همه چیز در مورد خودرو

zoomit.ir - حسین ریاحی: موتور‌های کوچک با سیستم‌های پرخوران اعم از توربوشارژر و سوپرشارژر، روز به روز محبوبیت بیشتری را میان خودروسازان می‌یابند. در ادامه ۱۰ خودروی بزرگ و سنگینی را معرفی خواهیم کرد که به پیشرانه‌های بسیار کوچک و کم مصرفی مجهز شده‌اند. با ما همراه باشید.  

 بزرگ‌ترین پیشرانه‌های به کار رفته در خودروها

با پیشرفت علم و توسعه‌ی تکنولوژی‌های مختلف، پیشرانه‌ها توانایی تولید توان بیشتری را در عین مصرف کم به ارمغان می‌آورند. وقتی تکنولوژی به شما اجازه می‌دهد که پیشرانه‌ی شش سیلندر با قدرت خروجی انواع هشت سیلندر و مصرف نمونه‌های چهار سیلندر تولید کنید، دیگر توجیحی برای استفاده از پیشرانه‌های بزرگ و پرمصرف باقی نمی‌ماند. شاید پیشرانه‌‌های کوچک و مجهز به انواع توربوشارژر جذابیت و مزایای نمونه‌های تنفس طبیعی و حجیم‌تر را نداشته باشند، ولی از لحاظ کارایی نه تنها چیزی کم ندارد چه بسا در بسیاری از موارد بهتر نیز هستند. حال به معرفی ۱۰ خودروی نوین و بزرگ خواهیم پرداخت که تمامی آنها از پیشرانه‌هایی کوچک ولی قدرتمند بهره می‌برند.

کادیلاک CT6

پرچمدار جدید کادیلاک ابعادی تقریبا مشابه با بی ام و سری ۷ دارد اما از پیشرانه‌ی دو لیتری چهار سیلندر بهره مند است. البته این پیشرانه با کمک توربوشارژر ۲۶۵ اسب بخار تولید می‌کند که قابل مقایسه با قدرت پیشرانه‌ی شش سیلندر M54 بی‌ام‌و است.

مرسدس بنز اسپرینتر

خودروی تجاری اسپرینتر که نسل جدید آن به تازگی وارد بازار شده است، در گونه‌ی پایه‌ی خود از پیشرانه‌ی توربودیزل چهار سیلندر به حجم ۲.۱ لیتر استفاده می‌کند. علی‌رغم سایز کوچک، ولی این پیشرانه با قدرت ۱۶۱ اسب بخار و گشتاور ۳۵۹ نیوتون متر کاملا پاسخگوی نیازهای این خودروی بزرگ است.

شورولت مالیبو 1LT

پیشرانه‌ی مالیبو واقعا کوچک است و با حجم موتور ۱.۵ لیتری بیشتر به یک پاکت شیر شبیه است. البته با نگاهی به مشخصات این پیشرانه متوجه خواهید شد که درست است با پیشرانه‌ی بسیار کوچکی طرف هستیم، اما اصلا نباید آن را دست کم گرفت. این پیشرانه‌ی ۴ سیلندر قدرت و گشتاوری برابر با ۱۶۳  اسب بخار و ۳۳۸ نیوتون متر دارد. تا همین چند سال پیش برای داشتن چنین گشتاوری به موتوری با حداقل حجم دو برابر نیاز بود.

فورد F-150

فورد F-150 یک وانت فول سایز است که امکان سفارش آن با پیشرانه های هشت و شش سیلندر وجود دارد ولی در مدل جدید آن، پیشرانه‌ی ۲.۷ لیتری از سری اکوبوست هم قابل سفارش است. شاید حجم این پیشرانه چندان با ابعاد بزرگ این وانت همخوانی نداشته باشد اما بیایید به مشخصات آن نگاهی کنیم. پیشرانه‌ی مذکور، شش سیلندر وی شکل با ۲۴ سوپاپ بوده و از سرسیلندر آلومینیومی بهره می‌برد. به کمک توربوشارژر و سیستم تزریق مستقیم سوخت این پیشرانه توانایی تولید ۳۲۵ اسب بخار قدرت را در ۵۷۵۰ دور بر دقیقه و گشتاور ۵۰۸ نیوتون متر را در دور موتور ۳۰۰۰ دور بر دقیقه دارد. 

اگر به ده سال قبل بازگردیم متوجه خواهید شد که پیشرانه‌هایی با این حجم حتی از نصف گشتاور این موتور هم گشتاور کمتری داشتند. برای مثال هیوندای سانتافه ۲۰۰۷ با پیشرانه‌ی ۲.۷ لیتری شش سیلندر، تنها ۲۴۰ نیوتون‌متر گشتاور تولید می‌کرد. فورد F-150 به واسطه‌ی پیشرانه‌ی ۲.۷ لیتری مذکور، در مدت زمان ۵.۷ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و برای رسیدن به سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت نیز به ۱۶.۱ ثانیه زمان احتیاج خواهد داشت. طی مسافت ۴۰۰ متر نیز در مدت زمان ۱۴.۳ ثانیه ممکن خواهد بود.

مرسدس بنز GLE300d

مرسدس بنز GLE300d  از پیشرانه‌ی یکسان با مدل اسپرینتر بهره‌مند است. البته در این خودرو از تکنولوژی BlueTec هم استفاده شده است تا مصرف سوخت و آلایندگی آن کاهش یابد. با اصلاحاتی که روی این پیشرانه‌ یتوربودیزل ۲.۱ لیتری انجام شده است، قدرت و گشتاور آن افزایش یافته و به میزان ۲۰۱ اسب بخار و ۵۰۰ نیوتون‌متر رسیده است. جالب است با این حجم موتور کم، GLE300d قابلیت یدک کردن باری به وزن ۳ تن را هم داراست. شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت این خودرو نیز ۸.۹ ثانیه است که عدد خوبی برای خودرویی دیزلی آن هم با پیشرانه‌ی ۲.۱ لیتری محسوب می‌شود.

کادیلاک CTS

کادیلاک CTS نیز از پیشرانه‌ی مشابه با CT6 بهره می‌برد که در ابتدای مقاله معرفی شد. این پیشرانه‌ی دو لیتری از نوع DOHC است؛ یعنی دو میل سوپاپ در بالا دارد. برای هر سیلندر هم ۴ سوپاپ تعبیه شده است. توربوشارژر و سیستم تزریق مستقیم سوخت هم در این پیشرانه به کار رفته‌اند. با چنین تفاسیری این پیشرانه توانایی تولید قدرت ۲۶۸ اسب بخار را در دور موتور ۵۶۰۰ دور بر دقیقه و گشتاور ۳۹۹ نیوتون متر را در در دور موتور ۳۰۰۰ دور بر دقیقه دارد. اگر بخواهیم چنین گشتاوری را از پیشرانه‌ی تنفس طبیعی دریافت کنید، نیاز به استفاده از موتوری با حجم تقریبی ۴ لیتر خواهید داشت. پیشرانه‌ی ۲ لیتری کادیلاک نیروی خود را از طریق جعبه‌دنده‌ی هشت سرعته‌ی اتوماتیک به هر چهار چرخ خودرو منتقل می‌کند. CTS با این پیشرانه دارای شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت ۵.۸ ثانیه و شتاب صفر تا ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت ۲۶.۸ ثانیه است.

ولوو XC90

شاید با دیدن ابعاد این اس یو وی ۲.۱ تنی انتظار برود که پیشرانه‌ای حجیم در زیر کاپوت آن قرار داشته باشد؛ اما اینطور نیست. پیشرانه‌ی ولوو چهار سیلندر خطی با حجم دو لیتر است. این پیشرانه، هم مجهز به توربوشارژر و هم سوپرشارژر است؛ به این دسته از پیشرانه‌های تویین‌شارژر Twin Charger گفته می‌شود. ولوو XC90 دارای قدرت ۳۱۶ اسب بخار و گشتاور ۴۰۰ نیوتون متر است. شاسی‌بلند زیبای ولوو در مدت زمان ۶.۱ ثانیه به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت و در نهایت به سرعت ۲۳۰ کیلومتر بر ساعت خواهد رسید. این خودرو هم اکنون در بازار کشورمان موجود است.

بی ام و X5 xDrive40e هیبرید

حرف e در این خودرو نشان دهنده‌ی این است که این مدل از انواع هیبریدی پلاگین است. خودروهای پلاگین هیبرید انواعی هستند که می‌توان آنها را با اتصال به برق هم شارژ کرد. پیشرانه‌ی ۲ لیتری توربوشارژردار X5 XDrive40e به یک الکتروموتور نیز متصل است. قدرت پیشرانه‌ی بنزینی ۲۴۱ اسب بخار است و با اضافه کردن قدرت الکتروموتور به این مجموعه، قدرت کلی سیستم حرکتی به ۳۰۹ اسب بخار خواهد رسید. چنین قدرتی X5 را قادر ساخته تا در مدت زمان ۶.۸ ثانیه از سکون به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد. حداکثر سرعت خودرو نیز روی ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت محدود شده است. زمانی که شاسی بلند الکتریکی بی‌ام‌و روی حالت تمام الکتریکی قرار گیرد بردی تا ۱۹ مایل خواهد داشت و حداکثر سرعت نیز در این حالت به ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

آئودی A6

آئودی A6 از پیشرانه‌ی چهار سیلندر خطی با حجم ۲ لیتر استفاده می‌کند. این پیشرانه دارای توربوشارژر است و به تکنولوژی TFSI آئودی نیز مجهز است. سرسیلندر نیز آلومینیومی بوده و 16 سوپاپ را در خود جای داده است. حداکثر قدرت پیشرانه‌ی A6 برابر با ۲۵۲ اسب بخار در ۶۰۰۰ دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور نیز ۳۷۰ نیوتون متر در ۱۶۰۰ دور بر دقیقه است. جعبه‌دنده نیز از نوع هشت سرعته‌ی خودکار با قابلیت تعویض دستی است. این مدل توانایی رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت را در ۶.۱ ثانیه دارد. با این که A6 به پیشرانه‌ی توانمندی مجهز شده، اما بسیاری از کارشناسان که با آن رانندگی کرده‌اند، پیشرانه‌ی شش سیلندر ۳ لیتری نسل قبلی را بهتر عنوان کردند.

بی ام و 528i

 بی ام و 528i در کشورمان نیز طرفداران زیادی دارد. پیشرانه‌ی آن چهار سیلندر خطی و دارای حجم ۲ لیتر است. سیستم‌های تزریق مستقیم سوخت، توربوشارژر‌های دوگانه و زمانبندی متغییر سوپاپ‌ها، این پیشرانه را قادر ساخته تا قدرت خروجی معادل ۲۴۰ اسب بخار و گشتاور ۳۵۰ نیوتون‌متر را داشته باشد. این پیشرانه در مدل 328i نیز استفاده شده است؛ با توجه به بدنه‌ی سنگین‌تر سری ۵، پیشرانه‌ی ۲ لیتری مذکور فشار بیشتری را در این خودرو متحمل می‌شود و بدین ترتیب توانایی‌های حرکتی 328i را نخواهد داشت.

وب سایت پدال - مسعود انیس حسینی: آمار عملکرد شتاب خودروهای مختلف از قدیم‌الایام، از جایگاه مهمی در دنیای اتومبیل برخوردار بوده و این موضوع، هم از جانب خودروسازان و هم از جانب مجلات مختلف دنبال شده است. در مجله Car and Driver، این سنت از سال ۱۹۵۵ آغاز شده و از آن زمان تاکنون، مدل‌‌های خودروی زیادی مورد این تست قرار گرفته‌اند. در ادامه، سریعترین خودروها بر اساس زمان رسیدن به سرعت ۶۰ مایل (۹۶/۶ کیلومتر) بر ساعت در دهه 90 گردآوری شده‌اند.

۱۲) داج وایپر RT/10 مدل ۱۹۹۸ – زمان ۴ ثانیه (جایگاه مشترک)

۱۱) داج وایپر GTS مدل ۱۹۹۷ – زمان ۴ ثانیه (جایگاه مشترک)

۱۰) داج وایپر GTS مدل ۱۹۹۷ – زمان ۴ ثانیه (جایگاه مشترک)

۹) داج وایپر GTS مدل ۱۹۹۶ – زمان ۴ ثانیه (جایگاه مشترک)

1996 Dodge Viper GTS

۸) پورشه 911 توربو مدل ۱۹۹۴ – زمان ۴ ثانیه (جایگاه مشترک)

در ۱۲ فوریه ۱۹۹۴ در فرانسه، پورشه از یک مدل تولیدی با بالاترین سطح عملکردی برای خودروی معمولی در بازار امریکا رونمایی کرد؛ 911 توربو 3.6 مدل ۱۹۹۴. این مدل که هنوز به صورت موتور عقب و دیفرانسیل عقب بود، قدرتی به میزان ۳۵۵ اسب‌بخار و گشتاور حداکثری به میزان ۵۲۰ نیوتن‌متر در اختیار داشت.

۷) داج وایپر GTS مدل ۱۹۹۷ – زمان ۳/۹ ثانیه (جایگاه مشترک)

آکورا NSX، شورولت کوروت و پورشه 911 کاررا از جمله مدل اسپورت رقیب بودند که وایپر در یک مقایسه توانست بر آنها پیروز شود؛ موضوعی که چندان هم جای تعجب نداشت.

۶) موسلر رپتور مدل ۱۹۹۶ – زمان ۳/۹ ثانیه (جایگاه مشترک)

۵) فراری F50 مدل ۱۹۹۷ – زمان ۳/۸ ثانیه (جایگاه مشترک)

۴) وکتور W8 تووین توربو مدل ۱۹۹۱ – زمان ۳/۸ ثانیه (جایگاه مشترک)

1991 Vector W8 Twin Turbo

۳) پورشه 911 توربو S مدل ۱۹۹۷ – زمان ۳/۷ ثانیه (جایگاه مشترک)

۲) پورشه 911 توربو مدل ۱۹۹۵ – زمان ۳/۷ ثانیه (جایگاه مشترک)

ساختار این مدل از فرمولی «بداهه‌پردازانه» استفاده می‌کرد؛ در یک شاسی با طولی به اندازه ۴ اینچ (۱۰۲ میلی‌متر) کوچکتر از یک جیپ رنگلر، یک موتور دو توربوشارژر ۴۰۰ اسب‌بخاری نصب شده بود که قدرت خود را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کرد. نتیجه چیزی شبیه به یک «گلف‌کارت» با دو توربین «جنرال الکتریک» بود.

۱) مک‌لارن F1 مدل ۱۹۹۴ – زمان ۳/۲ ثانیه

شتاب این مدل، در حدّ یک «پرواز» بود. با شروع حرکت این خودرو در جاده، بلافاصله مرز سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت، پشت‌سر گذاشته می‌شد و افق دید راننده از آسمان، به‌گونه‌ای بود که انگار مقصد بعدی به کره ماه است! شاید هم با داشتن چنین پیشرانه‌ای با این پتانسیل، باید به فراتر از ماه و شاید «مریخ» فکر کرد.

وب سایت پدال: این بار به سراغ برترین‌ها رفته‌ایم. خودروهای فوق‌العاده‌ای که نه‌تنها نشان‌دهندهٔ بالاترین توانایی‌های سازندگانشان هستند بلکه سریع‌ترین خودروهایی هستند که قیمت معقول و مناسبی دارند. به‌طوری‌که حتی مجموع قیمت هر سهٔ آن‌ها به نیم میلیون دلار هم نمی‌رسد. معرفی می‌کنیم: شورلت کوروت Z06، دوج وایپر ACR و پورشه 911 GT3 RS. سه سوپر اسپرت وحشی که آمده‌اند تا پیست را به آتش کشیده و نبردی مرگبار راه بیندازند. نبردی که فقط یک نفر از آن پیروز بیرون خواهد آمد. 

در اینجا جنتلمن آلمانی دو قلدر آمریکایی را روبروی خود می‌بیند که رحم ندارند. آن‌ها مهلک‌ترین سلاح‌های خود را به میدان آورنده‌اند. کوروت با اسلحهٔ Z06 آمده و وایپر سلاح ACR را به همراه دارد؛ اما 911 هم دست‌خالی به میدان نبرد نیامده است. او با موشک GT3 RS به این نبرد خونین آمده است. مجموع 1795 اسب بخار قدرت نشان می‌دهد که شاهد گردوخاکی عظیم در پیست خواهیم بود. پس بیش از این ماشین‌ها را منتظر نمی‌گذاریم.

در بین سه رقیب، کوروت کمترین جنبه‌های مسابقه‌ای را دارد و بیشتر از دیگران برای استفادهٔ روزمره مناسب است. در آن‌سوی میدان وایپر ایستاده است که هنوز هم خطرناک است و با نیروگاه عظیم 8.4 لیتری V10 خود که حجیم‌ترین پیشرانهٔ حال حاضر دنیاست، همچون یک افعی، آمادهٔ نیش زدن به رقبا است؛ اما در این میان 911 قرار دارد که 150 اسب بخار قدرت کمتری از دو رقیب آمریکایی دارد. ولی این چندان مهم به نظر نمی‌رسد چراکه وقتی پشت آن می‌نشینید حتی ازلحاظ قدرت، کاملاً یک خودروی مسابقه‌ای احساس می‌شود درحالی‌که با تهویه مطبوع و چرم آلکانترا کابین بسیار راحتی دارد. درست عکس وایپر چراکه این افعی اتاق بسیار ناراحتی دارد تا جایی که یکی از تست کننده‌های ما اتاق شکنجه را به‌مراتب بهتر از کابین وایپر می‌داند! وایپر ACR بسیار شبیه یک ماشین مسابقهٔ واقعی است تا خودرویی شهری درحالی‌که 911 GT3 RS ترکیبی مناسب از استفادهٔ روزمره و استفاده در پیست را ارائه می‌دهد.

اما در عوض جنبهٔ اسپرتی وایپر ACR همهٔ ما را شگفت‌زده کرد. این خودرو درعین‌حالی که همچون رعدوبرق سریع است، بسیار خونسرد است. حتی خونسردتر از پیشینیان خود به‌گونه‌ای که می‌توانید تمام‌روز را با آن در پیست بدون هیچ ترسی رانندگی کنید. باید گفت ACR با لاستیک‌های کومهو، کمک‌فنرها و دامپرهای جدید و اسپویلر بزرگی که 680 کیلوگرم نیروی روبه پایین در سرعت 240 کیلومتر در ساعت ایجاد می‌کند، بهبود گسترده‌ای نسبت به‌تمامی وایپرهای قبلی پیداکرده است. بعلاوه وایپر ACR دارای حالات گوناگون رانندگی است که در آن تنظیمات کمک‌فنرها، دامپرها، اسپلیتر جلو، دیفیوزر عقب و زاویهٔ اسپویلر عقب تغییر می‌کند.

همهٔ تسترهای ما متفق‌القول معتقدند که جنبهٔ شهری و روزمرهٔ کوروت به‌شدت بر جنبهٔ مسابقه‌ای آن غالب است. چراکه باوجود پیشرانهٔ وحشی 6.2 لیتری سوپرشارژ که با 650 اسب بخار قدرت بیشترین قدرت را در میان خودروهای این نبرد دارد اما در پیست به‌خوبی پورشه و دوج نیست. بعلاوه بارش نم‌نم باران و خیس شدن پیست نیز عملکرد بد کوروت را تشدید نمود.

همواره تصور می‌شود که خودروهای آمریکایی فقط در مسیرهای مستقیم سریع‌ترند و در پیچ‌ها برتری از آن اروپایی‌هاست؛ اما این بار ما در آزمون‌های عملی به نتیجه‌ای خلاف این باور دست‌یافتیم چراکه پورشه 911 GT3 RS علیرغم قدرت کمتر نسبت به دو رقیب آمریکایی (500 اسب بخار برای 911 GT3 در برابر 645 و 650 اسب بخار به ترتیب برای وایپر ACR و کوروت Z06) در خط مستقیم سریع‌تر از آن‌ها بود به‌نحوی‌که در 3 ثانیه از صفر به‌سرعت 96 کیلومتر در ساعت رسید و مسافت 400 متر را 11.1 ثانیه طی کرد. درحالی‌که شتاب صفرتا 96 کیلومتر کوروت 3.3 ثانیه و مسافت 400 متر آن 11.4 ثانیه است و وایپر در 3.5 ثانیه به 96 کیلومتر در ساعت می‌رسد و در 11.5 ثانیه از خط 400 متر عبور می‌کند (البته این اعداد برای دوج وایپر TA به ترتیب برابر با 3.3 ثانیه و 11.3 ثانیه هستند)؛ اما در یک دور کامل پیست 3.5 کیلومتری، دوج وایپر ACR بازمان 1:30.46 و شورلت کوروت Z06 با 1:33.05 ثانیه سریع‌تر از 911 بازمان 1:33.29 ثانیه بودند.

جدول 9 خودروی سریع مورد آزمون ما

911 GT3 RS با ترمزهای کربن سرامیکی غول‌پیکر خود در 29.2 متر از سرعت 96 کیلومتر در ساعت متوقف می‌شود. شاید این عدد بسیار خوب به نظر برسد (که البته هست) اما وقتی بدانید کوروت Z06 در 27.7 متر از همان سرعت متوقف می‌شود احتمالاً با خود می‌گویید این بهترین رکورد ترمز گیری است؛ اما باید بگوییم که وایپر ACR تمامی رکوردهای ترمز ما را در هم شکست چراکه از سرعت 96 کیلومتر در ساعت فقط در 26.5 متر به سکون رسید. ترمزهای برمبوی کربنی بزرگ و لاستیک‌های چسبندهٔ کومهو به کسب این رکورد کمک شایانی کردند.

نتایج آزمون پیست 8 شکل بدین شرح است: 22.9 ثانیه برای پورشه، 22.6 ثانیه برای دوج و 22.3 ثانیه برای شورلت. این در حالی است که وایپر در تمامی آزمون‌ها همواره در حالت خیابان قرار داشت. Z06 توانست شتاب جانبی 1.17 جی را ثبت کند درحالی‌که این عدد برای ACR و GT3 RS به ترتیب 1.14 و 1.09 جی است.

باید اعتراف کنیم که این سه خودرو در میان 10 خودرو از سریع‌ترین خودروهایی که ما تابه‌حال آزمایش کرده‌ایم قرار دارند و حتی در میان شش خودروی بالای جدول قرارگرفته‌اند. تا قبل از این، وایپر TA با زمان یک دور پیست 1:33.62 یکی از سریع‌ترین‌های جدول ما بود اما پورشه 911 GT3 RS توانست با زمان 1:33.29 رکورد وایپر TA را بشکند که برای خودرویی با تنها 500 اسب بخار قدرت دست آورد شگفت‌انگیزی است. دومین خودرو که پس از پورشه ضعیف‌ترین خودروی جدول 10 تایی ماست، شورلت کوروت C6 Z06 با 505 اسب بخار قدرت (اما گشتاور بسیار بیشتر) است که رکورد 1:34.43 ثانیه‌ای را کسب نموده است؛ بنابراین با قاطعیت باید گفت آفرین به پورشه.

البته کوروت Z06 هم با زمان 1:30.05 ثانیه حدود شش‌دهم ثانیه سریع‌تر از وایپر TA است اما به‌هیچ‌عنوان حریف وایپر ACR نمی‌شود؛ بنابراین شورلت نیاز به ساخت مدل ZR1 دارد. خودرویی که کاملاً نسخه‌ای مسابقه‌ای باشد. با بال‌های عظیم، لاستیک‌های اسپرت و آئرودینامیک بهتر. درواقع کوروت نیاز به یک پکیج ACR دارد!

می‌رسیم به وایپر ACR که بار رکورد 1:30.46 ثانیه خود نه‌تنها برتری خود را بر 911 GT3 RS و کوروت Z06 نشان داد بلکه رکورد مک لارن P1 1.15 میلیون دلاری را هم شکست. البته درست است که وایپر ACR نتوانست به‌هیچ‌وجه به سریع‌ترین خودروی جدول یعنی پورشه 918 نزدیک شود اما در وایپر برای سریع رفتن نه نیازی به نرم‌افزارهای کامپیوتری دارید و نه احتیاجی به کشیدن ناز توربوشارژها. با موتور عظیم تنفس طبیعی وایپر لذت ناب رانندگی را تجربه می‌کنید. فقط راننده و ماشین و دیگر هیچ! پس باید گفت خداوند آمریکا و موتور 8.4 لیتری وایپر را حفظ کند!

پایان نبرد

به پایان این نبر خون‌بار رسیدیم. هر سه سرباز از میدان بیرون آمده‌اند؛ اما دست کدام‌یک به‌عنوان پیروز این جدال سخت بالا می‌رود و کدام‌یک کاپ پیروزی را با خود به خانه می‌برد؟ انتخاب میان این سه سوپر اسپرت شرور دشوار است اما باید یکی را به‌عنوان برنده انتخاب کنیم. پیروز رقابت امروز ما دوج وایپر ACR است و پورشه 911 GT3 RS با قدرت انجام کارهای زیاد باوجود اسب بخار کمتر در مکان دوم قرار می‌گیرد. قطعاً شورلت کوروت Z06 خودروی سریعی است و بدون شک برای رانندگی روزمره بهترین گزینه است. بااین‌حال وقتی آن را به پیست ببرید و قصد مسابقه داشته باشید به‌سرعت محدودیت‌های آن برایتان آشکار می‌شود. البته پورشه و شورلت نقطهٔ مشترکی دارند و آن این است که نسخه‌های دیگری از هردوی آن‌ها یعنی GT3 و استینگری هم وجود دارد که ما آن‌ها را بر نمونه‌های مورد آزمون ترجیح می‌دهیم اما وایپر ACR بدون شک برترین وایپری است که تاکنون ساخته‌شده است.

رتبهٔ سوم شورلت کوروت Z06

کوروت Z06 قدرتمندترین خودروی گروه است اما کنترل این قدرت عظیم دشوار بوده و بسیار سرکش احساس می‌شود.

رتبهٔ دوم پورشه 911 GT3 RS

911 GT3 RS بخصوص برای پیست خودرویی عالی است اما به‌خوبی مدل GT3 نیست. ویژگی‌های خوب و نظم GT3 در GT3 RS دیده نمی‌شود.

رتبهٔ اول دوج وایپر ACR

هرچند وایپر آرگونومی ناقص و کابینی ناراحت دارد اما در مسیر مسابقه کاملاً بی‌عیب و نقص است. این خودرو یک افسانهٔ واقعی است که موجب شرمندگی هایپر اسپرت‌های میلیون دلاری می‌شود چراکه وایپر ACR نشان داد که برای تجربهٔ لذت خالص رانندگی نیازی به خرید هایپر اسپرت‌هایی چون بوگاتی شیرون، فراری لافراری، پاگانی هوآیرا، گوئنیگ زگ One:1 و… نیست و می‌توان با قیمتی کمتر از 150 هزار دلار لذتی حتی بیشتر را تجربه کرد. هرچند همچنان وایپر در حال تولید است اما متأسفانه در سال 2017 باید با آن خداحافظی کنیم.

جدول مشخصات فنی

zoomit.ir - حسین ریاحی: سدان‌های لوکس همواره جزو خودروهای پرطرفدار بازار بوده اند. در این مقاله ۱۰ سدان لوکس برتری را معرفی خواهیم کرد که همگی دارای برچسب قیمتی کمتر از ۴۰ هزار دلار هستند. 

سدان‌های لوکس فول سایزی مانند رولزرویس فانتوم دارای جایگاه بسیار ویژه و سطح بالایی در بازار خودرو هستند. اما تنها قشر کوچکی از جامعه توانایی خریداری اینگونه خودروها را دارند. اما آیا نبود پول کافی می‌تواند مانع دسترسی به یک خودروی لوکس و بهره بردن از امکانات رفاهی شود؟ هرگز!. ما در این لیست به شما نشان خواهیم داد که با بودجه ای کمتر از ۴۰ هزار دلار نیز می توان مالک یک خودروی لوکس شد. خودروهای این لیست همگی دارای قیمتی کمتر از ۴۰ هزار دلار هستند و لوکس بودن را در کنار یک طراحی معقول و زیبا به مشتری عرضه می کنند.

شاید به اعتقاد برخی قیمت ۴۰ هزار دلار برای یک خودرو زیاد است. اما در نظر داشته باشید امکاناتی که خودروهای لیست زیر از آن بهره می‌برند پیش از این تنها در سدان‌های سوپرلوکس و ۱۰۰ هزار دلاری موجود بودند. قطعا لیست آپشن‌ها و امکانات خودروهای پایین، شما را تعجب‌زده خواهد کرد که چگونه خودروسازان امکان تجاری‌سازی با قیمت اندک را یافته‌اند.

لینکلن MKZ

لینکلن MKZ مدل ۲۰۱۷ در طراحی ظاهری به برادر گران‌تر و سطح بالاتر خود، کانتیننتال نزدیک شده است. قیمت این خودرو ۳۵ هزار و ۹۳۵ دلار است و جالب است بدانید که با چنین قیمت مناسبی این خودرو مجهز به چراغ خوشامد گویی است تا در هنگام نزدیک شدن سرنشینان به خودرو، به آنها خوشامد گویی گرمی را ارائه دهد. همچنین در MKZ دیگر از اهرم دنده نیز خبری نیست و انتخاب وضعیت جعبه‌دنده در ‌آن تنها با فشار کلید صورت می‌پذیرد، امکانی که MKZ را بیشتر به خودروهای گران قیمت شبیه می‌کند. طراحی داخلی این مدل نیز بسیار زیبا است و در کل می‌توان لینکلن را خودروی لوکسی نامید که می‌توان بدون خالی کردن حساب بانکی نیز صاحب آن شد.

هیوندای جنسیس

هیوندای جنسیس که حیات خود را با مدل سدان آغاز کرد حالا دیگر تبدیل به برندی لوکس و مستقل از هیوندای شده است. همین حالا شما می‌توانید با پرداخت تنها ۳۹ هزار و ۷۰۰ دلار این سدان فول سایز دیفرانسیل عقب را با یک پیشرانه‌ی شش سیلندر وی شکل خریداری کنید. البته اگر جنسیس را با کاملترین لیست امکانات رفاهی و ایمنی بخواهید خریداری کنید قیمت آن به فراتر از ۴۰ هزار دلار خواهد رسید اما به هر حال مدل پایه‌ی جنسیس نیز به عنوان یک سدان فول سایز دارای ارزش در برابر قیمت بسیار مناسبی است.

لکسس ES350

لکسس ES واقعا خودروی خارق العاده‌ای است. فضای پای سرنشینان عقب این خودرو معادل یک متر است که آن را در وضعیت بهتری حتی نسبت به گران‌ترین مدل لکسس یعنی LS قرار می‌دهد. مدل ES که جزو ارزانترین تولیدات لکسس است، در داخل کابین خود از نوعی چرم مصنوعی با نام NuLuxe استفاده می کند که البته دارای کیفیت مناسبی است. این مدل به پیشرانه‌ی شش سیلندر وی شکل با ۳.۵ لیتر حجم مجهز است و قیمتی برابر با ۳۹ هزار و ۹۵۰ دلار دارد که برای یک سدان لوکس و جادار بسیار مناسب است.

کیا کادنزا

کادنزا یکی از بهترین گزینه‌ها در این کلاس خودرویی است. کادنزا یک سدان فول سایز دیفرانسیل جلو است که قیمت پایه‌ی آن از ۳۳ هزار و ۸۴۰ دلار آغاز می‌شود. مدل فول این خودرو مجهز به امکاناتی چون سنسور پارک عقب، سقف پانوراما، سیستم صوتی حرفه‌ای، گرمکن و سردکن صندلی و ... است. مدل ۲۰۱۷ کادنزا نیز که بزودی وارد بازار خواهد شد، از طراحی داخلی و خارجی دگرگون شده بهره مند است که آن را بیشتر به پرچمدار کیا یعنی K900 نزدیک کرده است.

کرایسلر 300 لیمیتد

کرایسلر یکی از بهترین انتخاب‌ها در کلاس سدان‌های فول سایز است. قیمت مدل پایه‌ی این خودرو که دارای پیشرانه‌ی شش سیلندر وی شکل است، تنها ۳۳ هزار دلار است و با پرداخت تنها ۳۹ هزار و ۴۶۵ دلار نیز می توانید مدل قوی‌تر هشت سیلندر را خریداری کنید. اگر به بیصدایی رولزرویس علاقه ندارید و دوست دارید خودروتان هنگام فشردن پدال گاز غرش کند، قطعا مدل V8 کرایسلر 300 با داشتن ۳۶۳ اسب بخار قدرت و ۵۳۴ نیوتون‌متر گشتاور می‌تواند شما را راضی کند. در این رده‌ی قیمتی کمتر خودروی سدانی با ظاهر زیبای کرایسلر 300S با رینگ‌های ۲۰ اینچی وجود دارد. نسخه‌‌ای که تصویر آن در اینجا به نمایش گذاشته شده است نیز مدل ۲۰۱۶ کرایسلر 300 Alloy Edition است.

نیسان ماکسیما

نیسان ماکسیمای جدید دارای ظاهری بسیار متفاوت و خاص در کلاس خود است. در ماکسیما هیچ اثری از مشخصات و ظاهر خسته‌کننده‌ی آلتیما وجود ندارد. این مدل از پیشرانه‌ی V6 با ۳.۵ لیتر حجم بهره‌مند است که تا ۳۰۰ اسب بخار قدرت تولید کرده و در هماهنگی با جعبه‌دنده‌ی ضریب متغیر CVT، ماکسیما را به یکی از سریع‌ترین خودروهای محرک جلو تبدیل کرده است. ماکسیما هرچند دارای بزرگ‌ترین اتاق در کلاس خود نیست اما یکی از اسپرت‌ترین انتخاب‌های موجود به شمار می‌آید. قیمت پایه‌ی نیسان ماکسیما از رقم ۳۳ هزارو ۳۴۵ دلار آغاز می شود.

آکورا TLX

بارزترین نکته‌ی ظاهری آکورا TLX قطعا چراغ‌های جلوی آن هستند که از نوع LED بوده و طراحی داخلی آن‌ها به سنگ‌های قیمتی شبیه است. این خودرو از لحاظ سواری نیز یکی از راحت ترین خودروهایی است که می‌توان خریداری کرد. آکورا TLX با پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۲.۴ لیتری قیمتی معادل ۳۲ هزار و ۶۳۵ دلار دارد، این پیشرانه ۲۰۶ اسب بخار قدرت و ۲۴۷ نیوتون متر گشتاور دارد. کسانی که خواهان قدرت بیشتری باشند می‌توانند مدل پایه‌ی شش سیلندر را با قیمت حدود ۴۰ هزار دلار خریداری کنند، مدل شش سیلندر از پیشرانه‌ی وی شکل ۳.۵ لیتری با قدرت ۲۹۰ اسب بخار و ۳۶۹ نیوتون‌متر گشتاور بهره می‌برد.

فولکس واگن CC

اگر در حساب بانکی خود پول کافی برای خریداری کوپه‌ی چهار در زیبای مرسدس بنز یعنی CLS را ندارید و از طرفی مدل CLA نیز برایتان کوچک است، می‌توانید یکراست به سراغ فولکس واگن CC بروید. این فولکس واگن زیبا را می توانید با قیمت ۳۲ هزار و ۴۳۵ دلار خریداری کنید و مجهز به امکاناتی چون سقف بازشوی برقی، تودوزی چرم و چراغ های زنون از نوع HID است.

بیوک لاکراس

مدل لاکراس در حال حاضر بزرگترین و لوکس ترین سدان بیوک است. همانطور که از یک بیوک انتظار می‌رود، این مدل نیز دارای طراحی داخلی و خارجی بسیار مناسب است و البته سواری راحتی ارایه می‌دهد. شاید این خودرو در مقایسه با رقبایش کمی کندتر باشد اما خریداران بیوک لاکراس، آن را به خاطر قابلیت‌های حرکتی اش خریداری نمی‌کنند. بیوک با داشتن قیمتی معادل ۳۱ هزار و ۹۹۰ دلار رقیبی جدی و خطرناک برای شورولت محسوب می‌شود.

شورولت ایمپالا

شورولت ایمپالا در تیپ 2LT دارای فضای داخلی جادار، رینگ‌های ۱۸ اینچی استاندارد (امکان سفارش رینگ‌های ۱۹ اینچی نیز وجود دارد) و پیشرانه‌ی ۳.۵ لیتری تنفس طبیعی  V6 به قدرت ۳۰۵ اسب بخار است. شورولت ایمپالا همانند بیوک از شیشه‌های آکوستیک (عایق صوتی) استفاده می‌کند که باعث شده کابین آن بسیار ساکت و بی‌صدا باشد. شورولت ایمپالا مدلی است که نسبت به مدل های قبلی خود پیشرفت بسیاری کرده است و از گزینه‌های بسیار مطلوب در این کلاس محسوب می‌شود.

وب‌سایت پدال: از جمله خودروهایی که پیرو قانون ممنوعیت «ورود خودروهای با حجم موتور 2500 سی‌سی و یا بالاتر» از راه‌یابی به بازار کشورمان باز مانده، تویوتا فورچونر می‌باشد. خودرویی ذاتاً آفرود که اینک به لباسی سخت زیبا نیز آراسته شده است.

توضیح اینکه، چرا خودروهایی به‌صرف چند سی‌سی حجم بیشتر پیشرانه، برچسب لوکس خورده و از ورود به بازار ایران باز مانده‌اند برایمان معمایی ست سخت لاینحل. گو اینکه در دنیای امروز، نه همه بالای 2500 سی‌سی‌ها، لوکس و اشرافی‌اند و نه کل زیر 2500 سی‌سی‌ها ارزان و مردمی. شما خوانندگان عزیز بهتر آگاهید که امروزه استفاده از تکنولوژی توربوشارژر، از تعداد سیلندرها و حجم پیشرانه‌های خودروهای جدید به نحو چشم‌گیری کاسته و چه بسی شاهدیم که خودروی عظیم‌الجثه‌ای همچون بام و سری 7 نیز از پیشرانه‌ای 2 لیتری بهره می‌برد. به‌راستی در این میان کدام‌یک لوکس‌ترند؟ فورچونر میان بها و یا سری 7 گران‌بها؟ البته در اینجا منظور از میان بها، در قیاس با استانداردهای جهانی می‌باشد نه بازار آشفته و بسته داخلی که قیمت هر خودروی وارداتی در آن دستکم دو یا سه برابر و یا حتی بالاتر از سرزمین اصلی آن است.

بی‌شک، امروزه تویوتا یکی از سازندگان عمده خودروهای آفرود و شاسی‌بلند در دنیاست و در این میان، چنانچه با وضع قوانینی محدودکننده، خود را از نعمت برخورداری از محصولات مستحکم و توانمند ساخت این شرکت من‌جمله لندکروز، پرادو، فورچونر و… محروم سازیم؛ در یک کلام، به «خود تحریمی» دست زده‌ایم! زیرا این دسته خودروها بیش از آنکه لوکس و یا اشرافی باشند، نسخه‌هایی به تمام معنا کاربردی و عملیاتی هستند و شرایط نه چندان مطلوب جاده‌های کشور و وجود راه‌های صعب‌العبور فراوان در آن، اقتضاء می‌کند که این قسم از خودروها به تعداد فراوان وارد شوند. ضمن اینکه از مواردی همچون جان‌سختی، استهلاک پایین، سازگاری آنها با هوای و گرم و… هم به راحتی نمی‌توان گذشت. با این توصیفی که شد، انتظار می‌رود که مسئولان دلسوز و محترم هیئت دولت به اصلاحاتی چند در این قانون مبادرت نموده و لااقل برخی از خودروهای مستحکم و کاربردی را از شمول آن خارج نمایند.

تویوتا فورچونر (FORTUNER) یک شاسی‌بلند آفرودی است که تاکنون تنها در دو نسل تولید شده است. نخستین نسل از آن به مدت ده سال، یعنی از سال‌های 2005 الی 2015 میلادی، در مدار تولید بود. نسل اول فورچونر، تنها یک‌بار و در سال 2011 میلادی، دستخوش فیس‌لیفت جزئی در بدنه خود شد. اما نسل جدید این خودرو، برای نخستین بار، در شانزدهم ماه جولای سال 2015 میلادی، در استرالیا و تایلند رونمایی شد. این خودرو که اساساً بر روی پلت‌فرم تویوتا هایلوکس ساخته و پرداخته شده، در طراحی خود از سبک ” KEEN LOOK” بهره می‌برد؛ سبکی که پیش‌تر، در نسل نوین کرولا هم به کار رفته است. تویوتا فورچونر را به یک لحاظ می‌توان یک خودروی جهانی هم دانست، خودرویی که امروزه در ممالک بسیاری از جمله تایلند، مالزی، اندونزی، هند، پاکستان، مصر، آرژانتین، ونزوئلا و نیز قزاقستان به تولید می‌رسد. این خودرو با دو پیشرانه متفاوت 2.7 و 4 لیتری در بازارهای کشورهای حوزه خلیج‌فارس عرضه می‌شود و در حال حاضر نیز، تمامی نسخه‌های این خودرو که به بازار امارات صادر می‌شوند ساخت کشور تایلند هستند.

چندی پیش، سایت «DRIVEARABIA» نسل جدید این خودرو را مورد تست و ارزیابی خود قرار داد که آنچه در ذیل می‌آید برگردانی از آن متن است.

به‌تازگی شرکت الفطیم موتورز (AL FUTTAIM MOTORS) اقدام به عرضه نسخه کاملاً جدید تویوتا فورچونر در بازار امارات نموده است. نمای خارجی و داخلی آن به طراحی نوینی مجهز شده و تقدیر بر آن بود که نسل دوم این خودرو پیش از رسیدن به سواحلمان به معرض نمایش گذاشته شود. ما نیز این بخت را داشتیم که با این خودرو – هنگام طوفان بزرگ پیش از موعدی که در ماه جاری روی داده بود- در جاده‌های عادی و آفرود رانندگی بکنیم.

بی‌شک نمای خارجی فورچونر تغییر اساسی و بهبود گسترده‌ای نسبت به نسل پیشین آن نموده است، ویژگی‌هایی همچون چراغ‌های LED جلو که با سیستم روشنایی در روز ترکیب شده و با کروم جلوپنجره نیز محاط شده‌اند، در آن دیده می‌شوند. این خودرو تنها از لحاظ بصری نیست که بهبود یافته، بلکه در شاسی کاملاً جدید آن نقطه‌جوش‌های بیشتری به کار رفته، که همین امر در جای خود، به استحکام و سختی آن افزوده است. ضمن اینکه، یک میله تثبیت‌کننده هم در عقب آن نصب شده است.

حال نگاهی به داخل این SUV هفت نفره می‌اندازیم. تیپ خودروی در اختیارمان، از تریم VXR بود و مواردی همچون روکش‌های چرم نما در صندلی‌ها، بخشی از داشبورد و درب‌ها و نیز یک صفحه نمایش لمسی مولتی‌مدیا 7 اینچی در میانه کنسول آن، مشاهده می‌شد. وجود پلاستیک‌های سخت، هنوز هم از ویژگی‌های بارز این کابین است ولی حجم آن نسبت به نسل پیشین این خودرو بسیار تقلیل یافته است. تجهیزات دیگر هم، شامل مواردی همچون سامانه دوربین دید عقب، پورت‌های USB و AUX و شش بلندگوی سیستم صوتی، می‌گردید.

بر روی جاده‌های آسفالته، سواری تویوتا فورچونر، با نصب و تنظیم یک سیستم تعلیق جدید، واقعاً بهبود یافته است، و این سیستم سواری راحت‌تری را برای این خودرو به ارمغان آورده است. البته ما نتوانستیم هندلینگ این خودرو را، به سبب بارندگی شدید و احتیاطی که در طی رانندگی در شهر اعمال می‌شد، بیازماییم. از سویی، ماهیت 4×4 این خودرو نیز کمک نمود تا بلکه به آسانی و سهولت بتوان بر برخی از چاله‌ها و گودال‌های عمیق، چیرگی و غلبه یافت.

در زیر کاپوت خودروی فول آپشن مان، همان پیشرانه 6 سیلندر و 4 لیتری از نسل پیشین آن جای خوش نموده بود، پیشرانه‌ای با توان 235 اسب بخار. ولی در حال حاضر، این پیشرانه به یک گیربکس کاملاً جدید 6 سرعته اتوماتیک مجهز شده بود. ضمن اینکه، خروجی پیشرانه به نحو چشمگیری بهبود یافته، هرچند که از میزان مصرف سوخت آن نیز به لحاظ تئوری اندکی کاسته شده است.

در دومین بخش از تست رانندگی، این فرصت به ما داده شد تا بلکه حرکت در مسیرهای آفرود را آغاز نماییم. درحالی‌که مدل قبلی این خودرو، نسخه‌ای قابل و توانمند در مسیرهای آفرود بود، پس جای شگفتی نیست که فورچونر جدید تپه‌های شنی را کوفته و اسباب سربلندی‌مان را فراهم نماید. با توجه به شرایط آب و هوایی، نتوانستیم ناظر تمامی پتانسیل‌های موجود در این خودرو باشیم، ولی آنچه که واضح بود، این خودرو نسبتاً به آسانی و سهولت رانده و مدیریت می‌شد. ماسه‌های صحرا بر اثر بارش باران سفت‌وسخت شده بودند پس اگر قصدش را هم داشتیم، مجبور نبودیم که از فشار باد تایرها کاسته و یا توان زیادی را صرف غلبه بر تپه‌های شنی نماییم. نگهداری دنده در حالت "4H” برای چیره شدن بر هر مانعی که با آن برخورد می‌کردیم کافی بود و تقریباً هیچ کسی در مسیری که ما در عصر آن روز پیمودیم، در تپه‌های شنی گیر نکرد.

به‌راستی تویوتا مدل 2016 فورچونر را به‌روزرسانی و ارتقاء داده است، به‌خصوص از لحاظ طراحی و نیز راحتی. گو اینکه قابلیت‌های مکانیکی آن نیز کما فی السابق کاملاً دست نخورده باقی مانده است. از سویی، بهای این خودرو هم به میزان قابل‌توجهی افزایش نیافته است. مدل پایه 2.7 لیتری با تریم GXR، که از توانی معادل 164 اسب بخار برخوردار است، با بهایی معادل 105,900 درهم فروخته می‌شود، درحالی‌که مدل رده تاپ با تریم VXR، با بهایی معادل 139,000 درهم.

مشخصات فنی

پیشرانه 4 لیتری

تعداد سیلندر: 6 عدد

حجم موتور: 3956 سی‌سی

توان: 235 اسب بخار در 5200 دور در دقیقه

گشتاور: 383 نیوتن‌متر در 3800 دور در دقیقه

شتاب صفر تا صد: 9 ثانیه

حداکثر سرعت: 187 کیلومتر بر ساعت

مصرف سوخت ترکیبی: 12.6 لیتر در هر یک‌صد کیلومتر مسافت

پیشرانه 2.7 لیتری

تعداد سیلندر: 4 عدد

حجم موتور: 2694 سی‌سی

توان: 164 اسب بخار در 5200 دور در دقیقه

گشتاور: 249 نیوتن‌متر در 4000 دور در دقیقه

شتاب صفر تا صد: 11.3 – 12.2 ثانیه

حداکثر سرعت: 170 – 180 کیلومتر بر ساعت

مصرف سوخت ترکیبی: 12.4 لیتر در هر یک‌صد کیلومتر مسافت

سیستم فنربندی جلو: بازوهای جناغی دوبل، میله تثبیت‌کننده

سیستم فنربندی عقب: پنج عضوی (5-LINK)، فنرهای مارپیچ، میله تثبیت‌کننده

نوع گیربکس: 6 سرعته اتوماتیک

نحوه انتقال نیرو به چرخ‌های خودرو: 4×4 PART TIME

ابعاد

طول/عرض/ارتفاع: 4795/1855/1835 میلی‌متر

فاصله بین دو محور: 2750 میلی‌متر

گنجایش محل بار: 348 لیتر

ظرفیت مخزن بنزین: 80 لیتر

وزن: 1756 الی 1845 کیلوگرم

اندازه‌های تایرهای جلو و عقب: 265/60 R 18 (تیپ VXR) و 265/65 R 17 (تیپ EXR و GXR)

ایمنی

5 ستاره ایمنی از موسسه ANCAP استرالیا

7 عدد کیسه هوای ایمنی (راننده، سرنشین جلو، جانبی و پرده‌ای و زانویی) – نسخه‌های سفارش امارات تنها از 3 عدد کیسه هوا بهره می‌برند

سیستم ضد بلوکه ترمز (ABS)

سیستم کمکی ترمز (BA)

سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD)

سیستم کنترل پایداری (ESC)

سیستم ضد لغزش (TCS)

سیستم نوسان گیر یدک‌کش (TSC)

سیستم کمکی حرکت از روی تپه (HILL START ASSIST)

سیستم کمکی حرکت در سراشیبی (DOWNHILL ASSIST CONTROL)

قفل دیفرانسیل عقب (REAR DEFFERENTIAL LOCK)

سیستم ISO FIX برای صندلی کودک

و…

تجهیزات (نسخه VXR در بازار امارات)

فرمان الکتریکی حساس به سرعت

سیستم ورود بدون کلید هوشمند (KEYLESS ENTRY) + استارت دکمه‌ای

سامانه تعویض دنده از پشت فرمان (PADDLE SHIFTER)

کروز کنترل و سوئیچ آن بر روی فرمان

تنظیم ارتفاع اتوماتیک چراغ‌های جلو

درب برقی عقب

استراحتگاه میانی دست در جلو

محفظه خنک‌کننده عینک

صفحه نمایش لمسی به سایز 7 اینچ

روشنایی اتوماتیک چراغ‌های جلو به همراه سیستم همراهی راننده در نقاط تاریک

تنظیم اتوماتیک تراز چراغ‌های جلو

فرمان با پوشش چرمی + تریم چوبی

صندلی‌ها با پوشش چرمی

کانال‌های تهویه برای سرنشینان عقب

سیستم تهویه مطبوع تمام اتوماتیک

لوله‌های اگزوز کرومی

ریل سقفی

کنترل سیستم صوتی بر روی فرمان + CD + MP3 و پورت USB و AUX و اتصالات بلوتوث

شیشه عقب بخارزدا

چراغ‌های LED عقب

شش عدد بلندگو

و…

قیمت

در امارات: 105/900 درهم (نسخه 2.7 لیتری، تیپ EXR) و 127/900 درهم (نسخه 4 لیتری، تیپ GXR) و 139/900 درهم (نسخه 4 لیتری، تیپ VXR)

محل ساخت نسخه‌های سفارش امارات: کشور تایلند

میلیتاری نیوز: تانک لکلرک " Amx leclerc " توسط شرکت جیات "giat" که امروزه با نام نکستر شناخته می شود طراحی و تولید شده است. تانک لکلرک برای اولین بار در سال 1992 در ارتش فرانسه عملیاتی شد و سه سال بعد یعنی در سال 1995 به امارات متحده عربی صادر شد و مورد استفاده این کشور قرار گرفت.

نمونه ی پیشرفته تر این تانک Leclerc MK2 می باشد که با بهبود سیستم هدایت و کنترل در سال 1998 در فرانسه به کار گرفته شد . ارتش فرانسه تعداد 354 عدد از این تانک را در اختیار دارد که آخرین سفارش ساخت این تانک مربوط به سال 2007 میلادی برای تولید 52 عراده از این تانک می باشد . امارات متحده عربی نیز در در سال 2004 تعداد سیصد و نود دستگاه به همراه 40 خودروی زرهی ساخت شرکت نکستر را طی قراردادی از فرانسه تحویل گرفت.

سیستم های ارتباطی

تانک لکلرک به سیستم مکان یابی فایندر مخفف (fast information, navigation, decision and reporting system) مجهز میباشد که توسط شرکت سازنده ی این تانک یعنی نکستر ساخته شده است . سیستم مکان یابی فایندر به لکلرک یک نقشه ی رنگی را می دهد که در آن موقعیت نیروهای متحد و هم چنین موقعیت دشمنان و اهداف متخاصم در آن مشخص می باشد. این سیستم هم چنین برای مسیریابی و برنامه ریزی ماموریت در این تانک مورد استفاده قرار می گیرد .

علاوه بر این تانک لکلرک مجهز به سیستم موسوم به Tis می باشد . "تیس" این قابلیت را به لکلرک می دهد تا اطلاعات دیجیتالی از قبیل وضعیت تاکتیکی و دستورات نمایشی بین تانک و مقامات بالاتر بر روی یک نقشه به صورت پس زمینه نمایش داده شود.

تسلیحات تانک لکلرک

بر روی این تانک 9 لوله پرتاب نارنجک های 80 میلی متری در هر دو طرف برجک نصب شده است. این تانک با استفاده از سیستم گالیکس می تواند نارنجک ضد نفر یا نارنجک های دودزا را به اطراف پرتاب کند . سلاح اصلی این تانک یک مسلسل 120 میلی متری با کالیبر 50 می باشد این توپ قادر به شلیک گلوله‌های ۱۲۰ میلی‌متری آلمانی و ناتو هم هست اما ارتش فرانسه تنها از مهمات فرانسوی استفاده می‌کند. این تانک با استفاده از سیستم پایدار سازی خود قادر است در سرعت 50 کیلومتر در ساعت اقدام به شلیک به سوی اهداف کند .

علاوه بر این مسلسل دیگری بر روی سقف این تانک برای شلیک به سوی مواضع هوایی قرار داده شده است . سیستم کنترل آتش لکلر به توپچی یا فرمانده آن توانایی درگیری با ۶ هدف مختلف را تنها در ۳۰ ثانیه می‌دهد. عملکرد و مشخصات فنی این تانک توانایی حرکت با حداکثر سرعت 72 کیلومتر بر ساعت رو به جلو و به صورت دنده عقب 38 کیلومتر را در یک ساعت طی می کند . این تانک قابلیت عبور از خاکریزهایی به عمق سه متر و برجستگی های به ارتفاع 110 سانتی متر را دارا می باشد . برجک این تانک قادر در 12 ثانیه یه دور کامل 360 درجه ای بزند . مخزن سوخت این تانک 1300 لیتر ظرفیت دارد که با این مقدار سوخت می تواند مسافتی 550 کیلومتری را طی کند.

• وزن: 54 تن
• طول: 9.78 با احتساب لوله ی توپ
• طول بدنه: 6.88
• عرض: 3.70 متر
• تعداد خدمه: 3 نفر
• زره: لایه ی محافظ کامپوزیتی مشتکل از سرامیک و فولاد
• موتور: موتور دیزلی 8 سیلندری
• حداکثر برد: 550 کیلومتر ( با احتساب سوخت ذخیره 650 کیلومتر )
• قیمت: 9.3 میلیون یورو

وب‌سایت پدال: خب می‌خواهید خودروی لذت‌بخش جدیدی را برای رانندگی روزانه و یا آخر هفته داشته باشید، اما از طرف دیگر هم نمی‌خواهید که حساب بانکی‌تان خالی شود. پس چاره چیست؟ اینجا 15 خودرویی را گردآوری کرده‌ایم که لحظات شادی را در پشت فرمان با قیمت نسبتاً ارزانی ایجاد می‌کنند. هیچ‌کدام از این خودروها شما را خسته نخواهند کرد و در حقیقت تعدادی از آن‌ها پرفرومنسی در حد کلاس جهانی ارائه می‌کنند که در بسیاری از خودروهای هم‌رده مشاهده نمی‌شود.

نیسان جوک نیسمو RS

قیمت پایه: 28920 دلار

علیرغم سن زیاد، نیسان جوک نیسمو RS یک کراس اوور کوچک غیرتمند است. پیشرانه‌ی 4 سیلندر 1.6 لیتری به همراه توربوشارژر 215 اسب بخار قدرت و 210 پاوند فیت گشتاور را تقدیم چرخ‌های جلو می‌کند و با وجود گیربکسی 6 سرعته و دستی لحظات خوبی در انتظار شما خواهد بود.

دوج چلنجر

قیمت پایه: 27990 دلار

نه! با قیمت کمتر از 35 هزار دلار نمی‌توانید چلنجر هلکت را بخرید اما می‌توانید برادر کوچک‌تر SXT یا SXT Plus با پیشرانه‌ی 6 سیلندر 3.6 لیتری 305 اسب بخاری را انتخاب کنید. حتی با نسخه‌ی پایه‌ی پیشرانه، چلنجر مخصوصاً با پکیج Super Track لذت فراوانی دارد. این پکیج شامل رینگ‌های آلیاژی 20 اینچی، نسبت اکسل پایین‌تر، سیستم تعلیق ارتقا یافته و فرمان اصلاح‌شده می‌باشد که چلنجر خوب را خوب‌تر می‌سازد!

فولکس‌واگن جتا GLI

قیمت پایه: 27740 دلار

گلف GTI را دوست دارید اما از هاچبک ها متنفرید؟ خب فولکس با جتا GLI راه‌حل جدید را پیش رویتان می‌گذارد. جتا از پیشرانه‌ی 4 سیلندر 2 لیتری توربو با 210 اسب بخار قدرت استفاده می‌کند که می‌تواند با گیربکس 6 سرعته ی دستی یا 6 سرعته ی دوکلاچه جفت شود. برای عبور از راه‌های باریک و پیچ‌درپیچ قدرت بیش‌ازاندازه ای را در اختیار خواهید داشت.

سوبارو WRX

قیمت پایه: 27390 دلار

برای قیمت زیر 35 هزار دلار می‌توانید با انتخاب سوبارو WRX نشان دهید که یک قهرمان مسابقات رالی نیز هستید! با 268 اسبی که از دل پیشرانه‌ی 4 سیلندر توربوی جفت شده با گیربکس 6 سرعته دستی بیرون می‌آید به‌آسانی می‌توانید راه‌های پیچ‌درپیچ را پشت سر بگذارید و شاید هم‌ دلتان بخواهد کمی در راه‌های شنی و گلی گاز بدهید و مطمئن باشید که پولتان را جای درستی استفاده کرده اید.

شورولت کامارو

قیمت پایه: 26695 دلار

یک خودروی پونی از نژادی اصیل مترادف است با شورولت کامارو! کامارو دینامیک رانندگی استثنایی را در پکیجی رترو ارائه می‌دهد. برای زیر 35 هزار دلار شما می‌توانید از بین پیشرانه‌ی 4 سیلندر 2 لیتری توربو با 275 اسب بخار قدرت و پیشرانه‌ی 6 سیلندر 3.6 لیتری 335 اسب بخاری یکی را انتخاب کنید. البته مطمئن باشید که هر دو نسخه لذت زائدالوصفی را به شما تزریق خواهند کرد.

فورد موستانگ اکوبوست

قیمت پایه: 26545 دلار

پیشرانه‌ی پایه‌ی 6 سیلندر موستانگ را فراموش کنید و به‌سوی مدل اکوبوست 310 اسب بخاری بشتابید! زمانی که به پکیج پرفورمنس مجهز شود، شما سیستم تعلیق منحصربه‌فرد، رینگ‌های 19 اینچی، ترمزهای بزرگ‌تر، رادیاتور بزرگ‌تر، اکسل عقب با لغزش محدود و سیستم‌های کمکی الکترونیکی مخصوص را دریافت خواهید کرد.

سوبارو BRZ

قیمت پایه: 26190 دلار

به خنده واداشتن راننده از این گوش تا آن یکی از مأموریت‌های اصلی سوبارو BRZ است و به لطف بالانس بی‌عیب و نقصش از پس این مأموریت غیرممکن برمی‌آید. شاید BRZ فقط 200 اسب بخار داشته باشد اما وزن سبک آن به معنی سریع بودن است. گیربکس 6 سرعته ی دستی این خودرو هم لذت‌بخش است و در رانندگی‌های روزانه لذت فراوانی ایجاد می‌کند.

سایون FR-S (تویوتا 86)

قیمت پایه: 26100 دلار

سایون FR-S که برای سال 2017 تویوتا 86 خوانده خواهد شد برادر دوقلوی سوبارو BRZ است و همان بالانس استثنایی، وزن کم و هندلینگ را ارائه می‌کند. با این خودرو قادر خواهید بود که لحظات مفرح زیادی را داشته باشید و پیچ‌ها را سریع‌تر از بسیاری از خودروها طی کنید.

فولکس‌واگن گلف GTI

قیمت پایه: 25815 دلار

به‌عنوان پدر این سگمنت، فولکس گلف GTI خودروی همه‌کاره‌ای است که پشت فرمان کاربردی بودن و لذت زیادی را ایجاد می‌کند. با تجهیز به پکیج پرفورمنس شاهد افزوده شدن ترمزهای ارتقا یافته، دیفرانسیل VAQ و 10 اسب بخار بیشتر خواهید بود که قدرت پیشرانه‌ی 4 سیلندر 2 لیتری و توربو را به 220 اسب بخار می‌رساند.

فورد فوکوس ST

قیمت پایه: 25300 دلار

بودجه‌ی کافی برای خرید فوکوس RS را ندارید؟ خب چاره‌ی کار فوکوس ST است که با پیشرانه‌ی 4 سیلندر 2 لیتری توربودار اکوبوست عرضه می‌شود و می‌تواند 252 اسب بخار قدرت و 270 پاوند فیت گشتاور تولید نماید. برخلاف اکثر هاچبک های داغ دیفرانسیل جلو، فوکوس ST تمایل دارد تا در قسمت عقب شاد باشد یعنی با خاموش کردن کنترل‌های کشش و پایداری می‌توانید در پیست دریفت کنید.

مزدا MX-5 میاتا

قیمت پایه: 25735 دلار

یکی از ناب‌ترین خودروهای اسپورت موجود در بازار مزدا MX-5 میاتا است که بالانسی مثال‌زدنی، چابکی و وزن کم را ارائه می‌دهد. در تریم کلاب شما تجربه‌ی بهتری با سیستم تعلیق اسپورت استاندارد، ضربه‌گیرهای بیلشتین و دیفرانسیل لغزش محدود خواهید داشت.

مینی هاردتاپ کوپر S (دو در)

قیمت پایه: 24950 دلار

عجیب‌وغریب بودن به‌عنوان خصیصه‌ی عمومی هاردتاپ کوپر S باقی‌مانده است اما همانند اکثر هاچبک های داغ، این فلفل ریز می‌داند که چگونه لحظات خوبی را رقم بزند. به لطف هندلینگ فرز و چابک مینی خواهید توانست راه‌های پرپیچ‌وخم را به‌آسانی طی کنید. با گیربکس 6 سرعته ی دستی استاندارد می‌توانید بخش اعظم عصاره‌ی وجودی پیشرانه‌ی 4 سیلندر 2 لیتری 189 اسب بخاری این خودرو را بکشید و حداکثر لبخند ممکن را بر صورتتان ترسیم نمایید.

فیات 500 آبارث

قیمت پایه: 23570 دلار

با صدای اگزوزی که شبیه حمله‌ی دسته‌ی بزرگی از زنبورهاست، هیچ‌وقت این فلفل ریز و تند و داغ را با هیچ‌چیز دیگری اشتباه نخواهید گرفت! علیرغم پیشرانه‌ای 4 سیلندر و توربو با 1.4 لیتر حجم، خروجی 160 اسب بخاری در انتظار شماست. این کوچولو بسیار سریع است و زمانی که با سیستم تعلیق اسپورت ترکیب شود، قادر خواهید بود تا انواع و اقسام شیطنت‌ها را با آن انجام دهید.

هیوندای ولوستر توربو

قیمت پایه: 23435 دلار

اولین تلاش هیوندای در رده‌ی هاچبک های داغ ولوستر توربو است که توازن مناسبی از قدرت و چابکی را ارائه می‌دهد. با یک درب در طرف راننده و دو درب در طرف سرنشین، ولوستر توربو دو خودرو در یکی است!

فورد فیستا ST

قیمت پایه: 21845 دلار

شاید خریدن هاچبک های داغ معامله‌ی قرن باشد! فورد فیستا ST با طبیعت چموش خودش، از پیشرانه‌ای 4 سیلندری و 1.6 لیتری با 197 اسب بخار قدرت استفاده می‌کند که منحصراً به گیربکس 6 سرعته ی دستی جفت شده است. این ترکیب وقتی با سیستم تعلیق خاص هماهنگ شود، فیستا را به ولگردی تبدیل می‌کند که دوست دارد در پیچ‌ها قسمت عقب را تکان دهد و تمام مهارت‌های شما را به چالش بکشاند.

وب‌سایت پدال: قیمت آغازین اوراکان رودستر که کمی از 250 هزار دلار بیشتر است، حدود 40 هزار بیشتر از برادر کوپه را طلب می‌کند. در کنار سقف نرم الکتروهیدرولیک (مشکی، قهوه‌ای و یا قرمز) تجهیزات جذاب دیگری همچون ترمزهای کربن سرامیک، چراغ‌های LED و رینگ‌های 20 اینچی "جیانو” توسط لامبورگینی اوراکان LP 610-4 به‌صورت استاندارد عرضه می‌شوند. همچنین صفحه‌نمایش TFT با نشان‌دهنده‌هایی دیجیتالی به‌عنوان جزئی از سیستم اطلاعات سرگرمی استاندارد اوراکان در دسترس قرار دارد. فرمان با کمک الکتریکی، دامپرهای مگنترولوجیکال نیز به‌صورت آپشن قابل سفارش هستند.

وزن گونهٔ رودستر حدود 102 کیلوگرم سنگین‌تر از نسخهٔ کوپه است اما پیشرانهٔ 10 سیلندری 602 اسب بخاری با ردلاین 8500 دور در دقیقه به‌صورت جالبی جلب‌توجه می‌کند. این قدرت مهیب توسط گیربکس خودکار دوکلاچه و 7 سرعته به هر چهارچرخ منتقل می‌شود و همین عملکرد باعث شده تا لامبورگینی مدعی شتاب صفرتا 96 کیلومتر بر ساعت 3.2 ثانیه‌ای اوراکان رودستر با لانچ کنترل شود. رکورد 2.8 ثانیه‌ای ما با نسخهٔ LP 610-4 کوپه هرچند زمان سریع‌تری را نشان می‌دهد. ازآنجایی‌که توجهی ویژه به مبحث آئرودینامیک این گاو بی‌سقف صورت گرفته، لامبورگینی می‌گوید که سقف سرعت این مدل همانند برادر کوپه بوده و به 323 کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

متأسفانه به خاطر باران‌های حاره‌ای، امکان استفادهٔ زیاد از هوای آزاد و آزمایش عملکرد باز و بسته شدن سقف اوراکان رودستر فراهم نگردید اما علیرغم این تغییرات جوی، ما زمان 17 ثانیه‌ای برای باز شدن سقف را تائید می‌کنیم. این باز و بسته شدن می‌تواند تا سرعت 50 کیلومتر بر ساعت انجام گیرد.

رانندگی با اوراکان رودستر همانند برادر کوپه جذابیت‌های خاص خودش را دارد، خزنده، سریع و رضایت‌بخش با یک استثنا: صدا! اگر شما هارمونی عاری از هرگونه اشتباه را از یک لامبورگینی 10 سیلندر انتظار دارید، از سرتاپا خواهان آن می‌شوید که سقف باز باشد در غیر این صورت پنجرهٔ عقب به‌عنوان تنظیم‌کنندهٔ صدا برای صدای پیشرانه عمل می‌کند.

مشخصات لامبورگینی اوراکان LP 610-4 اسپایدر

قیمت پایه: 267545 دلار

مشخصات خودرو: پیشرانه در وسط، چهارچرخ محرک، 2 سرنشینه، 2 در کوپه

پیشرانه: 5.2 لیتری/602 اسب بخار قدرت/560 نیوتن‌متر گشتاور/40 سوپاپ 10 سیلندر

گیربکس: 7 سرعتهٔ خودکار دوکلاچه

طول/عرض/ارتفاع: 4.46/1.92/1.18 متر

شتاب صفرتا 96 کیلومتر بر ساعت: 3 تا 3.4 (تخمین زده‌شده)

مصرف سوخت: 16.8/11.2/13.8 لیتر در هر صد کیلومتر

هفته نامه تجارت فردا - حمیدرضا بهداد - فربد زاوه*: تب خودروهای اتومات داخلی این روزها در بازار کشور بالا گرفته و خودروسازان داخلی سعی دارند در این میدان رقابت جدید، گوی سبقت را از یکدیگر بربایند. هرچند سال‌ها از ورود اتومات‌ها به بازار خودرو کشور می‌گذرد، با این حال بیشتر میهمانان، مدل‌های وارداتی و گران قیمت بوده‌اند. این در شرایطی است که هم‌اکنون مدل‌های داخلی و ارزان‌قیمت، به تدریج در حال عرضه شدن از سوی خودروسازان کشور هستند.حرکت یکباره غول‌های جاده مخصوص در عرضه مدل‌های اتومات، بدون شک ریشه در نیاز بازار دارد و این مشتریان هستند که خودروسازها را به سمت عرضه محصولات دنده‌اتوماتیک سوق داده‌اند. 

هرچند از دید بخشی از مشتریان، همین دنده عوض کردن‌های پی در پی نیز جزو لذت‌های رانندگی به حساب می‌آید و راندن با اتومات‌ها، کمی بی‌روح جلوه می‌کند، با این حال به نظر می‌رسد ذائقه بیشتر مشتریان به سمت دنده‌اتومات‌ها چرخیده است.ترافیک‌های سنگین و بیماری‌های عضلانی، از جمله عوامل مهمی هستند که لذت دنده عوض کردن را برای بسیاری از رانندگان به صفر رسانده و حتی به عذاب تبدیل کرده است، از همین رو اتومات‌ها بیش از پیش رو آمده‌اند.

خودروسازان نیز که طی یکی دو سال گذشته با رکودی سنگین و به نوعی قهر بخش بزرگی از مشتریان، روبه‌رو بوده‌اند، با درک تغییر ذائقه بازار، به سمت عرضه محصولات اتومات رفته و این اتفاق، نوید ایجاد رقابتی سازنده و به نفع مشتری را در بازار خودرو کشور می‌دهد. نکته مهم‌تر ماجرا اینجاست که خودروهای عرضه‌شده، از قیمت نسبتاً پایین و مناسبی در مقایسه با مدل‌های وارداتی برخوردار بوده و این موضوع می‌تواند مشتریان بیشتری را جذب بازار دنده‌اتوماتیک‌ها کند.

در این شرایط اما این پرسش مطرح می‌شود که حرکت خودروسازان به سمت عرضه اتومات‌ها، می‌تواند به کاهش قیمت این محصولات در آینده بینجامد؟ پاسخ این پرسش زمانی مثبت خواهد بود که خودروسازان داخلی به روند عرضه محصولات اتومات ادامه دهند و هر چند وقت یک بار، مدل‌های جدید روانه بازار کنند. پرواضح است که قیمت کالا زمانی پایین می‌آید که عرضه از تقاضا پیشی بگیرد و همچنین بازاری رقابتی در میان باشد؛ در غیر این صورت نمی‌توان انتظار کاهش قیمت را داشت. بنابراین، کاهش قیمت خودروهای اتومات نیز زمانی اتفاق خواهد افتاد که عرضه آنها تداوم داشته باشد و از سوی دیگر، رقابتی نفسگیر میان خودروسازان (در عرضه اتومات‌ها) شکل بگیرد.

هم‌اکنون خودروسازان داخلی در ابتدای راه عرضه محصولات اتومات هستند و برای شروع به سراغ چینی‌ها رفته‌اند، بنابراین شاید به این زودی‌ها نتوان کاهش قیمت را در بازار خودروهای دنده‌اتوماتیک حس کرد. با این حال، از آنجا که به احتمال زیاد، محصولات اتومات عرضه‌شده (به دلیل قیمت نسبتاً پایین و داشتن آپشن‌های جذاب) با اقبال عمومی روبه‌رو خواهند شد، به نظر می‌رسد خودروسازان مسیری را که آغاز کرده‌اند، ادامه خواهند داد.

البته با توجه به قدرت خرید پایین مشتریان، موفقیت‌آمیز بودن این مسیر، بستگی مستقیم به «قیمت» دارد، به نحوی که استقبال از خودروهای دنده‌اتوماتیک و به تبع آن افزایش انگیزه خودروسازها برای عرضه این محصولات، در گرو قیمت پایین آنهاست. به عبارت بهتر، بازار خودروهای دنده‌اتومات داخلی زمانی پررونق خواهد شد که خودروسازان حواسشان به قیمت آنها باشد و این محصولات را تا حد امکان با قیمت‌هایی نسبتاً پایین (زیر 50 میلیون تومان) عرضه کنند. 

ترس از اتومات‌ها ریخت

 انقلاب صنعتی مدیون کاهش نیروی کار بعد از مرگ سیاه (طاعون) در انگلستان است. ورود ماشین‌آلات به چرخه تولید و استفاده از نیروهای مکانیکی به جای توان انسان، نه‌تنها به انسان یاد داد می‌تواند بهره و بازدهی بیشتری از امور تولیدی خود به دست آورد که به وی نشان داد می‌توان آسان‌تر نیز زندگی کرد. تمایل به آسایش بیشتر حس ذاتی و فطری انسان است و انقلاب صنعتی در واقع علاوه بر حل مشکل کمبود نیروی کار، پاسخی به این غریزه بود. اختراع وسیله نقلیه مسافری و باری، در راستای همین نیاز فطری صورت گرفت. 

تمایل به جابه‌جایی با سرعت و آسایش بیشتر، مهندسان را به فکر ساخت وسیله‌های نقلیه موتوری واداشت. خودرو را شاید بتوان مهم‌ترین اختراع بشر در آستانه قرن بیستم دانست. تولید خودرو در اوایل قرن بیستم شدت گرفت و خودروسازها در تلاش بودند مشکلات استفاده از وسیله نقلیه را کاهش دهند و راندن آن را آسان کنند.

حجم گسترده اختراعات مهندسان اروپایی و آمریکایی در آن دوران، سبب شد رانندگی با خودرو از یک فعالیت پر‌مشقت، به یک سرگرمی لذت‌بخش و مفید تبدیل شود. در کنار بهبود سیستم‌هایی مانند فرمان و ترمز و سیستم تعلیق، رانندگی با خودروهای قدیمی با گیربکس‌های دستی، مشقت‌های خود را به همراه داشت. این مشقت‌ها به تدریج سبب شد مشتریان از خودروهای دنده‌ای به نوعی خسته شده و آنها را به استفاده از محصولات راحت‌تر که دردسر دنده عوض کردن را ندارد، سوق داد.

مهندسان آمریکایی در اواخر دهه 30 موفق به اختراع سیستمی شدند که راننده را از تعویض دنده بی‌نیاز می‌کرد و این همانی بود که رانندگان خسته از دنده و تغییر دنده، به شدت به دنبال آن می‌گشتند. این فناوری که با نام گیربکس اتوماتیک شناخته می‌شد، در شروع عرضه، فناوری پیچیده، پر‌خرج و کم‌بازدهی به شمار می‌رفت، با این حال راحتی حاصل از این فناوری و تقاضای رو به رشد بازار، توسعه آنها را سرعت بخشید.

 این سرعت بالای توسعه سبب شد شمار زیادی از خودروهای آمریکایی در دهه 50 به این فناوری مجهز شوند. با این حال اما گیربکس‌های اتوماتیک همچنان کم‌بازده بودند و برای رفع نیازهای دینامیکی رانندگان نیاز به موتورهای پر‌قدرت و در نتیجه بسیار بزرگ داشتند. موتورهای بزرگ هم مصرف بالای سوخت را به دنبال داشتند که مطلوب کمپانی‌های بزرگ و رو به رشد نفتی آمریکایی بودند. تشویق بیش از پیش خریداران به این خودروها، بازار خودروهای گیربکس اتوماتیک را بسیار داغ کرده بود. اما وضعیت در اروپای جنگ‌زده بسیار متفاوت جلوه می‌کرد. 

اروپایی‌ها که مشقت جنگ جهانی دوم را تحمل می‌کردند، نه پول کافی برای اضافه‌پرداخت کسب آسایش بیشتر داشتند و نه هزینه بالای سوخت برای دولت‌های آنها مقرون به صرفه بود. هزینه بالای بازسازی اروپا، دولت‌ها را مجبور به کنترل مصرف سوخت که تماماً وارداتی بود، با ابزارهای مالیاتی می‌کرد. خودروهای اروپایی برخلاف رقبای آمریکایی خود، دارای موتورهای بسیار کوچک‌تر و گیربکس‌های دستی بودند. انواع خودروهای اقتصادی، مورد وثوق مشتریان اروپایی بودند که قابلیت نصب گیربکس اتوماتیک نداشتند.

 در واقع تنها در معدود خودروهای مرسدس بنز و برخی لوکس‌سازان بریتانیایی که محصولات خود را به آمریکا صادر می‌کردند انواع اتوماتیک یافت می‌شد. قوانین سختگیرانه آلودگی در کالیفرنیا و سپس در کل آمریکا، منجر به کسادی موتورهای بزرگ و خودروهای گیربکس اتوماتیک نشد و تا زمان بحران نفتی دهه 70، همچنان حجم موتورهای آمریکایی با لیتر و اروپایی با سی‌سی مفهوم داشت.

در ایران، ورود خودروهای آمریکایی از اواخر دهه 1960 با افزایش ارتباط دولت ایران و امریکا رونق زیادی پیدا کرد. گیربکس‌های اتوماتیک در انواع خودروهای گران‌قیمتی که از آمریکا به کشور می‌آمد، استفاده می‌شد، ولی مشکلات ذاتی این خودروها خصوصاً در زمان خرابی‌های ناشی از عدم کارکرد باتری که در آن زمان بسیار شایع بود، استقبال از آنها را محدود به خودروهای بسیار لوکس کرد. با تولید خودروهای جدید در ایران با نام‌های آریا و شاهین، اولین خودروهای گیربکس اتوماتیک در ایران تولید شد.

 استقبال از این خودروها رفته‌رفته افزایش می‌یافت و سهم بازار آنها در حال افزایش بود. مشتری پولدار ایرانی در آن زمان، به آسایش خود بیشتر از خرابی فکر می‌کرد و محبوبیت خودروهای اتوماتیک آمریکایی در بازار رفته رفته افزایش یافت. بعدها در کنار محصولات جنرال موتورز ایران، ایران ناسیونال هم به عرضه پیکان اتوماتیک روی آورد که می‌توان آن را گام نخست در بازار ایران برای ارتقای سلیقه مشتریان خودروهای طبقه متوسط نامید.

 نمونه‌های اروپایی جز برخی محصولات انگلیسی و به ندرت آلمانی عمدتاً به گیربکس دستی مجهز بودند. با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ و تحریم‌های آمریکا، خودروهای اتوماتیک برای دارندگان خود مشکل‌ساز شدند. کمبود شدید باتری، قطعات یدکی و حتی به‌روز نشدن فناوری‌های تعمیراتی در کشور، سبب شد تقاضای خودروهای اتوماتیک به شدت کاهش پیدا کند و به صفر برسد و حتی بسیاری از نمونه‌های موجود با گیربکس دستی تعویض شود. با پایان جنگ و ورود خودروهای به‌روز به کشور، بازار خودروهای اتوماتیک بازیافت نشد. 

حتی لوکس‌ترین خودروهای وارد‌شده به کشور مجهز به گیربکس‌های دستی بودند که نشان می‌داد مشتری ایرانی اعتماد از دست رفته خود به فناوری را بازیابی نکرده است. با محدودیت واردات و تمرکز بر تولید خودروهای ارزان‌تر، موضوع گیربکس‌های اتوماتیک تقریباً به فراموشی سپرده شد و به جز تعداد اندکی خودرو پژو 405، محصول دیگری به بازار عرضه نشد. در اوایل دهه 80 هم، همزمان با عرضه پراید با گیربکس اتوماتیک در حجم بسیار محدود، تعداد محدودی خودرو پژو 206 با گیربکس اتوماتیک برای جانبازان به کشور وارد شد.

 هرچند پژو در تعریف اولیه 206 در ایران، سه تیپ 4، 5 و 6 را با گیربکس اتوماتیک در نظر گرفته بود ولی تست‌های جاده‌ای انواع 206 با موتور 1400 سی‌سی توان کافی برای عبور از جاده‌های کوهستانی شمال را نداشتند و از ورود به چرخه تولید بازماندند. بعد از ورود پژوهای 1600 سی‌سی اتوماتیک و استقبال نسبتاً مناسب بازار از این محصول در قشر جوانی که مشکلات دوران جنگ را در ذهن نداشت، ایران خودرو مجدداً به تولید این مدل اقدام کرد. همزمان، واردات انواع خودرو لوکس به کشور مجدداً مجاز شد و دیگر مشتری جوان و راحت‌طلب ایرانی، خریدار خودروهای دنده‌ای نبود.

 این استقبال خوب از این فناوری در کنار کیفیت بسیار مطلوب‌تر گیربکس‌های اتوماتیک در قیاس با محصولات قدیمی، ترس سایر مشتریان خودروهای ارزان قیمت‌تر را از هزینه نگهداری خودرو اتوماتیک به شدت کاهش داد و تقاضا برای این محصول حتی در خودروهای ارزان‌قیمت افزایش یافت. تولید انواع خودرو اتوماتیک در شرکت‌های پارس خودرو و ایران خودرو شدت پیدا کرد و دیگر ماکسیمایی که در ابتدای عرضه عمدتاً به صورت گیربکس دنده‌ای فروخته می‌شد فقط متقاضی اتوماتیک داشت. واقعیت این است برای مشتری ایرانی، خودروهای اتوماتیک دیگر یک کالای لوکس به حساب نمی‌آید و مشتریان خودروهای ارزان‌قیمت هم متقاضی این مدل خودرو هستند.

پیشرفت فناوری و ارائه انواع مختلف از این گیربکس‌ها با قیمت‌های پایین و هزینه نگهداری مناسب، سبب شده است وجود خودروهای اتوماتیک یک الزام برای خودروسازان در سبد محصولات‌شان بشود. تمایل به آسایش بیشتر در رانندگی با افزایش درآمدهای مشتریان به شدت افزایش می‌باید و خودروسازان ایرانی هم می‌بایست با در نظر گرفتن این مهم، به استفاده از این فناوری در خودروهای خود اهتمام بورزند.

 دورنمای روشن اقتصادی در ایران و رشد پایدار اقتصادی در سال‌های پیش رو، منجر به افزایش ثروت عمومی و تقویت قابل توجه قدرت خرید مشتریان می‌شود. در واقع در آینده نزدیک مشتری ایرانی قادر است هزینه بیشتری برای خرید خودرو پرداخت کند. این اضافه‌پرداخت در ازای دریافت کیفیت بالاتر و مشخصات فنی بهتر باید باشد تا توجیه‌کننده افزایش هزینه شود. همچنین با توجه به ترکیب جوان جمعیتی که روزهای سخت جنگ را تجربه نکرده‌اند افزایش تقاضا قطعی خواهد بود.

 لذا تمرکز در تولید این خودروها و تولید گیربکس‌های اتوماتیک در برنامه‌ریزی استراتژیک شرکت‌های خودروساز داخلی بسیار حیاتی و ضروری است. البته، نیاز به توسعه شبکه خدمات‌رسانی هم از لحاظ کیفی و هم کمی برای جلب اطمینان مشتریان ضروری است. هم‌اکنون شرکت‌های داخلی ضعف بزرگی در این زمینه دارند که برای حفظ حیات خود می‌بایست نسبت به ایجاد مراکز بیشتر تعمیر گیربکس‌های اتوماتیک اقدام کنند.

وب‌سایت پدال: باید حتما از نزدیک به نیو‌ایکس‌اف جگوار نگاه انداخت تا فهمید با یک خودروی تازه طرفیم. خودرویی که به طرز ماهرانه ای از نمونه اولیه معرفی شده در سال 2007 تکامل یافته و حالا به این جا رسیده است. اگر خواسته باشیم کمی جزئی‌تر به خودرو نگاه کنیم می‌بینیم خط برش هود زیر دماغه(که در مدل قبلی تا جلوپنجره نیز کشیده شده بود) و هواکشهای تزیینی تعبیه شده بر روی گلگیرهای جلو حال به شکل افقی‌اند.

پس می‌بینیم عمل زیبایی صورت گرفته بر روی نیوایکس اف به صورت جزئی بوده است. تغییرات اساسی صورت گرفته در زیربندی خودرو اعم از تعویض سازه فلزی فشرده سابق با نمونه آلومینیومی مشترک با مدلهای کوچکتر XE، کیفیت و دوام خودرو را بالاتر برده است. این تغییر در ایکس‌اف، آن را مهیای رقابت با سدانهای لوکس متوسط جدید بازار می‌کند. افزایش 5 سانتی‌متری فاصله محورها در واقع باعث شده حس کنیم ارتفاع به گونه‌ای پایین‌تر آمده و خودرو بیشتر روی زمین است.

اما در بحث پیشرانه و فنی، مدلهای ایکس‌اف، دوگونه تنوع قدرتی و اساسا پیشرانه و گشتاور(نزدیک بر نیم تن بر واحد متر فشار) مشابهی داشته، به گونه‌ای که همان نمونه 3 لیتری 6 سیلندر خورجینی سوپرشارژ با زاویه 90 درجه با بهره‌گیری از تکنولوژی نمونه 8 سیلندر خورجینی را مورد استفاده قرار داده است. گفتنی است بهره گیری از چنین پیشرانه‌هایی از سال 2013 و با مدل ایکس‌جی آغاز شد. دو وزنه تعادلی با چرخش معکوس وظیفه خنثی‌سازی لرزشها را در موتور دارند. آرسپورت مورد آزمایش نمونه لوکس بوده که خروجی پایین‌تر 340 اسب بخار را داشت و اگر این مقدار کافی بنظر نمی‌رسد مشتری با پرداخت دوهزار دلار دیگر این مقدار را با خرید نسخهs به 380 اسب بخار می‌رساند.

پیشرانه v6 معمول این آرسپورت ظرف 5 ثانیه آن را به صد رسانده و یک‌چهارم مایل را در 13.6 ثانیه و با سرعت 160 کیلومتر در ساعت طی می کند تا آن را از تمام هم رده هایش سریعتر کند، اما این آمار به گونه‌ای نیست که یارای غولی مانند کادیلاک ctsv 420 اسبی توربو دوقلو را داشته باشد.

به ادعای جگ(همان عامیانه جگوار) شاسی جدید 66 کیلوگرم کاهش وزن در مدل دیفرانسیل عقب و 132 کیلوگرم در مدل چهارچرخ متحرک‌دائم در پی داشته که ما چندان هم با آن موافق نیستیم؛ چرا که در آزمایشات انجام گرفته ارقام بدست آماده اندکی بیشتر از ادعای سازنده بود. علاوه بر این مثلا در مدلی مثل نمونه چهارچرخ متحرک دائم فاصله محوری بیشتر، حجم فضای داخلی را 0.15 مترمکعب بیشتر کرده است.

قیمت نمونه پایه 52,895 هزار دلار بوده که با پرداخت 8750 دلار دیگر می توان آپشنهای دیگری مانند چرخهای 19 اینچی، چراغ‌های LEDجلو ، سامانه هشدار نقاط کور، سامانه هشدار برخورد از جلو و حرکت داخل خطوط را اضافه کرد. رابط سرگرمی جدید جگوار به نام "اینکنترل تاچ” یک نمونه استاندارد و پیشرفتی بزرگ در مقابل سیستم های قدیمی است. 

صفحه نمایش لمسی 8 اینچ در پاسخ به موارد ورودی سرعت بیشتری داشته و دکمه های فیزیکی نیز حرکت در میان منوهای فرعی مختلف برای تلفن، رسانه ها، و ناوبری را آسانتر می کنند. "اینکنترل تاچ پرو” یک صفحه نمایش 10.2 اینچی را به شما هدیه می‌دهد که در واقع نوعی داشبورد تمام دیجیتالی بوده که در آن خبری از دکمه‌های فیزیکی نیست! گفتنی است که این پکیج3100 دلاری برای آزمایش خودروی ما انتخاب نشده بود.

علیرغم این موارد، خودروی مورد نظر ما بیش از سیزده هزار دلار آپشن داشت. در مورد رنگ‌آمیزی خودرو، حتما باید رنگهای خاص”نشنال ریسینگ” (رنگ خاصی که مدلهای خاص جگوار و استون و حتی بنتلی رنگ‌آمیزی شده‌اند)و از آن جمله "بریتیش ریسینگ گرین” با قیمت 550 دلار را ببینید تا واقعا بفهمید ارزش خرج کردن را دارد. صندلی های با قابلیت تهویه سرد و گرم، سیستم دربهای آرام‌بند بهمراه پکیج راحتی 2000 دلاری را هم باید به آن افزود . 

محتویات پکیج لوکس ارتقای فضای داخلی با قیمت 2700 دلار (کنترل چهار منطقه‌ای آب و هوا ، محافظ صندلی عقب، پوشش سقف چرم مصنوعی، و نورپردازی محیط داخل) و بسته 3100 دلاری کمک راننده علیرغم تسهیل کار و راحتی وکیفیت، چندان معقول بنظر نمی‌رسد. حالت دوم هم به احتمال زیاد تنها برای کسانی که قصد استفاده از کروز کنترل تطبیقی را دارند مناسب بنظر می‌رسد.

طراحی و ارگونومی این کابین جدید با ظرافت زیادی انجام گرفته و بسیار چشم‌نواز است؛ هیچ چیز دست و پا گیری در این میان وجود ندارد و از همه مهمتر، آنچه در این میان همچون یک فرد راهنما به کمک آدم می‌آید سیستم نمایشگرسربالای(HUD) آن است که تمام آنچه می‌خواهید در جلوی چشمانتان روی شیشه جلو مهیا می سازد و همچون جتهای جنگنده اطلاعات را بر روی شیشه نمایش می دهد. اما آنچه در این میان بیشتر آزاردهنده است ستون‌های کناری است که به مرور زمان و تغییر توجه از ستونها بر روی HUD عادی می شوند.

ردیف دوم فضای زیادی برای دو بزرگسال ارائه می‌دهد، اما در یک مسافت طولانی جای نفر سوم کمی تنگ خواهد بود! صندلیهای عقب به نسبت 40/20/40 تا شده تا فضای نسبتا زیادی را برای حمل بار و حتی افراد بیشتر در اختیار داشته باشیم. البته چنین خودرویی قطعا مناسب بارکشی نخواهد بود!!

"مطیع” بهترین کلمه در توصیف رفتار این خودرو است. دامپرهای تنظیم‌پذیر که بخشی از پکیج هزار دلاری دینامیکی تطبیقی را تشکیل می‌دهند، بی وقفه در حالت عادی با نویزکم سیستم تعلیق و ترکیبی مطلوب از کیفیت هندلینگ و سواری راحت کار می کنند. فرمان هیچگاه بیش از حد سنگین احساس نشده و در شهر سبک بوده و در سر پیچهای تند به راحتی عکس العمل نشان داده و می چرخد. حتی در آزمایش شتاب جی که لاستیکهای تمام فصل این ایکس‌اف‌اس به رقم 0.86 رسیدند و وزن فرمان با کاهش کم فرمانی افزایش یافت نیز هرگز سنگین احساس نشد. لاستیکهای تابستانه هر دو مورد عملکرد حس شده و مورد اندازه گیری را بهبود می‌بخشند، اما هنوز کارخانه آنها را عرضه نکرده است. خودروی اسپرت انتخابی ما تایرهای 20 اینچی آپشن 2500 دلاری را یدک می کشید.

در بحث آلایندگی، در طول بیش از هزار کیلومتر رانندگی ترکیبی به طور متوسط 19 واحد mpg را ثبت کردیم که 5 واحد کمتر از امتیاز ترکیبی EPA و 1 واحد زیر تولید شهری بود که باید نوسان سرعت را به آن افزود، بهر صورت مسافت پیموده شده متفاوت خواهد بود.

XF رانندگی سریع و نرمی داشته و از لحاظ فضا بزرگ است. از این شاسی و سازه می توان هندلینگ بهتری را گرفت، چرا که تحمل توان و تیون بیشتر را نیز دارد که این امر از برنامه ریزیهای استراتژیک جگوار در آینده خواهد بود، چرا که ایکس‌اف‌اس تیون ، با پیشرانه (حداقل 380) اسب بخاری V-6 و لاستیک تابستانه (در صورت دسترس بودن) رقیب مدعی CTS-V کادیلاک خواهد بود. 

وب‌سایت پدال: کلاس سدان کوپه در سال 2004 و با معرفی مدل CLS توسط مرسدس بنز پایه‌گذاری شد. به دلیل محبوبیت و موفقیت CLS، رقبای مرسدس بنز نیز به فکر ساخت چنین خودروهایی افتادند. بدین ترتیب مدل A7 توسط آئودی در سال 2009 و سری 6 گرن کوپه در سال 2012 توسط ب ام و معرفی شدند تا با مرسدس بنز CLS به رقابت بپردازند. حال در این نوشتار دو خودرو از بین این سه رقیب را روبروی یکدیگر قرار داده‌ایم تا از میان آن‌ها خودروی برتر را انتخاب کنیم.

Audi A7 vs Mercedes CLS

طراحی خارجی

به لطف استایل کوپهٔ A7 و CLS، هردوی آن‌ها زیباتر از خودروهایی که بر اساس آن‌ها شکل‌گرفته‌اند (آئودی A6 و مرسدس بنز E کلاس) به نظر می‌رسند. A7 از جلو شبیه به A6 به نظر می‌رسد با این تفاوت که دارای ظاهری تهاجمی‌تر، چراغ‌های باریک‌تر و جلوپنجرهٔ بزرگ‌تری است. اندازهٔ بزرگ‌تر رینگ‌ها که کوچک‌ترین آن 19 اینچ است به همراه شیشهٔ عقب و درِ صندوق بارِ زاویه‌دار به هرچه اسپرت تر شدن A7 کمک کرده است.

طراحی تمام منحنی CLS نیز دارای ویژگی‌هایی است که آن را اسپرت تر از دیگر محصولات مرسدس بنز نشان می‌دهد؛ مانند قوس عقبی خودرو که درنهایت زیبایی به چراغ‌های عقب ختم می‌شود. این عوامل موجب شده تا طراحی CLS چشم‌نوازتر سدان های سنتی مرسدس بنز به نظر برسد. البته نسخهٔ شوتینگ بریک CLS هم ساخته‌شده است که بین 500 تا 1580 پوند گران‌تر از مدل معمولی است اما در عوض یک صندوق بار وسیع 590 لیتری را در اختیارتان قرار می‌دهد.

طراحی داخلی

کابین هر دو خودرو به زیبایی طراحی‌شده است. در آئودی فرمان اسپرت ضخیم، کنسول مرکزی بزرگ و صفحه‌نمایش سرگرمی که در بالای داشبورد قرارگرفته به چشم می‌آید. داخل CLS نیز بر اساس E کلاس شکل‌گرفته و کنسول مرکزی آن به همراه صفحه‌نمایش بزرگ نظرها را به خود جلب می‌کند. درکل طراحی داخلی هر دو خودرو فوق‌العاده است.

هرچند فرم کوپهٔ این خودروها جذاب و زیباست اما موجب شده تا کمی از راحتی و فضای داخلی قسمت عقب خودرو کاسته شود. به همین دلیل افراد بلندقد سخت‌تر از A6 قادر به سوار و پیاده شدن از A7 هستند و درحالی‌که قسمت عقب CLS هم تنگ‌تر از E کلاس است. هردوی A7 و CLS فضای صندوق بار کمتری نسبت به همتایان سدان خود دارند به‌طوری‌که حجم صندوق بار در A7 535 لیتر و در CLS 520 لیتر است (590 لیتر در نسخهٔ شوتینگ بریک).

رانندگی

A7 سواری راحتی داشته و از ورود صدای باد به داخل کابین تا حد زیادی جلوگیری شده است. فرمان آن کمی بی‌روح احساس می‌شود اما سرگرم‌کننده‌تر از بسیاری از رقباست. بر روی جاده پایداری خوبی داشته و حس اطمینان را به راننده منتقل می‌کند. همهٔ نسخه‌های A7 جز نمونه‌های پایهٔ دیزلی با سامانهٔ چهارچرخ متحرک معروف آئودی یعنی کواترو عرضه می‌شوند که در هر آب و هوایی موجب افزایش کشش و پایداری خودرو می‌شود.

بااین‌حال ازلحاظ سواری، CLS برتر بوده و رانندگی با آن واقعاً هیجان‌انگیز است؛ اما فرمان آن مانند A7 احساس خوبی به راننده منتقل نمی‌کند هرچند که هنوز هم در جاده‌های پرپیچ‌وخم سرگرم‌کننده است. بعلاوه اگر سیستم تعلیق سفارشی آن را انتخاب کنید، کیفیت سواری آن یک گام بالاتر از A7 قرار خواهد گرفت.

---

پیشرانه

لیست موتورهای دیزل A7 متشکل از یک نمونهٔ 3 لیتری V6 با چهار سطح قدرت گوناگون است. مدل A7 Ultra با پیشرانهٔ 215 اسب بخاری و سیستم انتقال قدرت دیفرانسیل جلو، مصرف سوخت فوق‌العادهٔ 3.91 لیتر در صد کیلومتر دارد درحالی‌که قوی‌ترین نسخهٔ موتور دیزل V6 که از نوع توئین توربودیزل است، A7 را در 5.2 ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر در ساعت می‌رساند. اگر سرعت تنها چیزی است که به دنبال آن هستید مدل RS7 مناسب‌ترین گزینه خواهد بود. چراکه قدرت 552 اسب بخاری نیروگاه 4 لیتری V8 توئین توربوی آن کافی ست تا سرعت این کوپهٔ 1930 کیلوگرمی را تنها در 3.7 ثانیه از صفر به صد کیلومتر در ساعت برساند؛ یعنی مشابه یک آستون مارتین ونتیج V12؛ اما اگر بازهم بیشتر از این می‌خواهید آئودی RS7 Performance را آماده کرده است که با قدرت عظیم 605 اسب بخاری خود کاملاً CLS را شرمنده می‌کند. در سطحی کمی پایین‌تر از RS7، مدل S7 قرار دارد که هنوز هم تا اندازهٔ زیادی سریع است.

مرسدس بنز نیز دو موتور بنزینی و دو موتور دیزل را در لیست سفارشات CLS قرار داده است. کارآمدترین آن‌ها مدل CLS 220D است که نه درزمینهٔ مصرف سوخت و نه درزمینهٔ عملکرد حریف A7 Ultra نمی‌شود. چراکه شتاب صفرتا صد آن با 8.5 ثانیه یک ثانیه بیشتر و مصرف سوخت آن با 4.16 لیتر در صد کیلومتر 0.25 لیتر بیشتر از A7 Ultra است. نسخهٔ قدرتمندتر آن CLS 350D است که عملکرد بسیار بهتری را با افزایشِ جزئیِ مصرف سوخت ارائه می‌کند؛ اما مرسدس بنز با CLS63 AMG S به RS7 پاسخ داده است. این مدل مجهز به پیشرانهٔ 5.5 لیتری V8 توربو دوقلو است که 585 اسب بخار قدرت تولید می‌کند؛ اما در کمال تعجب علیرغم برخورداری از قدرت بیشتر، در شتاب صفرتا صد کیلومتر 0.4 ثانیه کندتر از آئودی عمل می‌کند چراکه در RS7 نیرو به هر چهارچرخ منتقل می‌شود درحالی‌که CLS63 دیفرانسیل عقب است.

ارزش در برابر قیمت

با نگاهی به قیمت‌های این دو خودرو می‌توان فهمید که هیچ‌کدام از آن‌ها از ارزش قابل‌توجهی نسبت به قیمت برخوردار نیستند. آئودی A7 بسته به هر مدل بین 5 تا 10 هزار پوند قیمت بیشتری از یک آئودی A6 دارد درحالی‌که همین تفاوت قیمت بین CLS و E کلاس هم به چشم می‌خورد. بااین‌حال تیپ‌های پایینی A7 از ارزش در برابر قیمت بیشتری نسبت به CLS برخوردارند. به‌عنوان‌مثال A7 Ultra با موتور 3 لیتری TDI سریع‌تر و باصرفه‌تر از CLS 220D است درحالی‌که قیمت کمتری هم دارد. این خودرو با قیمت 46 هزار پوند، تجهیزات استاندارد فراوانی چون چراغ‌های LED، صندلی‌های چرمی و سیستم‌های سرگرمی با تکنولوژی بالا را ارائه می‌کند. البته اگرچه بالاترین مدل A7 یعنی RS7 گران‌تر از CLS63 AMG S است اما به دلیل اینکه برای هر دو خودرو باید بیش از 85 هزار پوند هزینه کرد، این اختلاف قیمتِ جزئی چندان به چشم نمی‌آید.

نتیجه

با تمام این موارد، کدام‌یک از این دو سدانِ کوپهٔ پریمیوم برتر است؟ باید گفت با اختلاف اندکی مرسدس بنز CLS. این خودرو راحت‌تر و سرگرم‌کننده‌تر بوده و جز در تیپ‌های پایینی، ارزش در برابر قیمت بیشتری نسبت به آئودی A7 دارد. بعلاوه نسخهٔ شوتینگ بریک آن نیاز کسانی که به دنبال کارایی بیشتری هستند را هم برآورده می‌کند.

خبرگزاری اقتصاد آنلاین: نیمی از سال میلادی 2016 سپری شده است و تا کنون خودروهای زیادی در نمایشگاه ها و بنگاه های خودرو معامله شده اند. اما این سوال هنوز مطرح است که سال جاری می تواند رکوردار فروش خودرو در آمریکا باشد و رونق سابق بازار خودرو را بازگرداند یا باید منتظر زمان بیشتری برای این رونق باشیم.

در این مطلب به بررسی 13 خودروی پرفروش سال 2016  در آمریکا پرداخته شده که  این ارقام نشان می دهد که آمریکایی ها بیشتر خواهان خرید خودروهای آساییی و خصوصا ژاپنی هستند.

به گزارش آکاایران به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از عصر ایران، هرچند که شرکت هایی مانند هوندا برخی از سایت های تولیدی خود را در آمریکا احداث کرده و به تولید و فروش خودروهایی مانند هوندا آکورد می پردازند ولی مالکیت این برندها مربوط به ژاپنی ها است و می توان آنها را خودروهایی آسیایی نام نهاد.

تویوتا کمری، 167 هزار و199 دستگاه

به گزارش "موتورترند"، "کمری" در مقام اول خرید و فروش خودروهای آمریکایی تا پایان ماه "می" قرار می‌گیرد. خرید و فروش این خودرو که بیش از یک دهه در بخش سدان‌های متوسط در آمریکا پیشرو بوده به 167 هزار و199 دستگاه خودرو رسیده و در مقایسه با فروش سال قبل 6.3 درصد کاهش یافته است. با این وجود تغییرات زیادی در ظاهر و باطن "کمری" دیده نمی‌شود. اما فروش این خودرو بدون تغییر، هزاران دستگاه بیشتر از نیسان "آلتیما" یا هوندا "آکورد" است.

هوندا سیویک، 158 هزار و 30 دستگاه

طراحی ظاهرش جسورانه‌تر و سامانه انتقال قدرتش مدرن شده است. همین دو عامل باعث افزایش فروش 22 درصدی آن نسبت به مدت مشابه سال قبل محسوب می‌شود. دهمین نسل "سیویک" فروش خوبی را نصیب هوندا کرده است که به نظر می‌رسد مقدمه آن ورود انواع خودروهای اسپورت و هاچبک هوندا مانند "سیویک SI" به بازار آمریکاست. این خودرو با فروش بیش از 158 هزار خودرو در مقام دوم خودروهای پرفروش آمریکا تا پایان ماه "می" قرار گرفته است.

تویوتا کرولا، 151 هزار و 243 دستگاه

شاید صف خرید "کرولا" در آمریکا مانند رقبایش- فورد "فوکوس" یا "سیویک"- چندان شلوغ نباشد، اما این سدان در بزرگترین بازار خودروی جهان فروش خوبی را از آن تویوتا کرده و در جایگاه سوم پرفروش‌های آمریکا قرار گرفته است. بررسی مجدد مدل جدید و احیاء شده 2017 "کرولا" نشان می‌دهد که در آینده نه چندان دور این خودرو رقابت سخت خود را با "سیویک" آغاز کرده و تعداد فروشش به آن نزدیک خواهد شد.

نیسان آلتیما، 142 هزار و 220 دستگاه

در سال 2016، "آلتیما" با یک عمل جراحی چهره‌اش را تغییر داد و استانداردهای جدید ویژه را به ظاهراسپورت مدل SR خود افزود. سامانه تعلیق اسپورت و اسپویلر پشتی از ویژگی‌های جدید "آلتیما" محسوب می‌شدند. این ارتقاءها باعث شد تا "آلتیما" به عنوان دومین سدان پرفروش سایز متوسط بعد از "کمری" و تنها با کمی اختلاف پس از هوندا "آکورد" در مقام چهارم خودروهای پرفروش آمریکا تا ماه "می" 2016 قرار بگیرد.

هوندا آکورد، 140 هزار و 548 دستگاه

"آلتیما" تنها سدان متوسطی نبود که برای سال 2016 مورد بازطراحی قرار گرفت. هوندا "آکورد" سال 2016 شامل فناوری‌های بیشتر مانند پکیج ویژه امنیت فعال شد. ظاهر این خودرو نیز ارتقاء یافته و به چرخ‌های 19 اینچی مجهز شدند.

فورد فیوژن، 120 هزار و 313 دستگاه

تا کنون تغییرات خوبی روی فورد "فیوژن" صورت گرفته است. همین بازطراحی‌ و فیس‌لیف‌ها در کنار اضافه شدن امکانات ویژه، فروش "فیوژن" را در برابر رقیبانی چون شورلت "مالیبو" یا هیوندایی "سوناتا" افزایش داده است. مدل جدید 2017 "فیوژن" که به زودی در نمایشگاه‌ها به فروش می‌رسد، دارای فناوری‌های بیشتر، فضای داخلی بهبود یافته و نوارهای پیچ و تاب خورده فلزی است و به همین دلیل از ابتدای سال 2016 تا پایان ماه "می" به عنوان ششمین خودروی پرفروش آمریکا شناخته شده است.

شورلت مالیبو، 104 هزار و 187 دستگاه

اما هفتمین خودروی پرفروش آمریکا یک شورلت با نام "مالیبو" است که برای 2016 تغییرات زیادی کرده است. "مالیبو"ی جوان نه تنها سبک‌تر شده بلکه از فضای بیشتر برای سرنشینان، موتور جدید و کارآمد و ویژگی‌های امنیتی لوکس مانند سامانه هشداربه راننده در خصوص حضور عابران بهره می‌برد.

نیسان سنترا، 103 هزار و 293 دستگاه

هشتمین خودروی پرفروش در آمریکا. باید افزایش فروش 15.2 درصدی‌اش تا ماه "می" را مدیون تغییرات گسترده و زیادش باشد. این خودرو با فناوری‌های امنیت فعال در سال 2016 ظاهر شده و بسیار آرام‌تر از گذشتگان خود است.

هیوندایی سوناتا، 92 هزارو 547 دستگاه

با وجود اینکه معمولا شاسی‌بلندها و کراس‌اوررها در برخی از برندهای خودروسازی محبوب‌ترند ، این موضوع در مورد هیوندایی صدق نمی‌کند.

سدان متوسط "سوناتا" همچنان یکه‌تازیش را در فروش حفظ کرده و تنها در 5 ماهه اول امسال بیش از 92 هزار دستگاه فروش داشته است.

فورد فوکوس، 83 هزار و 653 دستگاه

"فوکوس" با مدل‌های ST و RS سوپراستارهای خط تولید به شمار می‌آیند، اما یک مدل "فوکوس" با موتور 4 سیلندر 2 لیتری بیشترین فروش را از آن خود کرده است. "فوکوس" با فروش 83 هزار و 653 دستگاه در مقام دهم پرفروش‌های آمریکا در 5 ماهه اول سال جاری قرار گرفته است.

هیوندایی الانترا، 73 هزار و 892 دستگاه

روند بازطراحی و نوسازی هیوندایی در خصوص "الانترا"ی 2017 ادامه یافته و این خودرو به امکانات رفاهی لوکس‌تر، بسته‌های امنیتی و فناوری‌های برتر مجهز شده است. گرمکن صندلی‌های عقب، سامانه کنترل کروز تطبیقی، چراغ‌های HID از جمله تغیرات هیوندایی "الانترا" هستند.

شورولت کروز، 68 هزار و 65 دستگاه

ماموریت جدید جنرال موتورز کاهش وزن خودروهاست که در مدل جدید 2016 شورولت "کروز" کاملا اثبات شده است. شورولت ادعا کرده مدل جدید "کروز" حدود 113 کیلوگرم از انواع قدیمی سبک‌تر است و به بهره‌وری مصرف سوخت کمک می‌کند. با وجود اینکه "کروز" تنها چند ماه در خرید و فروش‌ها قرار گرفته موفق به کسب جایگاه در میان پرفروش‌ها شده است و احتمال افزایش فروش آن تا پایان سال جاری زیاد است.

کیا سول، 588 هزار و 299 خودرو

هاچبک "سول" تنها یک خودروی محبوب در کلاس خودروهای کوچک نیست بلکه این خودرو تنها خودروی پرفروش کوچک تا پایان ماه "می" سال 2016 به شمار می‌آید. رونق خوب این خودرو در آمریکا آن را پیش از سدان "ورسا" نیسان با فروش 58 هزار و 778 دستگاه قرار داده است.

zoomit.ir - شایان نژادشمسی: در عین وجود ورزش­‌های خطرناک و کشنده­‌ی بسیار، مسابقات اتومبیل­‌رانی، به‌خصوص مسابقات رالی و موتوکراس نه‌ چندان معروف، همچنان برجسته­‌ترین مسابقات مرگبار جهان محسوب می­‌شوند. سرعت رانندگان عموماً از ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت تجاوز می‌­کند و این حد از سرعت در عین هیجان بالا، معمولاً چاشنی‌ برای رخداد یک فاجعه به شمار می­‌آید.

 با وجود تجهیزات ایمنی پیشرفته­‌ی امروزی، این مسابقات در هیچ سالی زندگی افراد شرکت­‌کننده در آن را تضمین نمی­‌کند. در ادامه برای مشاهده­‌ی فهرستی از خطرناک‌ترین مسابقات اتومبیل­‌رانی تاریخ با زومیت همراه باشید.

۱۰. مسابقه‌­ی پاریس – مادرید ۱۹۰۳

هم­‌زمان، با ظهور خودروها، مسابقات اتومبیل­‌رانی نیز پدید آمدند و مسابقه­‌ی استقامت پاریس تا مادرید در سال ۱۹۰۳ ازجمله‌ی بدترین گونه‌های این مسابقات بوده است. ۲۱۶ وسیله‌­ی نقلیه و ۵۹ موتورسیکلت، کار خود را از شهر ورسای فرانسه آغاز کردند و طولی نکشید تا فاجعه‌ی بزرگی رخ دهد. تماشاگران آگاهی لازم را از خطرهای جدی­‌ که ممکن بود در طی این مسابقات تهدیدشان کند، نداشتند و اطراف زمین مسابقه مملو از جمعیت بود. مسابقه‌دهندگان ۷۰ کیلومتر بیشتر از شهر پاریس فاصله نگرفته بودند که زنی مورد اصابت یکی از خودروها قرار گرفت و کشته شد.

 یکی از شرکت‌کنندگان به نام چارلز جاروت بعدها نوشت که تماشاچیان این مسابقه به معنای واقعی دیوانه و بی‌­پروا بودند و عملاً خودشان را در مسیر گلوله قرار می­‌دادند تا شخم زده شوند و نابود شوند؛ اما این تازه ابتدای کار بود. ترکیب خطرناکی از رانندگان بی­‌تجربه و خودروهای نامطمئن موجب ایجاد تصادفات متعددی شد. چندین راننده با برخورد خودروی آن‌ها به درخت، کشته شدند، درحالی‌که باقی آن‌ها هنگام چپ کردن خودرو و آتش گرفتن آن، جان باختند.

 نرخ بسیار زیاد این تصادفات موجب توقف مسابقه، پیش از رسیدن به اسپانیا شد و دولت فرانسه که نگران افزایش تعداد جان‌باختگان این مسابقه بود، دستور داد تا خودروها توسط گاری و اسب به پاریس برگردانده شوند. حداقل ۸ نفر در این مسابقه جان باختند (اگرچه به نظر می‌رسد تعداد کشته­‌شدگان بیش از این مقدار باشد) که بعدها رسانه‌ها از آن به‌عنوان مسابقه­‌ی مرگ یادکردند.

حادثه­‌ی مرگبار

در این مسابقه، تصادفات مرگ­بار و فجیع متعددی برای رانندگان و تماشاچیان رخ داد اما مشهورترین و مهم‌ترین آن­‌ها، پیشتاز مسابقه با نام مارسل رنو، پایه‌گذار شرکت رنو بود که پس از طی مسافتی، در حادثه‌­ای جان خود را از دست داد.

۹. مسابقات موتور درام

در دهه‌ی ۱۹۳۰، این نوع از مسابقات در ایالات‌متحده بسیار پرطرفدار بود. بعدها این مسابقات را که درون زمین بیضی‌شکل انجام می­‌گرفت، نسکار نامیدند. این مسابقه درون زمین کوچکی با تخته‌های چوبی که زاویه‌ی ۶۰ درجه با راستای افق داشت، برگزار می‌شد. این شیب زمین موجب افزایش سرعت خودروها تا حد غیرقابل­‌کنترلی می‌شد و همین موضوع احتمال تصادفات فاجعه‌بار را افزایش می­‌داد.

 سرعت فوق‌العاده خطرناک بالای ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت به معنای تضمینی بودن رخداد تصادف بود و اکثر خودروها، کنترل خود را از دست داده از دیواره­‌ی مسیر مسابقه خارج‌شده و با پرتاب شدن به سمت جایگاه‌­ها باعث کشته شدن تماشاچیان می‌شدند.

 بالاخره روزنامه‌ها برای تهیه گزارش‌ درباره‌ی نرخ شدید مرگ‌ و میر این ورزش دست‌به‌قلم شدند -چندین مسابقه‌دهنده معمولاً در مسیر یک مسابقه ساده کشته می‌شدند- و این مسابقه را "درام مرگ" نامیدند. این گزارش‌ها، به همراه هزینه­‌های زیادی که لازم بود خرج تعمیر مسیر مسابقه شود، موجب تعلیق این نوع از ورزش شد، اما نه پیش از آن‌ که مانع گرفتن جان بسیاری از رانندگان شود.

حادثه­‌ی مرگبار

یکی از مشهورترین حوادث این مسابقات، در رقابت موتورسواران در شهر آتلانتیک ایالت نیوجرسی رخ داد. موتورسواری با نام ادی هاشا در حال رقابت برای صدرنشینی بود که کنترل موتور خود را از دست داده و به دیواره‌­ی مسیر برخورد کرد و چهار پسری را که مشغول تماشای مسابقه از پشت فنس­‌ها بودند، به کام مرگ فرستاد و چندین تماشاچی دیگر نیز مجروح شدند. خود هاشا پس از پرت شدن از موتورش به داخل جایگاه تماشاچیان، جان خود را از دست داد.

۸. مسابقات میل میلیا

پس از فاجعه­‌ی مسابقه­‌ی پاریس به مادرید، مسابقات استقامت جاده برای چندین سال لغو شده بود. مسابقه­‌ی میل میگلیا، با طول هزاران کیلومتر برای اولین بار در کشور ایتالیا در سال ۱۹۲۷ رقم خورد و مجدداً پای این نوع از مسابقات به صحنه­‌ی رقابت­‌ها باز شد. این مسابقه شامل خودروهایی با قدرت بالا –که در میان آن‌ها اولین خودروهای مسابقه‌ی طراحی‌شده توسط شرکت­‌های پورشه، آلفارومئو و فراری حضور داشتند- بود که جاده­‌ی میان شهرهای برسیا تا رم را نابود می‌کردند. علاوه بر شناسایی سریع‌ترین خودروها و بهترین رانندگان جهان، مسابقه‌ی میل میگلیا به دلیل تصادفات وحشتناکش نیز زبانزد است. 

در سال ۱۹۳۸، بنیتو موسولینی، این مسابقه را به دلیل تصادفات فاجعه‌بار و مرگ تماشاچیانش، به تعلیق درآورد، اما مجدداً به شکل دیگری در سال‌های جنگ جهانی دوم آغاز به کار کرد که همچنان به شهرت خود در بی­‌محابایی شرکت‌کنندگان ادامه داد. در یکی از حوادث معروف، راننده­‌ی آلمانی با نام هانس هرمان به همراه دستیارش به ریل قطاری با مانع پایین نزدیک شدند و در حیرت تماشاچیان از زیر مانع عبور کرده و به دلیل گیرکردن بالای خودرو به مانع، قطار با سرعت بالایی به آن‌ها برخورد کرد و خودروی آن‌ها به پرواز درآمد.

حادثه­‌ی مرگبار

مسابقات میل میگلیا در سال ۱۹۵۷ با گرفتن جان ۱۲ نفر، به‌طور غم‌انگیزی ممنوع شد و به پایان رسید. راننده‌­ی فراری با نام آلفونسو دپورتاگو در جایگاه سوم قرار داشت که ناگهان لاستیک خودرواش ترکید و موجب پرت شدن او به سمت جمعیتی از تماشاچیان در جایگاه شد. این مسابقات در حدود ۲۵ سال از صحنه­‌ی رقابت­‌ها حذف شد و در سال ۱۹۸۲ با زمین مسابقه­‌ی ایمن‌­تر به صحنه‌ی رقابت­‌ها بازگشت تا نوستالژی مسابقات قدیمی اتومبیل‌رانی سال‌های ۱۹۲۷ تا ۱۹۵۷، مجدداً احیا شود.

۷. باخا ۱۰۰۰

یکی از مشهورترین مسابقات رالی در جهان، مسابقات آفرود باخا ۱۰۰۰ است که هرساله در شبه‌جزیره‌ی خشک باخا در جنوب کالیفرنیا برگزار می‌شود. مسابقه‌دهندگان امکان راندن هر وسیله‌ای ازجمله کامیون، ماشین­‌های رالی، موتور و ATV ها را دارند. تنها هدف این مسابقه اول شدن در زمین‌های سنگی و خشک است. علاوه بر خطرات عادی مسابقات رالی در جاده‌های دورافتاده، پیچ‌های خطرناک و ازکارافتادن تجهیزات خودرو، مسابقه­‌ی باخا ۱۰۰۰ ویژگی‌های خطرناک دیگری در قالب نابود کردن زمین مسابقه دارد. 

به دلیل آن­که حضور عموم در این مسابقه آزاد است، معمولاً تماشاچیان تله‌هایی در اطراف زمین مسابقه برای منحرف کردن مسیر خودروها قرار می­‌دهند. این خراب کردن موجب رخداد حوادث خطرناکی می‌­شود. وقتی راننده از روبه­‌رو شدن با موانع سر راه خود آگاه نیست با سرعت بالایی به این تله‌ها نزدیک شده و تصادفات مرگباری رخ می‌دهد.

جرائمی که از مسابقه خطرناک‌تر است

مسابقه‌­ی باخا ۱۰۰۰ تاکنون تصادفات بسیاری را به چشم دیده است، اما این روزها خطرناک­‌ترین جنبه­‌ی این مسابقه می‌تواند سطح بالای جرائمی باشد که در داخل و خارج مسیر مسابقه رخ می‌دهد. یکی از عجیب‌ترین موارد که در مسابقه سال ۲۰۰۷ رخ داد متلاشی شدن بالگردی در نزدیکی مسیر مسابقه بود که موجب مرگ چندین نفر شد. مشخص شد یکی از کشته‌شدگان جز افراد سطح بالای مافیای مواد مخدر مکزیک است و چندی بعد در اقدام عجیب دیگری، گروهی از افراد مسلح به سردخانه‌ی محلی حمله کرده و با دزدیدن جنازه­‌ی این فرد، باعث کشته شدن دو افسر پلیس در این جریان شدند.

۶. مسابقات ماکائو GP

مسابقات ماکائو GP چین یکی از بزرگ‌ترین سری مسابقات اتومبیل­‌رانی است که در ماه نوامبر هر سال برگزار می‌شود. همه­‌ی وسایل نقلیه از موتورسیکلت گرفته تا خودروهای سفری و ماشین‌های فرمول ۳ امکان شرکت در این رقابت‌ها را دارند. مسیر این مسابقات، که در خیابان‌های شهر بنا شده است، طراحی خاصی دارد و به دلیل پیچ‌های تنگ و مسیرهای دراز آن، (سرعت ماشین‌ها تا ۲۶۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد) یکی از پر چالش­‌ترین و مرگبارترین مسابقات دنیا شناخته می­‌شود.

 مسیر مسابقه در ماکائو به طرز غیرمعمولی باریک است و دیواره‌های فولادی در اطراف این مسیر، مانعی برای چرخ‌ها محسوب می‌شوند. تنها یک سال طول کشید تا ماکائو شمار مرگ‌ومیر ناشی از تصادف موتورسوار در مسابقه سال ۱۹۶۷ را جمع­‌آوری کند. این مسیر به علت رخداد بدترین تصادفات موتور مشهور شد. درنتیجه، موتورسواران و رانندگانی که به ماکائو می‌آیند آن را به چشم یکی از مسیرهای کشنده می­‌بینند.

بدترین تصادف

در طی این سالیان، مسابقات ماکائو تصادفات فاجعه‌بار زیادی را به چشم دیده است اما یکی از آن‌ها غیرمعمول‌ترین تصادفی بود که در خارج ‌از مسیر مسابقه رخ داد. در سال ۱۹۹۳ آندلی چان، عضو انجمن تیم نه‌چندان شناخته‌شده‌ی "جرائم سه‌­گانه"، در حال رقابت در مسیر یکی از مسابقات بود. پس‌ از آن‌که ماشین او به دلیل داشتن قطعات غیرقانونی رد صلاحیت شد، چان و مکانیک خودرویش پس از برگشت به هتل توسط رقبایشان، به ضرب گلوله از پا درآمدند.

zoomit.ir - مالک قلی پور: اگر به کشوری بروید که مردم خودروهایشان را در جهتی که انتظارش را ندارید برانند، کاملاً گیج خواهید شد. حقیقتا هم عجیب است. عجیب تر از آن دلیلی است پشت این قضیه نهفته است. برای اطلاع از دلایل تفاوت جهت جاده‌های کشورهای مختلف، این مطلب را بخوانید.

امروزه حدود ۷۵ درصد جمعیت دنیا در سمت راست جاده رانندگی می‌کنند. به طوری که وقتی شما منطقه‌ای را ببینید که اینگونه نیست، استرس شما را فرا می‌گیرد. عادت کردن به این نحوه‌ی رانندگی  که جای خود را دارد. به گفته‌ی نیویورک تایمز وقتی که کشور ساموا جهت رانندگی را تغییر داد، در این کشور دو روز تعطیلات ملی اعلام شد تا مردم به نحوه جدید رانندگی عادت کنند.

اما در زمانی که ترافیک جاده ها را انسان‌ها و ارابه ها تشکیل می‌دادند، اکثراً مردم در سمت چپ حرکت می‌کردند. دلایلی که آن‌ها را به سمت چپ می‌کشاند از پیروزی در نبرد های سوار بر اسب تا نحوه شمشیر زنی متفاوت بود.

شلاق‌های اسب در روم باستان

در روم باستان، مردم اسب‌های خود را در سمت چپ مسیرها حرکت می‌دادند. دلیل این کار هم به خاطر حفظ احترام دیگران بود. اما چگونه؟

بنا به گفته نشنال جئوگرافیک ۸۵ درصد مردم متمدن روم راست دست بودند. در نتیجه اکثراً دهانه اسب را با دست راست و شلاق را در دست چپ خود می گرفتند. در نتیجه اگر آن‌ها در سمت راست جاده ها حرکت می‌کردند، همیشه هنگام شلاق زدن به جای اسب، سواری را که از مقابل می‌آید ضربه می‌زدند.

نقطه ضعف این انتخاب جهت حرکت، به راست دست بودن آن‌ها بر می‌گردد. چرا که به راحتی می‌توان ارابه ران را با شمشیر یا وسیله دیگر از سمت راست مورد حمله قرار داد. به هر حال این انتخاب آن‌ها یک شمشیر دو لبه بود که در کنار حفظ احترام دیگران، آسیب‌پذیری در حمله به راننده ارابه را بالا می‌برد.

تسخیر با دست راست!

تاریخ پر است از نبرد و در ادامه این نبردها فتح و تسخیر سرزمین های مختلف. اینطور که معلوم است این تسخیرها گاهی جهت رانندگی ملتی را تغییر داده‌اند. ناپلئون بناپارت فرانسوی البته یکی از پشتیبانان نظریه رانندگی در سمت راست جاده تاریخ است.

به روایت مجله تایم، پیش از انقلاب فرانسه، اشراف در سمت چپ جاده حرکت می‌کردند و دهقان‌ها را مجبور می‌کردند در سمت راست حرکت کنند. اما در گیر و دار انقلاب که شرایط برای اشراف زادگان خطرناک شده بود، آن‌ها نیز به سمت راست جاده مهاجرت کردند تا خود را جزوی از مردم عادی جلوه دهند. بعدها ناپلئون این نحوه راندن را با لشکرکشی خود به روسیه، سوییس و آلمان به این نقاط صادر کرد.

به گواه مجله تایم، حتی مردم آمریکا نیز در برهه‌ای اهل رانندگی در سمت چپ بوده‌اند. در ابتدای دوران استعمار آمریکا، جهت حرکت در جاده ها نیز همانند موارد دیگر از کشور بریتانیا به آمریکا آمد. در انتهای قرن ۱۸ ام، جهت رانندگی همانند دیگر سوغات استعمار در آمریکا تغییر کرد و رانندگان صندلی خود را به سمت چپ خودرو بردند. این امر زمانی تبدیل به یک عادت عمومی شد که هنری فورد خودرو خود را که فرمان آن در سمت چپ قرار داشت به تولید انبوه رساند و اکثر مردم از آن استفاده کردند و در نتیجه به رانندگی در آن جهت عادت کردند. سپس در ابتدای قرن ۲۰ام، حضور صندلی راننده در سمت راست خودرو نیز در استانداردها لحاظ شد. لازم به ذکر است که امروزه در فرانسه مردم در سمت راست جاده رانندگی می کنند.

شمشیر سامورایی!

باز هم مساله احترام و در این حالت خاص، احترام به جان دیگران عامل تغییر جهت رانندگی است. کاملاً مشخص نیست که جهت رانندگی که امروزه در ژاپن متداول گردیده است از کجا منشاء می گیرد. به هر حال، گفته می‌شود که سامورایی ها شمشیر خود را در سمت چپ بدن خود حمل می‌کردند و از آنجایی که نمی خواستند همیشه در حال حرکت شمشیرشان به سواران دیگر برخورد کند، سمت چپ جاده می راندند.

مدت‌ها بعد از سامورایی‌های اسب سوار، بریتانیایی ها برای ژاپن خط آهنی ساختند که در سمت چپ حرکت می کرد. به گفته‌ی بی‌بی‌سی همین اقدام شروع گسترش عادت رانندگی در سمت راست بود. اما باز هم حضور کشور خارجی باعث شد که در سال ۱۹۴۵، آمریکایی ها که به ناحیه اکیناوا آمده بودند، به نوعی مردم را مجبور کردند که در سمت راست جاده ها برانند. البته چند دهه بعد در سال ۱۹۷۸ مردم به همان نحوه رانندگی قدیمی بازگشتند. مردم ژاپن هنوز هم در سراسر کشور خود در سمت چپ جاده رانندگی می‌کنند. به این ترتیب شما می‌توانید با خیال راحت در سفرهایتان به ژاپن شمشیر سامورایی خود را به کمر بسته و مطمئن باشید که کسی را آزار نخواهید داد!

2017 Bugatti Chiron

 باوجود 1500 اسب بخار در پشت صندلی‌های عقب، بوگاتی شیرون برای جابجایی رکورد حداکثر سرعت دنیای خودرو در دهه‌ی آینده طراحی‌شده است…اینجا ده نکته‌ای وجود دارد که ممکن است شما درباره‌ی شیرون جدید ندانید.

زبان فرانسوی شما چطور است؟

آن‌هایی که در بخش اخبار ورزشی کار می‌کنند ممکن است شیرون را "کایرون” خطاب کنند. اما درواقع تلفظ صحیح همین "شیرون” ترجیحاً با لهجه‌ی غلیظ فرانسوی است. این خودرو به پاس راننده‌ی افسانه‌ای بوگاتی یعنی آقای لوئیس شیرون به این نام مزین شده است.

شیک و کاربردی

شاید برای کسانی که تا آمدن ویرون از بوگاتی آگاهی چندانی نداشتند این مورد قدری شگفت‌آور باشد اما این خودروساز فرانسوی تاریخی طولانی و جالب دارد. بااینکه شما تشابهات بصری زیادی را بین شیرون و ویرون می‌بینید اما شیرون به‌طور مؤثری به آینده توجه دارد و ویژگی‌های بصری گذشته را با آینده ترکیب کرده است. برای نمونه به خط نقره‌ی جلا داده‌شده‌ی C شکل نگاه کنید، این خط به نمای نیمرخ شیرون تسلط دارد. این خط تقلیدی از بوگاتی تایپ 57SC آتلانتیک دهه‌ی 30 است.

صحبت از نقره‌ی جلا داده‌شده است…

نشان بوگاتی که بر روی جلوپنجره‌ی شیرون نقش بسته از نقره‌ی واقعی لعاب داده‌شده با دست ‌ساخته شده و برای کمپانی مادر یعنی فولکس‌واگن 550 دلار آب‌خورده است.

ما 0.02 درصد هستیم!

این نشان 550 دلاری تنها 0.02 درصد از قیمت تخمینی 2.7 میلیون دلاری شیرون را تشکیل می‌دهد! طبق گفته‌ی بوگاتی، یک خریدار متوسط شیرون صاحب 42 خودرو، یک جت، یک قایق، سه بالگرد و 4 خانه است.

می‌رود که واقعاً سریع باشد

بوگاتی هنوز درباره‌ی حداکثر سرعت شیرون فروتن و خاضع است اما شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای پیشنهاد می‌کنند که حداکثر سرعت این خودرو حداقل 442.5 کیلومتر بر ساعت خواهد بود، 11 کیلومتر بر ساعت سریع‌تر از ویرون سوپر اسپورت و 8 کیلومتر بر ساعت سریع‌تر از هنسی ونوم جی تی.

اما خیلی سریع نه…

بوگاتی حداکثر سرعت خودروهای مشتریان را به 420 کیلومتر بر ساعت محدود کرده است. حداکثر سرعت واقعی شیرون می‌تواند توسط تکنسین‌های کارخانه و پس از بالانس فوق دقیق چرخ‌ها و لاستیک‌ها و برخی حسگرهای اضافی شکسته شود.

قدرت بیشتر!

برای این سرعت 420 کیلومتر بر ساعت، شیرون قطعاً به پیشرانه‌ای عظیم نیاز دارد. شیرون توسط یک پیشرانه‌ی به‌روز شده 8 لیتری،4 توربویی 16 سیلندر متعلق به ویرون نیرورسانی می‌شود. زیر کاپوت شیرون، این پیشرانه‌ی عظیم 1500 اسب بخار قدرت و 1165 lb-ft گشتاور تولید می‌کند و نیرو از طریق گیربکس 7 سرعته با کلاچ دوبل به هر چهارچرخ انتقال می‌یابد.

شما هرگز نمودار داینوی شبیه این را ندیده‌اید

اکثر نمودارهای داینو، منحنی‌های قدرت و گشتاور صعودی هستند که به‌طور آرام در طول محور Y و X افزایش می‌یابند. اما درباره شیرون اوضاع متفاوت است. منحنی گشتاور بوگاتی در دور موتور 2000 به‌طور وحشتناکی در طول محور Y صعود می‌کند و پس‌ازآن تا محدوده‌ی دور موتور 6700 تخت باقی می‌ماند و منحنی قدرت شیرون شبیه خط قدرت است و موشک‌وار تا دور موتور 6700 بالا می‌رود.

حشره‌ی بزرگ می‌تواند دریفت کند

ویرون یک گزینه‌ی بد برای عبور از راه‌های کانیون بود. به‌عنوان نتیجه، مهندسان بوگاتی توجه ویژه‌ای به هندلینگ شیرون داشته‌اند و هایپرکار جدید را به فرمان الکتریکی جدید، دامپرهای جدید و لاستیک‌های دست‌ساز میشلین پایلوت اسپورت کاپ مجهز کرده‌اند. بله ما تضمین می‌کنیم که شیرون جدید می‌تواند دریفت کند

دمیدن هوای گرم

شیرون از فوت کوزه‌گری جدید برای خارج کردن گازهای اگزوز استفاده می‌کند. اگرچه به نظر می‌رسد که شیرون تنها 4 خروجی اگزوز دارد، اما باید گفت که این خودرو درواقع 6 خروجی تیتانیومی اگزوز دارد.4 تا از آن‌ها در مرکز قرار دارند و دوتای دیگر به طرفین چپ و راست خودرو متمایل شده‌اند که به دیفیوزر عقب شیرون کمک می‌کنند تا در سرعت‌های بالا نیروی داون فورس را افزایش دهد.

هفته نامه تجارت فردا - امین آزاد: شرکت مرسدس بنز بعد از توافق هسته‌ای اولین شرکتی بود که با شرکت‌های ایرانی تفاهمنامه امضا کرد، حتی خیلی زودتر از شرکت‌های فرانسوی.شاید به دلیل پیشینه خوب روابط ایران با آلمان، یا پروژه‌های عمرانی موفق آنها در زمان رضاشاه یا عشق به رگ و ریشه مشترک آریایی سبب شده مردم ایران هیچ خودرویی را به اندازه خودروهای آلمانی دوست نداشته باشند. البته تکنولوژی بالا، طراحی ساده و زیبا و کیفیت عالی هم در این میل بی‌تاثیر نیست. 

با این همه صنعت خودرو ایران و آلمان حتی پیش از انقلاب هم به غیر از مرسدس بنز در بخش سنگین هیچ رابطه بنیادی با هم نداشتند. اما چرا؟یکسری دلیل آن را باز کار انگلیسی‌ها می‌دانند حتی زمانی که فولکس‌واگن قورباغه‌ای می‌توانست بهترین انتخاب برای ایران باشد، برادران خیامی به سمت شرکت نه‌چندان معروف روتس برای تولید پیکان رفتند. پارس‌خودرو هم حیاط خلوت خودروهای آمریکایی بود و سایپا هم آن روزگار، جولانگاه خودروهای فرانسوی رنو و پژو محسوب می‌شد. 

بعد از انقلاب هم با اینکه پای شرکت‌های آمریکایی و انگلیسی قطع شد و فرانسوی‌ها و تا حدی هم کره‌ای‌ها و ژاپنی‌ها جای خالی به وجود آمده را پر کردند ولی باز هم صنعت خودرو آلمان به غیر از همان فعالیت در زمینه خودروهای سنگین و چند فعالیت نیم‌بند فولکس‌واگن با کرمان خودرو چندان روی خوشی به صنعت خودرو ایران نشان نداد. البته یک جرقه میان ایران‌خودرو و بنز برای تولید خودروهای سواری زده شد که با آمدن دولت احمدی‌نژاد آن جرقه کوچک هم روشن نشده، خاموش شد.

اما دلیل این فاصله چیست؟ تا پیش از انقلاب به‌درستی معلوم نیست چرا رابطه محکمی میان صنعت خودرو ایران و آلمان شکل نگرفته بود. شاید جدی‌ترین تئوری همان تئوری شک‌بر‌انگیز کار انگلیسی‌ها باشد اما پس از انقلاب، آلمانی‌ها که به شدت در سرمایه‌گذاری محافظه‌کار هستند و تابع سیاست آمریکا، حاضر به حضور در بازار ایران نشدند. برای آلمانی‌ها بازار آمریکا مهم است و حاضر نیستند به راحتی مشمول تحریم‌های داخلی آمریکا شوند. از طرف دیگر آلمانی‌ها برای سرمایه‌گذاری نیاز به مطالعه دقیق و بستر مناسب سرمایه‌گذاری دارند. آنها به شدت از سرمایه‌گذاری در اقتصادهای مشکل‌دار و غیر‌شفاف فراری هستند این خصوصیت سرمایه‌گذاری هم بعد از جنگ جهانی دوم وارد سیاست اقتصادی آلمان‌ها شده است.

تجربه جنگ‌های جهانی خیلی چیزها را برای آلمانی‌ها تغییر داده است، اگر زمانی بود که با سیاست‌های تمامیت‌خواهانه کشورهای استعمارگری مانند انگلیس مقابله می‌کردند امروز دیگر چنین سیاستی ندارند و بسیار محافظه‌کار شده‌اند.نکته مهم دیگر این است که مطالعات این شرکت‌ها روی بازار ایران کمی آنها را مایوس کرده است.هم‌اکنون فولکس‌واگن که بزرگ‌ترین خودروساز آلمان است گرم مذاکرات گسترده‌ای با طرف‌هایی در ایران برای تولید خودرو است اما بررسی‌های آنها نشان می‌دهد خودروهایشان در ایران آنقدر گران درخواهد آمد که توان رقابت با دیگر محصولات را نخواهند داشت.

بازار ایران هم‌اکنون نیاز به خودروهای زیر 50 میلیون تومان دارد. این خودروها می‌توانند در تیراژ چند صد هزار دستگاهی تولید شوند. اگر قیمت خودرویی از 70 میلیون تومان بیشتر شود امکان تیراژ بالا و داخلی‌سازی کم می‌شود و این عامل سبب می‌شود تولید اقتصادی و سرمایه‌گذاری به‌صرفه نباشد. ارزان‌ترین خودروهای آلمانی هم از این نظر گران هستند. فولکس پولو که خودرویی در اندازه پژو 206 است در بدون آپشن‌ترین مدل هم‌اکنون 12 هزار یورو قیمت دارد. این بدان معنی است که اگر این خودرو در ایران تولید شود در بهترین حالت حدود 60 میلیون تومان تمام می‌شود.

فولکس پولو

این موضوع در کنار شفاف نبودن اقتصاد ایران و محافظه‌کار بودن آلمانی‌ها برای سرمایه‌گذاری از مشکلات ورود و سرمایه‌گذاری صنعت خودرو آلمان در ایران است.با این همه شرکت مرسدس بنز بعد از توافق هسته‌ای اولین شرکتی بود که با شرکت‌های ایرانی تفاهمنامه امضا کرد. حتی خیلی زودتر از شرکت‌های فرانسوی این شرکت امید دارد در زمینه خودروهای سنگین و تولید محدود خودروهای سواری کلاس C و E بتواند بازار ایران و خاورمیانه را پوشش دهد. البته این برنامه‌ها ریشه در تاریخ همکاری صنعت خودرو ایران با مرسدس بنز دارد.

تاریخچه مرسدس بنز در ایران

برخلاف تصور اکثر مردم ایران که فکر می‌کنند با تولید پیکان ایران‌خودرو جان گرفته، این شرکت با تولید بنز پا به عرصه ظهور گذاشته است. در ایران‌خودرو قبل از آنکه خبری از تولید پیکان باشد در سال 1342 اتوبوس 302 مرسدس بنز را مونتاژ می‌کرد. در کنار ایران‌خودرو هم شرکت خاور، کامیون بنز را تولید می‌کرد.

سال‌ها بود که گفته می‌شد ایران بخشی از سهام بنز را پیش از انقلاب خریده است و پس از انقلاب بنز به جای سهامش چهار هزار ماشین پلیس به ایران داده اما در حقیقت این‌گونه نبوده است. پیش از انقلاب، و در دهه 70 میلادی با بروز بحران مالی در غرب، بنز با مشکل مواجه می‌شود و رو به ورشکستگی می‌رود. 

در این شرایط دولت ایران سعی می‌کند 30 درصد از سهام بنز آلمان را بخرد. با این کار مدیریت شرکت مرسدس بنز در اختیار ایران قرار می‌گرفت اما دولت آلمان برای جلوگیری از این موضوع خود اقدام به خرید سهام مرسدس بنز می‌کند تا مالکیت این شرکت از دست آلمان‌ها خارج نشود. البته پس از این اتفاق محمدرضا پهلوی با پول ملت ایران بخشی از سهام بنز را برای خانواده‌اش می‌خرد. شاه ایران در اواخر حکمرانی‌اش مدل معروف کلاس G را که شاسی‌بلندی متوسط است برای ارتش ایران سفارش می‌دهد. شرکت بنز بنا به درخواست شاه ایران شروع به طراحی این مدل می‌کند که انقلاب رخ می‌دهد. مرسدس بنز هم مدل G را به جای ارتش ایران تحویل نیروهای ناتو می‌دهد.

 البته پس از انقلاب مرسدس بنز همچنان همکاری خود را با ایران ادامه می‌دهد. این شرکت تنها در جنگ تحمیلی به مدت دو ماه و آن هم به صورت موقت دفترش را در تهران تعطیل می‌کند. کامیون‌های تولیدی این شرکت یکی از اصلی‌ترین وسایل حمل نیرو در سال‌های جنگ تحمیلی بوده است؛ خودروهایی که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از بنز آلمان تامین شده بود. اوج تعامل مرسدس بنز به دو دوره تاریخی در ایران بازمی‌گردد که یکی پیش از انقلاب و دیگری طی هشت سال دولت اصلاحات است.

 پیش از انقلاب مرسدس بنز جدیدترین مدل‌هایش را در ایران تولید می‌کند و حتی برای افزایش سهم ساخت داخل، 30 درصد از سهام موتور‌سازی تبریز «ایدم» را می‌خرد. با این کار عملاً موتورهای بنز در ایران تولید و به بنز آلمان صادر می‌شدند. بنز قصد داشت با تولیدات ایران بازار قاره آسیا و بخشی از آفریقا را تامین کند. طی سال‌های 1376 تا 1384 بنز دوباره مدرن‌ترین محصولاتش را در ایران تولید می‌کند و برای تولید سواری مرسدس بنز کلاس E و C با شرکت ایران‌خودرو به توافق می‌رسد. این شرکت در سال 1382 برای فروش و خدمات پس از فروش بنزهای سواری شرکت ستاره ایران را که تمام سهامش در اختیار بنز آلمان بود، تاسیس می‌کند.

 با تولید مرسدس کلاس E در سال 1385 ساخت بنز سواری در ایران آغاز می‌شود. اما تولید کلاس C در ایران هیچ‌گاه عملی نمی‌شود. در سال 1386 با ایجاد تنش‌های سیاسی میان ایران و آلمان و همچنین بحث کاهش هزینه در دایملر بنز، دفتر این شرکت با تعدیل گسترده نیرو در ایران مواجه می‌شود و دو طبقه معروف برج سایه فروخته می‌شود. شرکت بنز در ادامه سهام ستاره ایران را در مقابل حدود یک میلیون دلار به ایران‌خودرو می‌فروشد و با این کار تولید سواری بنز در ایران کمرنگ و کمرنگ‌تر می‌شود. با بروز تنش میان دو کشور تولید کامیون‌هایی با ظرفیت بیشتر از 20 تن و سه محور در ایران متوقف می‌شود. 

پس از این اتفاق هر روز حضور بنز در ایران کمرنگ‌تر می‌شود تا آنکه «زچه» مدیرعامل بنز از فروش سهام بنز در شرکت ایدم تبریز خبر می‌دهد. او علت این کار را زیان‌ده بودن کارخانه عنوان می‌کند اما برخی کارشناسان کاهش روابط سیاسی را دلیل اصلی ماجرا می‌دانند. چند ماهی از این تصمیم نمی‌گذرد که فروش کامیون بنز به ایران از طرف بنز ممنوع می‌شود و پس از آن این شرکت به کارمندانش اعلام می‌کند تا پایان سال 2010 دفتر بنز در ایران برای همیشه بسته خواهد شد. 

جالب آنکه بزرگ‌ترین معامله بنز با ایران پیش از این تصمیم فروش 60 خودرو تشریفاتی بنز به ریاست جمهوری ایران بوده است. با تعطیلی دفتر بنز در ایران واردات مستقیم بنز سواری به ایران قطع می‌شود و بنز هم به ایران دیگر قطعه نمی‌فروشد و عملاً تمام خودروهای عمومی ایرانی مانند آمبولانس و خودروهای پلیس و آتش‌نشانی با مشکل خدمات پس از فروش مواجه می‌شوند. ایران‌خودرو دیزل بزرگ‌ترین شریک تجاری‌اش را هم از دست می‌دهد و تولید کامیون‌های مدرن بنز در این شرکت قطع می‌شود.

هم اکنون فولکس واگن که بزرگ‌ترین خودروساز آلمان است گرم مذاکرات گسترده‌ای با طر ف‌هایی در ایران برای تولید خودرو است اما بررسی‌های آنها نشان می‌دهد خودروهایشان در ایران آنقدر گران در‌خواهد آمد که توان رقابت با دیگر محصولات را نخواهد داشت.

سایه سیاست و فشارهای سیاسی همیشه در روابط بین مرسدس بنز و ایران دیده می‌شود. سایه فشارهای سیاسی چنان بود که مرسدس بنز که حتی در جنگ تحمیلی دفترش را در ایران تعطیل نکرده بود پس از 50 سال دفترش را در ایران تعطیل کند؛ دفتری که یکی از بزرگ‌ترین فروشندگان خودروهای رنگارنگ به دولت ایران بوده و حتی با سرمایه‌گذاری مستقیم کارخانه ساخت موتور بنز را در ایران راه‌اندازی کرده بود.

پس از این اتفاق شرکت ایران‌خودرو دیزل به دلیل قطع یک‌طرفه همکاری از سوی بنز از این شرکت شکایت می‌کند و این شرکت هم محکوم به پرداخت 150 میلیون یورو غرامت می‌شود اما سایه فشار سیاسی بر بنز چنان زیاد است که این شرکت حاضر به دادن این غرامت و از دست دادن بازار بزرگ ایران می‌شود.

پس از توافق هسته‌ای البته شرکت مرسدس بنز اولین شرکتی بود که به ایران بازگشت.

با اینکه شرکت‌های دیگر آلمانی بسیار محافظه‌کار برخورد می‌کنند اما شرکت مرسدس بنز بر‌خلاف دیگر شرکت‌های آلمانی حتی زودتر از شرکت‌های خودروسازی فرانسوی اندکی پس از برداشته شدن تحریم‌ها همکاری‌اش را با طرف ایرانی آغاز کرد.

اما چرا نگاه بنز با دیگر شرکت‌های آلمانی متفاوت است؟ شرکت بنز اولین شرکت آلمانی در صنعت خودرو ایران بود که در ایران برای تولید خودرو سرمایه‌گذاری مستقیم در شرکت ایدم کرده بود. این شرکت حتی اولین محصول برادران خیامی در ایران ناسیونال بود.

از طرفی مدیران این شرکت از نظر خانوادگی هم به ایران وابستگی فراوانی دارند، بسیاری از مدیران ارشد مرسدس بنز همسران ایرانی یا داماد ایرانی دارند علاوه بر این شناخت مدیران بنز به دلیل حضور بیش از نیم‌قرن در بازار و صنعت خودرو ایران بسیار بیشتر از دیگر شرکت‌های آلمانی است.

اما تفاهمنامه جدید میان ایران‌خودرو دیزل و دایملر آلمان صاحب مرسدس بنز چگونه است؟ بزرگ‌ترین حسن حضور دایملر آلمان در ایران تاسیس یک شرکت مشترک است. شرکت دایملر اعلام کرده است با دو شرکت ایران‌خودرو دیزل و گروه «ماموت» قراردادی امضا کرده که شرکت مشترکی تاسیس کنند و واحد تولید کامیون‌های بنز و قطعات قوای محرکه آنها را راه‌اندازی کنند.

البته در اطلاعیه ایران‌خودرو اشاره‌ای به گروه ماموت نشده است. آنگونه که پایگاه اطلاع‌رسانی ایران‌خودرو خبر داده دایملر به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده کامیون در جهان و ایران‌خودرو که بزرگ‌ترین خودروساز خاورمیانه به شمار می‌آید، قصد دارند با تاسیس یک شرکت مشترک، از مزیت‌های نسبی یکدیگر استفاده کرده و ضمن تحکیم جایگاه خود، یک قطب تولید خودروهای تجاری در منطقه را ایجاد کنند. هلدینگ دایملر، مالک چندین شرکت تابعه و برند بزرگ خودروسازی همچون مرسدس بنز، مرسدس-آام‌گ و اسمارت با امضای یک تفاهمنامه، همکاری استراتژیک خود را برای ایجاد یک شرکت مشترک آغاز کردند.

شاید ترکیب گروه صنعتی ماموت که تجربه بسیار زیادی در ساخت کانتینر و همچنین ساخت کامیون‌های اسکانیا دارد با ایران‌خودرو دیزل که سابقه طولانی در زمینه تولید محصولات مرسدس بنز دارد سبب به وجود آمدن یک گروه بسیار قوی صنعتی در منطقه خاورمیانه برای تولید کامیون شود. گویا قصد ثانویه مرسدس بنز هم همین است که پس از بازار ایران نیاز خاورمیانه و کشورهای اطراف ایران را به کامیون با تولیدات این شرکت مشترک تامین کند.

شاید پس از سال‌ها ایران‌خودرو راه درست را انتخاب کرده و به جای تولید تحت لیسانس به سوی همکاری مشترک رفته که سبب جذب سرمایه‌گذاری و تکنولوژی به شکل صحیح آن می‌شود و می‌تواند یک گام صنعت خودرو ایران را به سمت جلو حرکت دهد.هاشم یکه‌زارع مدیرعامل ایران‌خودرو در این زمینه گفته است: گروه صنعتی ایران‌خودرو در دور جدید همکاری‌های بین‌المللی خود، رویکردی کاملاً متفاوت با گذشته در پیش گرفته و بر حضور و سرمایه‌گذاری مشترک طرف مقابل تاکید دارد.

او با بیان اینکه سرمشق گروه صنعتی ایران‌خودرو در همکاری‌های جدید، حفظ و ارتقای منافع ملی است، افزوده: دایملر و شرکت بنز سابقه قابل اعتنا و اتکایی در همکاری با گروه صنعتی ایران‌خودرو داشته‌اند که این امر می‌تواند در مسیر پیش روی این دو خودروساز راهگشا باشد. سرمایه‌گذاری مشترک برای تولید منطقه‌ای کامیون‌های مرسدس بنز و قطعات قوای محرکه، تاسیس شرکت مشترک فروش کامیون‌های مرسدس بنز و قطعات آنها در ایران و همچنین خرید بخشی از سهام شرکت محور خودرو در کنار ایدم توسط دایملر از جمله مواردی به شمار می‌رود که در این تفاهمنامه مورد توافق قرار گرفته است. علاوه بر این، دو طرف درصدد هستند سرمایه‌گذاری مشترکی برای فروش وسایل نقلیه تجاری و باری مرسدس داشته باشند. ضمن اینکه دایملر اعلام کرده برای تحقق این برنامه‌ها دفتر خود در تهران را در سه ماه نخست سال ۲۰۱۶ ایجاد می‌کند.

خودروساز آلمانی برای حوزه فروش و خدمات پس از فروش هم برنامه‌ریزی‌هایی انجام داده و اعلام کرده است: دایملر با امضای سند همکاری، در حال شروع فرآیندی برای ورود مجدد و فراگیر به بازار ایران است. نخستین کامیون‌های مرسدس بنز با نام‌های آکتروس (Actros) و آکسور (Axor) را می‌توان پیش از پایان سال در ایران تولید و عرضه کرد. ولفگانگ برنارد، عضو هیات مدیره دایملر آ.گ. نیز اظهار کرد: محصولات تجاری دایملر همیشه در ایران از محبوبیت برخوردار بوده است و در حال حاضر خودروهای تجاری از تقاضای بالایی در ایران برخوردار هستند. بنابراین پس از لغو تحریم‌های ایران، ما در حال برنامه‌ریزی برای از سرگیری سریع کسب و کارمان در این بازار هستیم. امضای تفاهمنامه با شریک تجاری‌مان در ایران، پیش‌نیاز مهمی برای از سرگیری سریع این کسب و کار است.

فولکس‌واگن

طی چند ماه اخیر مذاکرات فشرده فولکس‌واگن با طرف‌های ایرانی روی داده است. انریک بلتز سخنگوی فولکس‌واگن گفته است: ما در حال بررسی تحولات ایران هستیم و مذاکرات اولیه را نیز برای ورود به بازار ایران انجام داده‌ایم اما فعلاً تصمیم قطعی گرفته نشده است. ما منتظر آینده نزدیک هستیم تا گام‌های بیشتری برای حضور خود در بازار ایران بر‌داریم.

او در پاسخ به این سوال که گفته می‌شود شما قراردادی را برای تولید خودرو تیگوان با بم خودرو منعقد کرده‌اید، گفت: در حال مذاکره هستیم و من نمی‌توانم هیچ اطلاعاتی بیشتر از آنچه گفتم درباره شریک یا همکاری آینده خود درباره بازار ایران به شما در این مرحله بدهم. پیشتر برخی منابع در شرکت بم خودرو از آغاز همکاری با فولکس‌واگن خبر داده بودند. اولین محصول هم خودرو تیگوان اعلام شده بود.

برخی منابع خبری هم از مذاکراتی میان یکی ازخانواده‌هایی که بزرگ‌ترین واردکنندگان خودرو به ایران و واردکننده خودروهایی مانند کیاموتورز و هیوندای به ایران است با فولکس‌واگن برای واردات محصولات این خودروساز به ایران خبر داده بودند.

البته خبرهایی هم مبنی بر مذاکره فولکس‌واگن با ایران‌خودرو مطرح شده که سخنگوی فولکس‌واگن حاضر به تایید یا تکذیب آن نشد.

البته بعد از گذشت چند ماه مذاکره به نظر می‌رسد مذاکرات فولکس‌واگن با ایران‌خودرو به نتیجه نرسیده است.

با این همه اگر مذاکرات با یک یا چند شرکت ایرانی به نتیجه برسد کدام یک از محصولات فولکس‌واگن برای بازار ایران مناسب هستند؟

ارزان‌ترین مدل فولکس‌واگن مدل آپ است که در اروپا 8900 یورو قیمت دارد. این خودرو که هم‌اندازه پژو 206 است در صورت تولید قیمتی بیش از 50 میلیون تومان خواهد داشت.

آپ خودرویی است که در سال‌های ۲۰۱۱ در براتیسلاوا و اسلواکی تولیدش آغاز شده است هر چند آپ نتوانست موقعیتی ممتاز در سگمنت A برای خود دست ‌و پا کند و توفانی راه بیندازد اما ایده‌های خلاقانه و ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن می‌توانند همچنان مورد توجه مخاطبان عمدتاً اروپایی که به دنبال یک خودرو شهری یا خودرو دوم کم‌هزینه و مقرون‌به‌صرفه هستند، قرار گیرد. موتور ارزان‌ترین مدل آپ 60 اسب بخار قدرت دارد و همچنان برای رقابت با پژو 206 موتور ضعیف‌تری به نظر می‌رسد. با این همه این موتور مدرن‌تر بوده و مصرف سوخت کمتری دارد. سیستم ترمز اتوماتیک برای جلوگیری از برخورد در سرعت‌های زیر 30 کیلومتر و سیستم نقشه و ناوبری با صفحه لمسی و دستگاه سرگرمی قابل جداسازی از جمله تجهیزات این خودرو است.

 هم‌اکنون مدل جدیدتری از این خودرو هم در بازار اروپا معرفی شده است که حدود هزار یورو از مدل قبلی گران‌تر است. فیس‌لیفت آپ با یک موتور سه سیلندر یک‌لیتری توربو جدید با قدرت 89 اسب بخار و گشتاور 160 نیوتن‌متر ارائه می‌شود. این پیشرانه به این خودرو کوچک کمک می‌کند تا شتاب صفر تا صد 10 ثانیه‌ای را کسب کند. درحالی‌که نهایت سرعت آن هم 185 کیلومتر بر ساعت خواهد بود. این در حالی است که مصرف سوخت آن 4 /4 لیتر در هر 100 کیلومتر اعلام شده است.

بزرگ‌ترین تغییرات در داخل کابین آپ جدید شامل سیستم سرگرمی با دو نمایشگر تک‌رنگ 1 /3 اینچی و پنج اینچی رنگی می‌شود. از مزایای این سیستم ادغام با گوشی‌های هوشمند و اتصال نمایشگر نوع دوم به دوربین دید عقب و قابلیت‌های رادیوی ماهواره و دیجیتالی است. فیس‌لیفت آپ در هر دو نسخه سه و پنج درب ارائه می‌شود. دیگر محصولی که می‌تواند در ایران موفق باشد محصولی از تولیدات فولکس‌واگن در برزیل است که Voyage نام دارد. 

این خودرو که هم‌اندازه تیباست از موتور 1600 سی‌سی با قدرت موتور 104 اسب بخار بهره می‌برد. این خودرو در صورت تولید در ایران می‌تواند حدود 50 میلیون قیمت داشته باشد که با این قیمت این خودرو می‌تواند رقیب خودروهایی مانند پژو 206 صندوقدار و تندر90 باشد. با این همه فاصله قیمت 10 میلیون‌تومانی می‌تواند موفقیت این خودرو را با خطر روبه‌رو کند.

 محصول مهم دیگری که می‌تواند در صورت تولید با استقبال در بازار ایران مواجه شود خودرو فولکس‌واگن جتاست. این خودرو در کلاس رنو مگان قرار دارد و در صورت تولید در ایران می‌توان آن را با قیمتی حدود 80 میلیون تومان به دست مشتریان رساند. این خودرو دارای موتور دو‌لیتری با قدرت 115 اسب بخار است. البته این خودرو با موتورهای دیگری هم عرضه می‌شود. جتای SE با پیشرانه بنزینی 4 /1‌لیتری توربو عرضه می‌شود. البته به‌تازگی جتا با پیشرانه 8 /1‌لیتری توربو و همین‌طور مدلی هیبریدی هم در دسترس خریداران قرار گرفته است. قوی‌ترین عضو خانواده جتا نیز مدل GLI بوده که مجهز به پیشرانه دو‌لیتری چهار سیلندر با 210 اسب بخار قدرت است. 

گیربکس‌های این خودرو هم در دو نمونه پنج‌دنده دستی و شش‌دنده ‌اتوماتیک عرضه می‌شوند. به نظر می‌رسد قیمت 80 میلیون‌تومانی برای چنین خودرویی زیاد باشد و اگر این خودرو را بتوان با قیمت 70 میلیون تومان عرضه کرد، می‌تواند از بهترین گزینه‌های خرید در بازار ایران باشد. البته جتا قبلاً هم قرار بود توسط بم خودرو از خودروسازان زیرمجموعه کرمان خودرو تولید شود.

اولین محصول فولکس‌واگن در ایران خودرو شاسی بلند تیگوان است. این خودرو از یک موتور دولیتری چهار سیلندر توربوشارژ و یک جعبه دنده جدید شش سرعته اتوماتیک برای تولید 200 اسب بخار قدرت سود می‌برد.

تیگوان

این دو شرکت برنامه تولید 200 هزار خودرو فولکس‌واگن در ایران را داشتند که هیچ‌گاه به سرانجامی نرسید و تنها در تولید نه‌چندان انبوه فولکس گل در ایران خلاصه شد. پس از تغییر دولت در ایران و روی کار آمدن دولت محمود احمدی‌نژاد رابطه بم خودرو و فولکس‌واگن رو به تیرگی گذاشت و در نهایت رابطه این دو شرکت قطع شد. شرکت بم خودرو از مجموعه شرکت‌هایی محسوب می‌شود که پس از قطع همکاری کرمان خودرو با دوو در ارگ جدید توسط مدیران این شرکت ایجاد شد. از دیگر شرکت‌های فعال در ارگ جدید که توسط مدیران کرمان‌خودرو شکل گرفت می‌توان به راین خودرو، مدیران خودرو و کرمان موتور اشاره کرد.

کرمان موتور هم‌اکنون با شرکت‌های لیفان چین و جی‌ای‌سی چین، راین خودرو با گریت‌وال چین و مدیران‌خودرو با چری چین همکاری می‌کنند. مدیران این شرکت‌ها در ارگ جدید در برنامه‌ای بلندپروازانه قصد دارند به رقیب اصلی شرکت‌های ایران‌خودرو و سایپا در جاده مخصوص کرج تبدیل شوند.

تولیدات خودرو در سال 1392 در ارگ جدید معادل 46 هزار دستگاه بود که در سال 1393 این میزان به 86 هزار دستگاه رسید که معادل 87 درصد نسبت به سال 1392 افزایش یافته است و در افق طرح (پایان سال 1400) تولید 500 هزار دستگاه خودرو پیش‌بینی شده است. گروه کرمان خودرو قصد دارد برای رسیدن به چنین افقی همکاری با فولکس‌واگن را به نتیجه برساند.

گفته می‌شود فولکس‌واگن با دو بازوی خود یعنی شعبه فولکس‌واگن برزیل که همکار بم خودرو در گذشته بوده است و اشکودا که به دنبال شریک جدید در ایران برای تولید است در بازار ایران حضور خواهد داشت. اولین محصول فولکس‌واگن در ایران هم خودرو شاسی‌بلند تیگوان است. این خودرو از یک موتور دولیتری چهار سیلندر توربوشارژ و یک جعبه‌دنده جدید شش‌سرعته اتوماتیک برای تولید 200 اسب بخار قدرت سود می‌برد. این خودرو در اندازه‌ای نزدیک به نیسان قشقایی قرار دارد و در بازار جهانی حدود 26 هزار دلار قیمت دارد. احتمالاً این خودرو در ابتدا به صورت واردات کامل توسط بم خودرو عرضه می‌شود. 

در صورت واردات با در نظر گرفتن هزینه واردات شامل سود، هزینه حمل و مالیات و تعرفه‌های مختلف در صورتی که شرکت بم خودرو سود زیادی را برای واردات این خودرو در نظر نگیرد قیمت این خودرو چیزی حدود 140 میلیون تومان خواهد بود. این خودرو در صورتی که در ایران تولید شود می‌تواند حدود 100 تا 120 میلیون تومان باشد. فولکس‌واگن تیگوان کوچک‌ترین شاسی‌بلند خانواده فولکس‌واگن دارای رقبایی چون تویوتا راو4، هیوندای سانتافه و هوندا CR-V در جهان است.

چراغ‌های زاویه‌دار جلو به همراه جلوپنجره این خودرو که دارای دو خط موازی از جنس کروم است حاکی از امضای همیشگی فولکس‌واگن در طراحی خودروهایش است. سپرهای بزرگ به همراه برجستگی‌های روی گلگیرها چهره‌ای عضلانی و جسور به این خودرو داده است. به‌طور کل باید گفت چهره خودرو اسپرت و جوان‌پسندانه است.

طراحی داخلی خودرو بر‌عکس ظاهر تیگوان بسیار ساده و معمولی بوده که این زبان طراحی در اکثر محصولات فولکس‌واگن مشترک است. فضای داخلی این کراس‌اوور کوچک مناسب بوده به طوری که به راحتی پنج نفر بزرگسال می‌توانند در این خودرو بنشینند. صندلی‌های ردیف عقب قابلیت تا‌شوندگی دارند و این امکان را می‌دهد که در صورت نیاز به حمل اثاثیه بزرگ بتوان از آن استفاده کرد. همچنین درب قسمت بار عقب خودرو بسیار عریض‌تر از رقبای خود بوده که استفاده از فضای بار را راحت‌تر می‌کند. پیشرانه تیگوان یک موتور چهار سیلندر توربو شارژر‌دار با توان خروجی 200 اسب بخار و گشتاوری معادل 280 نیوتن بر متر است که وظیفه انتقال قدرت به چرخ‌ها توسط یک گیربکس شش‌سرعته اتوماتیک انجام می‌شود.

تیگوان به‌صورت استاندارد قدرت را به چرخ‌های جلو انتقال می‌دهد. البته در صورت نیاز قدرت به هر چهار چرخ انتقال پیدا می‌کند و به اصطلاح AWD می‌شود.

فولکس‌واگن

مصرف سوخت تیگوان یکی از نقاط ضعف این خودرو است زیرا در تست شهری مصرف تیگوان معادل 5 /11 لیتر و در تست بیرون شهری برابر با 9 لیتر در هر 100 کیلومتر است. این مقدار برای یک شاسی‌بلند کوچک کمی زیاد است. تیگوان به‌صورت استاندارد دارای امکانات بسیاری از قبیل صندلی راننده تنظیم‌شونده در هشت جهت، گرم‌کن صندلی‌های جلو، گرم‌کن آب‌پاش شیشه جلو، چرخ‌های ۱۷‌اینچی آلومینیومی، هشدار اتوماتیک تصادف، دستیار جاده‌ای و مکان‌یابی خودرو سرقت شده است.

شتاب تیگوان با توجه به پیشرانه‌اش مناسب و قابل قبول است. موتور تیگوان در دورهای بالا آرامش خود را حفظ می‌کند و صدای ناهنجاری از آن به‌گوش نمی‌رسد. این خودرو در سر پیچ چسبندگی فوق‌العاده‌ای دارد و رانندگی با آن در جاده‌های کوهستانی لذت‌بخش است.

به‌طور کلی تیگوان یک خودرو اسپرت و هیجان‌انگیز در میان کراس‌اوور‌های کوچک است و رانندگی نرم به همراه هندلینگ مناسب این خودرو از مشخصه‌های این خودرو است. فضای داخلی تیگوان برای خانواده‌های پر‌جمعیت بسیار مناسب است.

دیگر خودرو فولکس که برای بازار ایران گزینه مناسبی است فولکس پولو است. البته این خودرو که در اروپا یک هاچ‌بک ارزان‌قیمت است در ایران تبدیل به یک هاچ‌بک گران‌قیمت خواهد شد. قیمت این خودرو حدود 12 هزار یورو در اروپاست که در صورت تولید در ایران، قیمتی حدود 60 میلیون تومان خواهد داشت.این خودرو موتور سه سیلندر 4 /1‌لیتری بنزینی با سه قدرت خروجی متفاوت 74 اسب بخار، 89 اسب بخار و 104 اسب بخار دارد.

البته موتور 2 /1‌لیتری با قدرت 90 اسب بخار و 6 /1‌لیتری با قدرت 105 اسب بخار از دیگر موتورهای این خودرو است. بسته به انتخاب موتور، می‌توان از یک گیربکس پنج یا شش سرعته دستی یا هفت سرعته اتوماتیک دو‌کلاچه در این خودرو بهره برد.به غیر از مدل‌های گفته‌شده محصولات فولکس‌واگن دارای رنج متنوع دیگری مانند فولکس گلف یا پاسات هستند که با توجه به قیمت بالا احتمالاً تولیدی شدن آنها در ایران بعید است.

البته فولکس‌واگن قصد دارد به جای این تولیدات به تولیدات اشکودا از زیرمجموعه‌های خود در ایران بپردازد. تولیدات اشکودا و فولکس‌واگن از یک پلت‌فورم استفاده می‌کنند با این تفاوت که تولیدات اشکودا ارزان‌تر است.هم‌اکنون شرکت‌های آئودی، فولکس‌واگن، پورشه، لامبورگینی، سئات، بنتلی، بوگاتی و اشکودا عضو گروه خودروسازی فولکس‌واگن هستند. شرکت اشکودا از سال 2000 میلادی زیرمجموعه گروه فولکس‌واگن شده است.

چند محصول شرکت اشکودا به نظر می‌رسد برای عرضه در بازار ایران گزینه‌های مناسبی باشند. از جمله اشکودا سیتی‌گو، این خودرو که در اندازه خودرو پراید است همسان خودرو آپ در شرکت فولکس‌واگن است و بر روی پلت‌فورم این خودرو توسعه پیدا کرده است. در صورت ساخت داخل حدود 50‌درصدی در ایران، می‌تواند قیمتی در حدود 45 میلیون تومان داشته باشد. این خودرو دارای یک موتور 75 اسب بخاری است و قدرت موتوری برابر پژو 206 تیپ 3 دارد.

دیگر محصول شرکت اشکودا، مدل فابیاست. این خودرو که در کلاس پژو 206 قرار دارد دارای موتورهای متنوعی است که بهترین گزینه‌ها برای بازار ایران موتورهای 90 و 115 اسب بخاری آن است که به ترتیب خودرو را به شتاب صفر تا 100 کیلومتر 11 و 9 ثانیه می‌رسانند. مصرف سوخت این موتورها هم در سیکل ترکیبی حدود پنج لیتر در 100 کیلومتر است. این دو موتور دارای حجم 2 /1‌لیتری هستند که با توجه به نوع تزریق سوخت و توربوشارژ دارای توان‌‌های مختلفی هستند. آلودگی این موتورها در حد استاندارد یورو5 است. این خودرو از نظر ایمنی دارای بالاترین امتیاز در اروپا است و توانسته پنج ستاره ایمنی یورو ان کپ را از آن خود کند.

این خودرو در صورت تولید در ایران با ساخت داخل حدود 50 درصد می‌تواند 55 تا 60 میلیون تومان قیمت داشته باشد. پلت‌فورم این خودرو هم که مشابه فولکس گلف است می‌تواند گزینه مناسبی برای پلت‌فورم‌های گروه B در ایران باشد.راپید، خودرو سدان متوسط شرکت اشکوداست که در صورت حضور در بازار ایران می‌تواند موفق باشد. این خودرو در کلاس C (هم کلاس سمند) قرار دارد و از موتور 2 /1‌لیتری 115 اسب بخاری و 4 /1‌لیتری 125 اسب بخاری بهره می‌برد. این خودرو در صورت تولید داخل 50‌درصدی در ایران می‌تواند 80 میلیون تومان قیمت داشته باشد.

 اشکودا اکتاویا

 اشکودا اکتاویا هم‌کلاس خودرو رنو مگان است و با موتور 8 /1‌لیتری بنزینی 175 اسب بخار قدرت تولید می‌کند. مصرف سوخت این خودرو با این موتور در سیکل ترکیبی شش لیتر است و دارای استاندارد آلایندگی یورو5 است. این خودرو در صورت تولید و ساخت داخل 50 درصد می‌تواند 100 میلیون تومان قیمت داشته باشد، البته با این محدوده قیمتی بعید به نظر می‌رسد این خودرو در صورت مونتاژ در ایران به ساخت داخل بالایی برسد.به غیر از محصولات گروه فولکس‌واگن و همکاری ایران‌خودرو با مرسدس بنز اخباری هم از بررسی شرکت بی‌ام‌و برای تولید خودرو در ایران منتشر شده است. البته ارزان‌ترین محصولات بی‌ام‌و هم در صورت تولید در ایران بالای 100 میلیون تومان قیمت خواهند داشت.شرکت اوپل دیگر خودروساز آلمانی است که با توجه به قیمت، محصولات مناسبی برای بازار ایران دارد ولی به دلیل وابستگی به جنرال‌موتورز احتمال حضور این خودروساز فعلاً در ایران منتفی است. 

zoomit.ir - حسین ریاحی: امروزه خودروسازان به سمت استفاده از پیشرانه‌هایی با حجم پایین روی آورده‌اند؛ اما هنوز برند‌هایی نیز وجود دارند که علاقه‌ی وافری به استفاده از موتور‌های حجیم در محصولات تولیدی خود دارند. 

به نظر می‌رسد که پیشرانه‌های حجیم با تعداد سیلندر بالا به آهستگی به اواخر دوره‌ی حیاتشان نزدیک می‌شوند چرا که با پیشرفت تکنولوژی و البته اهمیت یافتن مساله‌ی محیط زیست و آلایندگی، امروزه اکثر خریداران ترجیح می‌دهند که پیشرانه‌های کوچک و کم مصرف را انتخاب کنند. خودروسازان نیز به مدد تکنولوژی های جدیدی نظیر پرخوران و تزریق مستقیم سوخت و غیره توانسته اند پیشرانه‌های کوچک ولی قدرتمندی را روانه‌ی بازار کنند. 

برای مثال اگر به مشخصات بی‌ام‌و 328i دقت کنید متوجه خواهید شد که این پیشرانه‌ی چهارسیلندر دو لیتری از پیشرانه‌های سه لیتری ۶ سیلندر قبلی که در 330i استفاده شدند هم قوی تر است، ضمن اینکه مصرف کمتری نیز دارد. 

با این وجود اما هنوز خودروهایی بخصوص در آمریکا باقی مانده‌اند که همچنان قدرت بالای خود را مدیون پیشرانه‌های حجیم‌شان هستند. در ادامه لیست بزرگ‌ترین پیشرانه‌های به کار رفته در خودرو‌های تولید عمده‌ ذکر شده‌اند.

۱۰. دوج چارجر و چلنجر (Charger/Challenger)

حجم موتور: ۶.۴ لیتر

مدل‌های R/T این دو خودرو از پیشرانه‌ی هشت سیلندر خورجینی از نوع Hemi استفاده می‌کنند که حجمی معادل ۶.۴ لیتر دارد. این پیشرانه توانایی تولید ۴۸۵ اسب بخار قدرت و ۶۴۴ نیوتون متر گشتاور دارد. چنین قدرتی به چارجر شتابی در حدود ۴ ثانیه بخشیده است.

۹. لامبورگینی اونتادور (Aventador)

حجم موتور: ۶.۵ لیتر

اونتادور به عنوان پرچمدار خودروهای لامبورگینی دارای پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر خورجینی است که قدرت ۶۹۱ اسب بخار و گشتاور ۶۸۹ نیوتون‌متر را تولید تولید می‌کند. این پیشرانه هم مانند سایر لامبورگینی ها به صورت تنفس طبیعی است و هیچگونه سیستم پرخورانی در آن استفاده نشده است. لابورگین اونتادور شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت معادل ۲.۹ ثانیه دارد و حداکثر سرعت تا ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت بنابر اعلام کارخانه و ۳۷۰ کیلومتر بر ساعت در تست های غیر رسمی اعلام شده است. نمونه‌ی قوی‌تر همین پیشرانه در لامبورگینی اونتادور سوپر ولوچه قدرتی معادل ۷۴۰ اسب بخار دارد.

۸. شورولت سیلورادو 3500HD

حجم موتور: ۶.۶ لیتر

سیلورادو 3500 پسوند HD را با خود یدک می‌کشد، این عبارت مخفف Heavy Duty به معنای کارهای سنگین است. البته این اسم کاملا برازنده‌ی این وانت بار بزرگ است چرا که پیشرانه‌ی توربودیزل دورامکس این سیلورادو با گشتاور ۱۰۳۷ نیوتون متری از پس هر کاری بر می‌آید.

۷. رولزرویس ریس (Wraith)

حجم موتور: 6.6 لیتر

پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر وی شکل رولزرویس ریس با کمک دو عدد توربوشارژر، قدرت و گشتاور به ترتیب ۶۲۴ اسب بخار و ۸۰۰ نیوتون متر را دارد و ریس ۲.۵ تنی را قادر می‌سازد تا در ۴.۶ ثانیه به۱۰۰ کیلومتر بر ساعت رسیده و تا سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت هم به آن بیافزاید.

۶. دوج رم 3500 تریدزمن (Tradesman)

حجم موتور: ۶.۷ لیتر

پیشرانه‌ی کامینز توربودیزل این خودرو، از نوع شش سیلندر خطی است. این پیشرانه‌ی قدرتمند توانایی تولید گشتاور ۱۲۲۰ نیوتون متر را دارد.

۵. فورد سری اف سوپر دیوتی (F-Series Super Duty)

پیشرانه‌ی توربودیزل فورد ۴۴۰ اسب بخار قدرت و ۱۱۶۶ نیوتون متر گشتاور تولید می‌کند. چنین مشخصاتی فورد را به گزینه ای مناسب برای کاربری یدک‌کشی و حمل اجسام بسیار سنگین، تبدیل کرده است.

۴. بنتلی مولسان (Mulsanne)

حجم موتور:۶.۷۵ لیتر

مولسان با قیمت بیش از ۳۰۰ هزار دلار یکی از گرانترین خودروهای لیست است. پیشرانه‌ی V8 مولسان بصورت دست ساز ساخته می‌شود و هر پیشرانه را یک تکنسین تولید می‌کند. تیراژ تولید هم سه تا چهار پیشرانه در روز است.  

۳. رولزرویس فانتوم (Phantom)

حجم موتور: ۶.۸ لیتر

فانتوم قلب تپنده‌ی ۱۲ سیلندری دارد که ۴۵۳ اسب بخار قدرت و ۷۲۰ نیوتون متر گشتاور دارد. البته حجم موتور فانتوم در عمل خود را نشان نمی‌دهد و فانتوم با شتاب ۵.۹ ثانیه ای، خودروی چندان سریعی نیست.

۲. شورولت کامارو Z28

حجم موتور: ۷ لیتر

این پیشرانه‌ی تنفس طبیعی از کوروت Z06 به ارث رسیده است و قدرت و گشتاوری معادل ۵۰۵ اسب بخار و ۶۵۲ نیوتون متر دارد. این پیشرانه با جعبه دنده‌ی ۶ سرعته‌ی دستی کوپل شده است و کامارو را ظرف ۴ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رساند.

۱. دوج وایپر (Viper)didgeviper

حجم موتور: ۸.۴ لیتر

کسانی که با داج وایپر آشنا باشند، از حضور این خودرو در صدر لیست تعجب نخواهند کرد. پیشرانه‌ی ۱۰ سیلندر وی شکل این خودرو، با قدرت ۶۴۵ اسب بخار و گشتاور ۸۱۳ نیوتون متر دارای بیشترین میزان گشتاور در بین پیشرانه‌های تنفس طبیعی است.    

وب‌سایت چرخان: راه‌های خیلی زیادی برای لذت بردن از خودرو وجود دارد. اما شاید تمام این راهها نهایتا به چند سرگرمی کلی مثل رانندگی با سرعت بالا و یا گشت و گذار در صحرا، کوهستان و مناطقی از این دست ختم شوند. خودروهای زیادی وجود دارند که برای لذت بردن از سرعت بالا می‌توان انتخاب کرد اما یافتن گزینه مناسب برای سرگرمی دوم یکم مشکل‌تر به نظر می‌رسد. البته شاید شما با این نظر موافق نباشید و خیلی سریع نام چندین خودروی SUV خوب را به ذهن بیاورید که می‌توان بهترین لذت رانندگی را با آنها تجربه کرد. بله حق با شماست! اما صحبت اصلی ما درباره وضعیتی است که درآن یک خانواده سلطنتی تصمیم می‌گیرند با خودرویی سطح بالا به رانندگی آفرود بپردازند!

علاقه‌مندان به رانندگی SUV ها به راحتی با پرداخت ۱۰۰ هزار دلار می‌توانند یک رنج روور و یا با مبلغ کمتر یعنی ۹۰ هزار دلار یک لندکروز فول آپشن را خریده و از رانندگی آفرود لذت ببرند. این مبالغ برای خریدن یک خودروی سرعتی مثل پورشه ۹۱۱ هم کفایت می‌کنند. اما اینجا صحبت از یک آفرود واقعیست! به جز چندین شرکتی که اختصاصا در زمینه تیون خودرو فعالیت دارند، مرسدس بنز تنها خودروسازی است که خودش اقدام به بازسازی یکی از محبوبترین شاسی بلندهای تولید شده توسط خودش، یعنی سری G نموده است. 

وجود تقاضا برای یک خودروی متفاوت و قدرتمند هم از طرف صنایع نظامی و هم از طرف افراد ثروتمند، این شرکت آلمانی را مجاب کرد تا مدل AMG G63 6×6 را عرضه کند. مرسدس بنز که با سری G نفس دیگر رقبا را در عرصه SUV ها بریده حالا با تولید این اژدهای ۶ چرخ به معنای واقعی یک ابرخودرو را به معرض نمایش گذاشته است.

استفاده از چرم شرکت Designio که با روکش الماس تزئین شده، به کارگیری چوب بامبو در بخش بار و خیلی آپشن‌های دیگر که فقط در خودروهای فوق لوکس می‌توان آنها را یافت، این خودروی ۶ چرخ را کاملا مجزا کرده است! البته تمامی این گزینه ها برای مشتریانی که شرایط مالی خوبی دارند در دسترس است زیرا برای خرید این خودرو باید مبلغ ۶۳۳ هزار دلار پرداخت کرد.

مجهز شدن به محورهای پورتال یکی از ویژگی‌های اصلی این خودرو است. برای اطلاعات بیشتر در این مورد باید گفت سیستم محور پورتال یعنی حالتی که لوله محور بالای مرکز توپی چرخ قرار بگیرد و ارتفاع لازم برای شرایط مختلف رانندگی ایجاد شود. در این صورت عبور از روی موانع بسیار نرم و ساده صورت گرفته و از طرفی فضای کافی هم برای سیستم تنظیم فشار باد لاستیک ها ایجاد می‌شود. مرسدس از یک سوئیچ تنظیم فشار مخصوص برای این سیستم استفاده کرده که به چهار مخزن باد ۲۰ لیتری متصل است و تنظیم فشار برای هر ۶ چرخ را از صفر تا ۲۹ psi ظرف ۲۰ ثانیه امکان پذیر می‌کند. این ویژگی باعث میشود تنظیم فشار در تایرهای ۳۷ اینچی این خودرو برای حرکت بر روی سخت ترین سطوح تا مسیرهای هموار، به سادگی انجام شود. علاوه بر این درکابین سوئیچ دیگری هم به چشم می‌خورد که با فشردن آن میتوان باک ذخیره به حجم ۱۳.۲ گالن (۵۰ لیتر) را به باک اصلی متصل کرد و در مجموع ۳۸.۶ گالن (۱۴۶ لیتر) فضای سوخت را دراختیار داشت.

وزن ۳.۷ تنی این خودرو به یک پیشرانه قوی نیاز دارد به طوریکه مرسدس بنز از یک موتور ۵.۵ لیتری ۸ سیلندر تویین توربو استفاده کرده که می تواند این بدنه سنگین وزن را ظرف ۶ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ثانیه برساند. قدرت ۵۳۶ اسب بخاری و گشتاور ۷۶۰ نیوتن برمتری از طریق هر ۶ چرخ منتقل می‌شود و ۵ حالت قفل دیفرانسیل در سه محور می‌تواند به خواست راننده و باتوجه به شرایط رانندگی، نیرو را از جلو به عقب تقسیم کند. رانندگی در آب تا ارتفاع یک متر و حرکت در شیب ۴۵ درجه از دیگر قابلیت‌های این خودرو است.

اما نکته بسیار مهمی که باید به آن اشاره داشت، داشتن مهارت لازم برای رانندگی با این خودرو مخصوصا در محیط های شهری است (به دلیل فاصله زیادی که محور جلویی با محورهای عقبی دارد). در مدل‌های معمولی سری G امکانات ساده‌ای همچون دوربین عقب و کروز کنترل دیده می‌شوند اما در این خودروی ۶ چرخ خبری از آنها نیست. شاید دلیل اصلی عدم استفاده از این آپشن‌ها، تعیین کاربری ویژه این خودرو برای مسیرهای آفرود باشد و نه استفاده شهری.

در انتها باید گفت هدف گیری مرسدس بنز برای عرضه یک ابرخودروی لوکس برای بخش SUV ها بسیار دقیق انجام شده ولی تولید تعداد محدود ۱۰۰ تایی از مرسدس بنز AMG G63 6×6 آن را برای خیلی ها به خودرویی دست نیافتنی تر از اکثر سوپر اسپرت ها تبدیل کرده است.

 وب‌سایت پدال: "لوکس بودن” دقیقاً چیست و چه چیزی دقیقاً یک خودرو را لوکس می‌سازد؟ این‌ها برخی از سخت‌ترین سؤالات در دنیای خودرو هستند. آیا همه‌چیز درباره‌ی برند است؟ درباره‌ی تکنولوژی است؟ تجهیزات؟ قیمت؟ گذشته و میراث؟ تقریباً غیرممکن است تا بگوییم که یک خودروی لوکس در چه بازه‌ای قرار می‌گیرد.

آیا آئودی A1 با قیمت زیر 30 هزار دلار استرالیا یک خودروی لوکس است؟ مرسدس بنز A180 چه؟ هر دو نسخه‌ی پایه هستند و هر دو به‌طور قابل‌توجهی از نسخه‌ی فول آپشن هولدن کومودور ارزان‌ترند. کومودور در جایگاه خاص خودش است و ژرمن‌ها هم پرستیژ قابل‌توجهی دارند که تخمین مقدار آن سخت است و حتی در تریم پایه، ارزش بالاتری را نسبت به کومودور نشان می‌دهند.

لوکس بودن واژه‌ای است که نشان‌دهنده‌ی تجهیزاتی است که فوق ضروریات نسخه‌ی پایه قرار دارند. ساعت سوئیسی 10 هزار دلاری همان کار ساعت کاسیوی 50 دلاری را انجام می‌دهد اما به نظر نمی‌رسد که کیفیت و ارزش برند ساعت سوئیسی به سادگی قابل چشم‌پوشی باشد. هر چند جدا از خودروهای زیر 15 هزار دلار، امروزه خودرویی در بازار وجود ندارد که برخی سطوح راحتی خودروهای لوکس را نداشته باشد

طبق گفته‌های دولت استرالیا، خودروی لوکس به‌صورت کامل با قیمت تعریف می‌شود؛ بنابراین مرسدس بنز C250 در آستانه‌ی مالیات خودروی لوکس (LCT) است درحالی‌که این مالیات به تویوتا لندکروز پرادو تعلق نمی‌گیرد. آنچه که مشخص است این ایده است که خودروی لوکس به‌طور کامل تعریف‌نشده باقی مانده و به نظر می‌رسد که بیش از هر چیز مقیاس‌پذیر دیگری، بر پایه‌ی درک و احساس بنا شده باشد.

در یک بخش از کتاب "استراتژی لوکس بودن: شکستن قوانین بازاریابی به منظور ساخت برندهای لوکس”، یکی از خبره‌ترین کارشناسان حوزه‌ی برند راجع به خودروهای لوکس این‌گونه بحث می‌کند: "آیا یک برند خودروی لوکس برای قرار گرفتن در رتبه‌ی اول می‌تواند در یک محیط بسته و یا تنها با شراکت‌های تکنیکی توسعه یابد؟ بخش خودرو سؤالات زیادی را در جنبه‌های مختلف برای تحلیل گران مبحث لوکس بودن ایجاد کرده است. کالسکه‌های اصیل‌زاده‌های قدیم نشانه‌های بسیاری از لوکس بودن را در میان مردم نشان می‌داد. یک خودرو نیز بر حالت و وضع راننده‌ی آن دلالت می‌کند.

خودرو فرصتی را به برندها می‌دهد تا خودشان لوکس بودن را تعریف کنند. این مورد درباره‌ی خودروسازان کارکشته‌ای چون فراری ایتالیا و رقبای تازه‌تری چون کونیخزگ سوئدی، یا لکسوس ژاپنی قابل شناسایی است. در نهایت، علاوه بر پیشینه‌ی قوی، خودرو امکان اتصال بین لوکس بودن و تکنولوژی بالا را میسر می‌سازد: ما بسیار تمایل داریم تا بین لوکس بودن و سنت‌ها ارتباط برقرار کنیم. این مورد چگونه در خودروهای گران‌قیمت و خودروهای الکترونیکی جهان امروز نشان داده می‌شود؟ آیا آن‌ها مانع آزمایش استون مارتین و بنتلی های مدرن خواهند شد؟”

در این نقطه اگر سوپرکارها و کارخانه‌های بسیار لوکس ساز را نادیده بگیریم، شناخته‌شده‌ترین خودروسازان لوکس در استرالیا سه برند آلمانی آئودی، مرسدس-بنز و ب‌ام‌و هستند. این سه خودروساز آلمان شهرت و اعتبار خود را از طریق برخی فاکتورها به دست آورده‌اند و مهم‌ترین آن‌ها (حداقل از نظر استرالیایی‌ها) عبارت است از میراث فاخر گذشته. این سه خودروساز پیشینه‌ای حداقل 100 ساله دارند.(آئودی در شکل‌های مختلف)

همچنین این سه خودروساز در یک دهه‌ی گذشته خودروهایی را خلق کرده‌اند که در مواردی همچون قیمت و قابل‌دسترسی بودن جذابیت داشته‌اند. اینجا پارادوکسی بین ترکیب ارزش‌های لوکس بودن و سطح معینی از انحصاری بودن در خودروهای تولید انبوه به چشم می‌آید. در همان زمان، برخی برندها با ساخت خودروهای لوکس به قلمرو برخی دیگر از برندهای مجلل حمله بردند.

اما آنچه که به عنوان لوکس بودن در نظر گرفته می‌شود و یا حداقل لوکس بودن به همراه حجم فروش معقول را نشان می‌دهد، به‌طور گسترده‌ای از یک کشور به کشور دیگر تفاوت دارد و این ایده را که خودروهای لوکس به‌طور گسترده‌ای به درک و احساس مربوط می‌شوند را تقویت می‌کند. سال گذشته فروش جهانی ب‌ام‌و بیش از مرسدس بنز بود، که این هم به نوبه خود آئودی را برای اولین بار از سال 2010 پشت سر گذاشته بود. این آمار در استرالیا کاملاً متفاوت است (مرسدس بنز در رتبه‌ی اول و ب‌ام‌و و آئودی در تعقیب آن هستند).

به‌عبارت‌دیگر، در مقیاسی بزرگ‌تر، لکسوس در بازار آمریکای شمالی بسیار خوب عمل کرده است اما در بازارهای اروپایی چالشی جدی با برندهای وطنی اروپا دارد. در استرالیا، در برابر فروش هر 4 دستگاه مرسدس بنز تنها 1 دستگاه لکسوس به فروش می‌رسد به این معنی که اگر شما خودروی "انحصاری‌تری” را می‌خواهید، لکسوس انتخاب بهتری نسبت به مرسدس بنز است.

ارزش لوکس بودن یک خودرو در آمریکا بسیار متفاوت است و این مورد در چین، هند، اروپا و روسیه نیز صدق می‌کند. آیا این ریشه‌های اروپا محور است که ارزش‌ها را تعیین می کند یا به‌طور ساده توجه ما به خودروهای لوکس است واقعاً تفاوت دارد؟ نگاه کردن به بازارهای بالغی همچون بازار چین جالب‌توجه است، بازاری که حالت و ایده‌ی خودروهای لوکس غربی طرفداران و جذابیت بسیاری دارد. در این بازار برندهای آلمانی و البته جگوار لندروور بسیار خوب عمل کرده‌اند. در حقیقت، چین بزرگ‌ترین بازار برای مرسدس بنز است و البته در آنجا آئودی فروش بیشتری نسبت به بنز دارد.

اما درباره‌ی خودروسازی همچون فورد باید گفت که این شرکت بهترین کار را با از بین بردن دو برند خود در اوایل سال 2000 میلادی انجام داد و فورد این درس را به همگان یاد داد که شما نمی‌توانید خودروهای عادی را با پوسته‌ی متفاوت و نشان جدید و قیمتی بیشتر و به عنوان خودرویی لوکس به بازار عرضه کنید.

هیوندای نیز در فاز خودروهای ممتاز و مدرن قرار گرفته است و بیشتر خریداران بالغ را هدف گرفته است و از طرف دیگر نیز برند خواهر آن یعنی کیا می‌تواند توجه بیشتر خود را معطوف جوان‌ترها کند. البته این دو شرکت امروز قیمت‌گذاری‌های بسیار شبیهی دارند و دانستن منطق این استراتژی کمی سخت است؛ و حالا، کره‌ای‌ها برند لوکس خود یعنی "جنسیس” را روانه‌ی بازار کرده‌اند.

جنسیس دقیقاً کمتر از یک دهه عمر دارد. در سال 2015 هیوندای تعداد 31374 دستگاه جنسیس میان سایز را در آمریکا فروخته است که در مقایسه با فروش 22850 دستگاهی آئودی A6 و 44162 دستگاهی ب‌ام‌و سری 5 عملکردی عالی محسوب می‌شود. در استرالیا، این خودروساز تنها 540 دستگاه فروش داشته اما در برابر فروش 554 دستگاهی A6 و 1038 دستگاهی سری 5 بازهم عملکردی خوب است. خب هم‌اکنون شگفت‌زده شوید…اینفینیتی برند لوکس نیسان برای مقابله با آلمانی‌ها و لکسوس است. این برند راهی دراز پیش روی دارد؛ و درست همانند لکسوس قبل از خود و جنسیس بعد از خود، اینفینیتی سخت در تلاش است تا از این احساس که این خودرو هم تنها یک تویوتا یا هیوندای گران‌تر است فرار نماید.

لکسوس از زمان تأسیس خود با این طرز تفکر در مبارزه بوده و میزان فروش آن در طی سالیان گذشته به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته است اما در آلمان حرفی برای گفتن ندارد. در حقیقت، لکسوس با باز طراحی برند خود همه‌ی چیزهای قبلی را دور انداخت و با خودروهایی که هیچ شباهتی به پیشینیان خود نداشت پا به میدان گذاشت و امیدوار است تا از احساس ارتباط با تویوتا رهایی یابد؛ اما درحالی‌که با این کار مقدار فروش اندکی افزایش یافته اما همه‌ی تغییرات صورت نگرفته، به جز اینکه شاید صاحبان لکسوس های کنونی را منحرف ساخته و آن‌ها روش قبلی این کمپانی محافظه‌کار ژاپنی را ترجیح می‌دهند.

استراتژی تغییر علامت تجاری تنها به این خاطر ممکن است که برند ژاپنی فاقد میراث و تاریخچه‌ای است تا به تنهایی داشته باشد، چیزی که به نظر می‌رسد آلمانی‌ها دارای آن هستند. لکسوس افراط‌گرایی مدرن خود را با ساخت سدان دیفرانسیل جلوی ES که بر پایه‌ی تویوتا ساخته شده جواب داد، چیزی که کمپانی امید داشت تا خریداران موجود را خوشحال کند؛ اما آیا ES به اندازه‌ی GS لوکس است؟

فولکس‌واگن یک برند لوکس است یا برندی معمولی؟ درباره‌ی برند تقریباً یکسان و حتی بهتر اشکودا چطور؟ ولوو چطور؟ این برند سوئدی مقابله‌ای کامل با ژرمن‌ها در بحث قیمت دارد اما آیا این برند همان میزان درک و احساس لوکس بودن را دارد؟
یک مورد که می‌تواند شاهدی برای موفقیت باشد میزان فروش است که پیشنهاد می‌کند علیرغم مشکلات اخیر فولکس‌واگن، میزان فروش این شرکت هنوز هم قوی است درحالی‌که ولوو در مقابله با رقبای اروپایی خود به مشکل برخورده است.

اما همان‌طوری که ما می‌دانیم، لوکس بودن با آمار فروش تعریف نمی‌شود. در حقیقت، اغلب، درک لوکس بودن درباره‌ی میزان خاص و انحصاری بودن است. همان‌طوری که مدیرعامل قبلی پورشه می‌گوید: "وقتی که من دو پورشه را در یک خیابان دیدم نگران شدم.” خب، او باید این روزها تا حدی نگران باشد چرا که آمار فروش پورشه به لطف ماکان بالا رفته است.

خب برندی همچون مرسدس بنز که خودروهایی را در بازه‌ی 30 تا 300 هزار دلاری می‌فروشد، چگونه حس لوکس و انحصاری بودن خود را مدیریت می‌کند؟ آیا خریداران مرسدس AMG GT S اهمیتی می‌دهند که خودروی ارزان‌تر 30 هزار دلاری نیز همان ستاره‌ی 3 پر را حمل می‌کند؟ آیا مرسدس بنز بدون هیچ سؤالی تا همیشه یک خودروساز لوکس در نظر گرفته خواهد شد؟

البته چیزهای معینی وجود دارند که مرسدس را مرسدس می‌سازند. برای مثال، آیا می‌دانید که هر دکمه‌ی موجود در داشبورد مرسدس بنز برای پاسخ دقیق استوار بر نیروی نیوتون کالیبره شده است؟ یا حتی ارزان‌ترین بنز نیز دستگیرهای در داخلی روشن‌شونده و کرومی دارد؟ مزیت خرید یک مرسدس بنز، ب‌ام‌و یا آئودی ارزان این است که شما قطعات زیادی را به دست می‌آورید که در مدل‌های بسیار گران‌تر نیز بکار رفته‌اند. در برندهای معمولی، مثل مزدا-که در محو کردن خط بین ممتاز و لوکس بودن عالی کار کرده- مدل‌ها گران‌تر قطعات خود را با ارزان‌تر به اشتراک می‌گذارند. همه‌ی این‌ها یک عمل توازنی است.

بااین‌وجود، مزدا 2 فول آپشن سیستم هدآپ دیسپلی برجسته به همراه تجهیزات ایمنی فعال زیادی دارد اما هنوز هم مجبورید تا بهای بیشتری را برای دستیابی به نصف این تجهیزات در برندهای لوکس بپردازید.

نهایتاً، وقتی فردی را در حال رانندگی در پشت فرمان یک آئودی A1 پایه با پیشرانه‌ی 1 لیتری و یا مرسدس بنز A180 دیدید، بدانید که او تصمیم گرفته است تا یک خودرو از برندی لوکس اما از نوع کم تجهیزات داشته باشد و آن را به یک مزدای فول آپشن و یا شبیه آن ترجیح داده است. این افراد نشان لوکس را انتخاب کرده‌اند و این نشان برای آن‌ها معنی زیادی دارد.

میلیتاری نیوز: امارات در نمایشگاه IDEX از نفربر زرهی جدید خود رونمایی کرد . نفربر زرهی پیشرفته ای که بسیاری از مفاهیم ساخت خودروهای زرهی مدرن را در دل خود جای می داد و همگان را در زمینه پیشرفت صنایع دفاعی امارات به تحسین وا می داشت . نام این نفربر زرهی پیشرفته Enigma به معنی رمز آلود و چیستان گونه بودن است . این خودرو که بسیاری از ویژگی های یک خودروی رزمی پیاده نظام را در دل خود جای می دهد در زمینه امنیت و محافظت از خدمه خود، برخورداری از بدنه V شکل و کمان جلویی پلت فرم با آن خم کم نظیر ، مسایلی هستند که توجهات را به خود جلب خواهند کرد . 

امارات متحده عربی چند سالی هست که تلاش خود برای ساخت جنگ افزارهای بومی با همکاری طرف های خارجی را  به جای خرید مستقیم سلاح از دیگر کشور ها در دستور کار قرار داده است. 

شاهزاده محمد بن جبار آل السویدی مدیر مجموعه Emirates defense technology  در مورد انگیما توضیح می دهد : ما تمرکز اصلی خود را روی توسعه خودرویی قرار دادیم که مخصوصا در آب و هوای به شدت گرم منطقه ، توانایی حرکت در مناطق کویری را داشته باشد . کار روی توسعه Enigma ازحدود سه سال پیش با همکاری شرکای بین المللی از گوشه کنار دنیا آغاز شد و همین باز بودن درهای تجارت بود که به اماراتی ها اجازه داد صنایع دفاعی خود را در مدتی به این کوتاهی از صفر تا به اینجا بالا بکشانند .

بدنه زره  پوش 

Enigma یک پلتفرم زرهی مخصوص حمل پیاده نظام است . اماراتی ها در ساخت این زره پوش از بسیاری از مفاهیم مدرن در این بخش استفاده کرده اند که همگی در کنار هم توانایی دفاع آن از خدمه و سرنشینان را به گونه ای قابل توجه افزایش می دهد . 

انگیما در کمان پیشانی خود یک شاهکار به تمام معناست . خم فولادی عظیم به کار رفته در این بخش در نمونه های کمی از رقبا قابل مشاهده است . وجود زاویه زیاد در این بخش باعث شده تا علاوه بر مضاعف شدن زره ، توانایی آن برای منحرف کردن به گونه ای قابل توجه نیز افزایش یابد . نتیجه آن که در صورت استفاده از ماژول های اضافه این بخش می تواند حتی در برابر پرتابه های ضد زره شلیک شده از جنگ افزارهای 30 میلی متری هم مقاومت کند که برای یک (APC) armoured personnel carrier نفربر زرهی رقم قابل توجهی به شمار می آید . 

انیگما زره پوش بزرگی است و با طول برابر با 8.4 متر به وضوح بزرگتر از اکثر رقبای خود قرار می گیرد . چیدمان زره پوش مدرن است و پیشرانه ای برای افزایش امنیت کپسول سرنشینان به قسمت جلویی وسیله منتقل شده ، اقدامی که علاوه بر قرار دادن بلوک بزرگ پیشرانه در جلوی ناحیه سرنشینان با به وجود آوردن فضایی یک تکه در بخش عقب ، دست طراح را برای جای دادن برجک . فضای مورد نیاز سرنشینان باز می گذارد ، نتیجه آن که مردان انیگما حالا می توانند علاوه بر برجک بزرگ نفربرهای زرهی BMP-3 روسی فضای کافی برای جای دادن 8 سرباز تماما مسلح را در این بخش برای انیگما فراهم کنند . 

برای ورود و خروج به داخل وسیله یک رمپ مکانیزه بزرگ در بخش عقبی قرار گرفته که در کنار دریچه های سقفی برای خروج اضطراری تکمیل خواهد شد . 

پایدار در مقابل مین ها 

مین های ضد زره ، تله های انفجاری و بمب های کنار جاده ای یا همان IDE های معروف در سال های اخیر ثابت کرده اند که در نبردهای شهری عملکردی به مراتب قوی تر در مقابل آتش مستقیم و یا سلاح های ضد زره دوش پرتاب ضد یگان های زرهی دارند . در نتیجه طراحان قبل از هر چیز باید فکری برای این تهدیدات کنند . 

به این منظور در طراحی انیگما از مفهوم طراحی V  شکل برای بدنه ، استفاده شده که با منحرف کردن موج انفجار از بدنه بخش مهمی از توان ان برای وارد آوردن آسیب به وسیله را از میان خواهد برد . اما مردان انیگما به همین هم راضی نشده اند و برای به حداکثر رساندن توانایی وسیله در برابر شوک های انفجاری تمامی دریچه ها و پنجره های خارجی را از ساختار انیگما حذف کرده اند که با جلوگیری از ورود و بدتر از  آن به به دام افتادن موج انفجار در داخل بدنه ، مقاومت آن در برابر IED ها را به شکلی باورنکردنی ارتقاء می بخشد . 

از دیگر اقدامات صورت گرفته در این بخش می توان به صندلی های آویزان بدون اتصال مستقیم به شاسی و سیستم کنترل لحظه ای فشار داخلی کابین اشاره کرد که همگی احتمال آسیب به خدمه و سرنشینان را به گونه ای قابل توجه کاهش داده است . 

قدرت آتش 

خودروهای زرهی مخصوص پیاده نظام یا APC تنها به منظور انتقال واحد های پیاده به منطقه نبرد طراحی نشده اند بلکه باید بتوانند با فراهم آوردن اتش پشتیبانی مناسب برای آن ها از سربازان در خارج حفاظت زره هم حمایت کنند . 

برای این منظور تیم سازنده از برجک نفربرهای روسی BMP-3 در خدمت دارند و انیگما به عنوان جایگزینی برای آن پیشنهاد شده است . اگر از برخی انتقادها نسبت به ضعف این برجک در زمینه حفاظت در برابر جنگ افزارهای حمله کننده از بالا بگذریم باید اعتراف کرد که روس ها یکی از بالاترین توان های رزمی در این کلاس را روی برجک BMP-3 سوار کرده اند . 

جنگ افزار اصلی در اینجا یک توپ 100 میلی متری قدرتمند است که با استفاده از خرج گذار نیمه خودکار می تواند به نرخ نواخت قابل 10 شلیک در دقیقه نیز دست پیدا کند . از ویژگی های این توپ می توان به شلیک موشک های ضد زره هدایت لیزری 9M117 Bastion به وسیله آن اشاره کرد که بردی در حدود 4 کیلومتر و توانایی نفوذ در 750 میی متر زره را دارد . 

این موشک عملا تمامی زره پوش های امروزی به جز برخی تانک های اصلی میدان نبرد را می تواند از پای در آورد . در کنار توپ اصلی ، یک قبه توپ 30 میلی متری هم محور قرار گرفته که می تواند برای درگیری با اهداف نیمه سنگین ، سنگرها وحتی هلی کوپترهای ارتفاع پایین به کار گرفته شود . اما برجک BMP-3 به همین رضایت نمی دهد ، یک قبضه تیربار سبک 7.62 میلی متری برای درگیری با اهداف سبک در کنار 6 نارنجک دودزا از دیگر دارایی های آن هستند که آن را در میدان نبرد تبدیل به یک پشتیبان عالی می کنند .

پیشرانه و موتور  

انیگما از 8 چرخ بزرگ کاملا متحرک استفاده می کند . لاستیک های بزرگ آن برای عبور از مناطق کویری کاملا ایده آل هستند و با برخورداری از مواردی مانند سامانه تعلیق پیشرفته محصول Timoney و سامانه کنترل داخلی باد لاستیک ها عملا توانایی عبور از هر مسیری را خواهد داشت . برای در امان ماندن از تله های انفجاری نیز انیگما به فناوری حرکت با لاستیک های پنچر مجهز شده است . در حالتی که تمامی ماژول های زرهی روی آن قرار گرفته باشند در حدود 28 تن وزن دارد ، اما با این وجود در صورت نیاز می تواند به سرعت فوق العاده 130 کیلومتر روی جاده دست پیدا کند که برای وسیله ای با این سایز مقداری قابل توجه خواهد بود . 

برای رسیدن به این هدف تیم سازنده از یک پیشرانه ی توربودیزل 6 سیلندر خطی کاترپیلار C-13 استفاده کرده است که با برخورداری از برون دهی برابر با 711 اسب بخار تمامی نیازمندی های انیگما را در این بخش تحت پوشش قرار خواهد داد  و همچنین قادر خاهد بود تا مسافتی 1000 کیلومتری را طی نماید . انیگما علاوه بر این دارای دو جت آبی نیز می باشد که توانایی تحرک به صورت دوزیست را هم برای آن به ارمغان می آورد .